Ηλίας Παπαμόσχος: Ο μόνος δρόμος είναι η τέχνη
[Εξομολογήσεις]
«Ίσως να ήμουν δημοφιλής, αλλά για λάθος λόγους, λόγους που τους διαμόρφωσα εγώ. Θεωρούσα τότε πως παραβαίνοντας τους κανόνες διαμαρτυρόμουν για τις αστοχίες, τις αδικίες και τη βία του σχολικού συστήματος, και μέσα σε τούτο το αδιέξοδο, μέσα σε τούτο το χάος, χάριν και της αγάπης των δικών μου, διείδα πως αυτό που αναζητούσα ήταν εκείνο που το σχολείο μου έκρυβε, μου στερούσε, δηλαδή την αισθητική, τη γνώση, έναν σκοπό και μια ζόρικη λύτρωση.
Δεν ξέρω αν μετράνε τόσο οι ιδέες, τις ιδέες θα τις διαμορφώσουν οι ανάγκες, οι στερήσεις, τα όνειρα, ιδέες ανατρεπτικές θα υπάρχουν όσο υπάρχουν ανατρεπτικοί άνθρωποι και ποιος μπορεί να μην τους δει μέσα στο ορμητικό ποτάμι της εφηβείας;
Ο μόνος τρόπος για να διατηρήσεις αυτή τη φλόγα, ή, έστω, την ανάμνησή της, ο μόνος δρόμος είναι η τέχνη, γιατί διευρύνει, διαστέλλει τόσο τη στιγμή, τόσο τη ζωή που σου δίνει την ψευδαίσθηση πως καίτοι ακινητεί έχει ζωή παντοτινή».
Υπογραφή: Ηλίας Παπαμόσχος, Συγγραφέας
