Κατήργησαν την Αγροφυλακή, άλλαξαν τον νόμο για τους δρυμούς και κάηκε η Ελλάδα
–Ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή και τεράστια ζημιά στην οικονομία της χώρας, καθώς καταστράφηκε μεγάλο κομμάτι του αγροτικού και ζωικού κεφαλαίου
–Πυρκαγιές που θα αλλάξουν ριζικά τη ζωή των κατοίκων της χώρας μας
Όταν έφθασε η είδηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, η απογοήτευση ήταν έκδηλη. Μετά τη δεύτερη σάρωση των καμένων περιοχών στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, η ομάδα από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές «Copernicus» κατέληξε στο συμπέρασμα πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί σε ευρωπαϊκό έδαφος εδώ και χρόνια.
Στην ουσία, κάηκε πάνω από το 1/3 του δασικού πλούτου του ακριτικού Έβρου. Είχε προηγηθεί η τεράστια οικολογική καταστροφή στο νησί της Ρόδου. Μετά το 2009 και την προ διετίας φωτιά στα Δερβενοχώρια, η καταστροφή στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας ήταν η τρίτη τα τελευταία χρόνια.
Σοβαροί κοινοβουλευτικοί παράγοντες είναι αποφασισμένοι, με την έναρξη της νέας Συνόδου της Βουλής, να «βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο». Υπάρχουν δύο τομείς στους οποίους η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να παρέμβει άμεσα, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος: η επανασύσταση της Αγροφυλακής και η αλλαγή του νόμου για τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.
Η επανίδρυση της Αγροφυλακής ως αυτόνομης υπηρεσίας προεξαγγέλθηκε το 2005, επί υπουργίας Γιώργου Βουλγαράκη.
Στις εξαγγελίες περιλαμβανόταν και η πρόσληψη των χιλίων επιτυχόντων του σχετικού διαγωνισμού που διεξήχθη το 1993 από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία δεν υλοποιήθηκε λόγω των πρόωρων εκλογών της ίδιας χρονιάς. Η επίσημη επανίδρυσή της έγινε το 2007, επί υπουργίας Βύρωνα Πολύδωρα.
Οι διαδικασίες για την ενεργοποίησή της κινήθηκαν αργά και εντός δύο ετών τα προβλήματα ήταν εμφανή: αποστράτευση μέρους των υπαλλήλων λόγω συμπλήρωσης των συντάξιμων χρόνων εργασίας, έλλειψη υπηρεσιακών οχημάτων και ασυρμάτων και αναποτελεσματικότητα σε ορισμένους τομείς ευθύνης της (π.χ., καλλιέργεια ναρκωτικών). Η τελική κατάργησή της ξεκίνησε το 2009, με τη σταδιακή αναδιανομή των αρμοδιοτήτων της σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Κι όμως, ο αγροφύλακας ήξερε απέξω κι ανακατωτά την περιοχή του. Και συντρόφευσε την ελληνική κοινωνία για πάρα πολλά χρόνια, σε δύσκολους καιρούς.
Ο νόμος
Πριν από τρία χρόνια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με ΦΕΚ παραμονές Χριστουγέννων, κατήργησε τους ακόλουθους φορείς, ενσωματώνοντάς τους στον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ):
– Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας,
– Εθνικό Πάρκο Σχινιά, Μαραθώνα και Υμηττού,
– Δέλτα Έβρου και Σαμοθράκης,
– Εθνικό Πάρκο Δαδιάς,
– Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου,
– Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, Αγράφων, κοιλάδας Αχελώου και Μετεώρων,
– Εθνικό Δρυμό Ολύμπου.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι:
Η διοίκηση των φορέων μεταφέρθηκε στην Αθήνα και άρα οι γνωμοδοτήσεις για τα έργα βγαίνουν με τα κριτήρια της εκάστοτε κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι έμειναν στον αέρα εφόσον η κυβέρνηση σταμάτησε τις προσλήψεις που είχαν προγραμματιστεί το 2019.
Οι τοπικοί φορείς δεν συμμετέχουν πλέον στη διοίκηση και στη διαχείριση των φορέων.
Καθυστερούν οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που είχαν ανατεθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019, με την Ελλάδα να έχει ήδη μία ευρωπαϊκή καταδίκη το 2020.
Πάνω από όλα, όμως, το ελληνικό περιβάλλον έγινε φτωχότερο και υποβαθμίστηκε.
Αν κάποιος διαφωνεί, ας ανατρέξει στις περιοχές που κάηκαν τα τελευταία χρόνια.
Η επανίδρυση της Ελληνικής Αγροφυλακής και η αλλαγή του νόμου για τις προστατευόμενες περιοχές πρέπει να γίνουν άμεσα, για να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος. Μήπως και σωθούν τα τελευταία δάση που έμειναν σε αυτόν τον τόπο.
