Άννα Ευθυμίου στο “Π”: Οπαδική βία: Το «έως εδώ» στην πράξη

August 21, 2023 στις κατηγορίες ΑΠΟΨΕΙΣ,Αρθρογράφοι,γράφουν,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,

Της
ΑΝΝΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Δικηγόρου, Βουλευτού ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης

Η οπαδική βία είναι ένα φαινόμενο διεθνές, διαχρονικό, δυναμικό και πολυπαραγοντικό. Έχει πλέον μετατοπιστεί και εκτός αγωνιστικών χώρων. Επίσης, παρατηρείται πολύ μεγάλη αύξηση συμμετοχής των ανήλικων στα γεγονότα οπαδικής βίας αλλά και εμπλοκή παραβατών του κοινού ποινικού δικαίου –κάτι που το γνωρίζω από το επάγγελμα της δικηγορίας που ασκώ–, ακόμα και εγκληματικών συμμοριών, όπως στην περίπτωση των κροατών ακροδεξιών χούλιγκαν.

Μετά ακριβώς από την ανείπωτη τραγωδία του Άλκη Καμπανού ήρθα σε επαφή με πολλούς γονείς, οι οποίοι μου μετέφεραν την κραυγή αγωνίας τους ώστε να ληφθούν μέτρα για την οπαδική βία.
Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα νεολαίας και αθλητισμού αλλά και εμπειρία, την οποία αντλώ από τότε που ήμουν πρόεδρος της Οργάνωσης «Νέοι Ευρωπαίοι Οργανωμένοι Ικανοί» και εντεταλμένη σύμβουλος σε θέματα νεολαίας στον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά και μέχρι σήμερα, που εξακολουθώ να είμαι η νεότερη σε ηλικία εκλεγμένη βουλευτής στην παράταξή μου στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Και εδώ έρχεται το σημαντικό ερώτημα: Τι νεολαία θέλουμε; Μια νεολαία τυφλωμένη από μίσος, που βγάζει μαχαίρια, ή μια νεολαία που προάγει την ευγενή άμιλλα, το φίλαθλο πνεύμα, τα ιδεώδη και τα ιδανικά του αθλητισμού; Η απάντηση είναι αυτονόητη. Προφανώς θέλουμε το δεύτερο, αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζονται τρεις προϋποθέσεις: Πολιτική βούληση, πολιτική συναίνεση καθώς και κοινωνική σύμπνοια και συνέργεια όλων των εμπλεκομένων φορέων. Απαιτείται να εξαντληθούν, από όλους, όλα τα όρια της πολιτικής βούλησης και συναίνεσης για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο αυτό.

Ήδη ο ν. 4980/2022 εισήγαγε μια σειρά από μέτρα για την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας, με την αυστηροποίηση των ποινών στα αντίστοιχα αδικήματα αλλά και εξορθολογισμό στους συνδέσμους και στις λέσχες των ομάδων. Ο πρωθυπουργός, λίγες μέρες πριν, εξήγγειλε έξι μέτρα άμεσης εφαρμογής. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να επιδειχθεί η πολιτική βούληση, η πολιτική συναίνεση αλλά και η συνεργεία όλων των εμπλεκομένων φορέων για την πλήρη εφαρμογή των μέτρων αυτών, για να υπάρξουν μετρήσιμα αποτελέσματα.

Στο κομμάτι της κοινωνικής συναίνεσης θεωρώ προεξέχον θέμα την πρόληψη. Πρέπει να τρέξουν εκστρατείες που θα ενισχύουν το φίλαθλο πνεύμα στις οικογένειες και στα σχολεία, καθώς και ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα. Παράλληλα, στην κατεύθυνση αυτή, οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε και τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών και της καινοτομίας.

Σε κράτη όπως η Γερμανία, το Βέλγιο ή η Γαλλία αναζητούν μακροπρόθεσμες στρατηγικές, διότι αντιλαμβάνονται ότι η οπαδική βία είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο. Όπως καταθέτουν ειδικοί, στη Γερμανία αντιλήφθηκαν ότι τα παιδιά που συμμετέχουν στα επεισόδια έχουν συχνά ένα δύσκολο κοινωνικό υπόβαθρο, μπορεί να μεγάλωσαν σε συγκρουσιακό περιβάλλον ή ακόμη να δυσκολεύτηκαν να αποκατασταθούν επαγγελματικά.

Μάλιστα, οι κοσμήτορες και οι πρόεδροι των Τμημάτων των Επιστημών Φυσικής Αγωγής των πανεπιστημίων της χώρας μας έχουν καταθέσει πρόταση στη Βουλή, κατά την ψήφιση του ν. 4908/2022, για την αθλητική βία, σύμφωνα με την οποία προτείνεται η δημιουργία ταμείου μόνιμης χρηματοδότησης καινοτόμων ερευνών, τεκμηριωμένων παρεμβάσεων και εκπαίδευσης για τη βία στον αθλητισμό. Μια πρόταση ιδιαίτερα επωφελής, που θα μπορούσε να προτεραιοποιηθεί, εφόσον το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές δυνατότητες.

Επιπρόσθετα, μια παράμετρος που διεγείρει την οπαδική βία είναι η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης. Έρχονται υποθέσεις να δικαστούν μετά από τρία και τέσσερα χρόνια, τιμωρούνται οι ομάδες και οι αποφάσεις έρχονται να ανατραπούν στο ΚΑΣ. Πρέπει να τολμήσουμε να βρούμε μια λύση, χωρίς να θίγουμε το αυτοδιοίκητο, και να επιβάλουμε την πλήρη εφαρμογή της ολιστικής μελέτης της κυβέρνησης και της FIFA χωρίς εκπτώσεις.

Θα κλείσω με μια ευχή: Οι δολοφονίες του Άλκη Καμπανού και του Μιχάλη Κατσουρή να έχουν την ίδια επίδραση που είχε αντίστοιχα η ανείπωτη τραγωδία του «Χέιζελ» στους Άγγλους, που θα μας αναγκάσει να αλλάξουμε πολιτεία και κοινωνία, ακριβώς γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται να συνεχίσουμε άλλο έτσι.