Οι «προπομποί» του Διεθνούς Δικαστηρίου – Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΥΣΑΝΤΑ
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΥΣΑΝΤΑ
Αντιστράτηγου ε.α.*
Μετά την πρώτη φάση της χρησιμοποίησης της αρνητικής και άστοχης λέξης «υποχωρήσεις» που χρησιμοποιήθηκε από τον κύριο πρωθυπουργό, έχει αρχίσει η δεύτερη φάση, πλέον, της εμπέδωσης της λέξης «υποχωρήσεις» στην ελληνική κοινή γνώμη από μια σειρά πρωτοκλασάτων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, που είτε είναι αιρετά είτε αρεστά στο «σύστημα» και θέλουν να διευκολύνουν το άνοιγμα του δρόμου προς το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ).
Εκτιμάται ότι οι «προπομποί» της δεύτερης αυτής φάσης εμφανίστηκαν αυτοβούλως για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με σκοπό να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι το Αιγαίο πρέπει να μοιραστεί, είτε με καταιγισμό άρθρων, κυρίως επιφανών καθηγητών, είτε με τη συμμετοχή σε εκπομπές ΜΜΕ.
Σε ορισμένες εκτιμήσεις, όμως, των «προπομπών» δεν αναφέρονται σημαντικά στοιχεία που επιδρούν σε αυτό το timing προώθησης του ενδεχόμενου συνυποσχετικού στο ΔΔΧ:
1.Δεν αναφέρεται πουθενά η συνιστώσα της σκληρής ισχύος της χώρας μας, δηλαδή της στρατιωτικής ισχύος, ως καθοριστικού παράγοντα διαμόρφωσης της παρούσας στρατηγικής μας για το ΔΔΧ. Στις περισσότερες αναρτήσεις των «προπομπών» δεν αναφέρονται όχι μόνο –ούτε περιγραφικά– οι εν εξελίξει επιτυχημένοι εξοπλισμοί αλλά ούτε και η ισχύς των εξοπλισμών που έχουν ήδη εισέλθει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα – σχεδίαση – ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας των 17 Rafale και 10 F-16 Viper με αεροσκάφη 4,5 γενιάς, στα οποία η Τουρκική Αεροπορία υπολείπεται.
2.Δεν αναφέρεται καθόλου η «επίπλαστη ηρεμία στο Αιγαίο», ότι δηλαδή η μη παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου μας οφείλεται στον διακανονισμό – επίσκεψη Μπλίνκεν στην Τουρκία μετά τους σεισμούς, καθώς τέθηκε ως προϋπόθεση προκειμένου να προμηθευτεί τα 40 νέα F-16 και να ανακατασκευάσει άλλα 79 σε έκδοση Viper (αρκετοί από τους «προπομπούς» είναι υπέρ της πώλησης αυτής των ΗΠΑ στην Τουρκία).
3.Δεν αναφέρονται καθόλου οι προϋποθέσεις σε περίπτωση συνυποσχετικού Ελλάδας – Τουρκίας για την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Βασική προϋπόθεση θα πρέπει να αποτελεί το να επεκτείνει η χώρα μας τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., ως αναφαίρετο δικαίωμά της, είτε χωρίς το casus belli είτε με αυτό. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, η ίδια η Τουρκία, που είχε αμφισβητήσει επίσημα τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, άρθρο 12, και το 1968 είχε επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά της ύδατα από τα 3 στα 6 ν.μ. στο Αιγαίο.
4.Ως timing ενδεχόμενου συνυποσχετικού για το ΔΔΧ θεωρείται από τους «προπομπούς» το «τώρα» για μια σειρά από σημαντικούς λόγους. Αλήθεια, όμως, γιατί να υπάρχει τόση βιασύνη για διευθέτηση «μοιράσματος ή συνεκμετάλλευσης» τώρα;
Υπάρχει κάποια αρχή, κάποιος θεσμός ή συμμαχία ή διεθνής οργανισμός που πιέζει τη χώρα μας; Μήπως το ίδιο δεν έγινε και με την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, όταν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά την υπογραφή της Συμφωνίας τα Σκόπια εισήλθαν στο ΝΑΤΟ; Εάν παρέμενε το προηγούμενο όνομα FYROM, θα μας πείραζε σήμερα;
5.Οι περισσότεροι «προπομποί» θεωρούν ότι οι εξοπλισμοί, με ενδεχόμενο συνυποσχετικό – συμφωνία για το ΔΔΧ, θα πρέπει να σταματήσουν γιατί έχουν βλάψει τη χώρα. Αντίθετα, όμως, θα πρέπει να μας προβληματίσει η αποδεδειγμένα επεκτατική πρακτική της Τουρκίας των τελευταίων 55 χρόνων, έτσι ώστε οι εξοπλισμοί να συνεχιστούν και να είμαστε πάντοτε ένα επίπεδο πάνω από την Τουρκία, η οποία μονίμως θα έχει επεκτατικές – αναθεωρητικές – νεοοθωμανικές διαθέσεις.
6.Σε όλες τις επισημάνσεις των «προπομπών» υπάρχει ένα κοινό στοιχείο, το φοβικό σύνδρομο του πολέμου. Όμως η πολεμική επικινδυνότητα – πιθανότητα που προβάλλεται δεν θα πρέπει να μετατρέπεται σε φοβικό σύνδρομο ούτε των διαχειριστών της εξουσίας ούτε της ελληνικής κοινής γνώμης, διότι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με τους εν εξελίξει εξοπλισμούς, αποτελούν εγγύηση υπεροχής, σταθερότητας, ασφάλειας, ευημερίας των πολιτών και εξασφάλισης της εδαφικής κυριαρχίας.
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κούσαντας Κωνσταντίνος είναι Κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών στη Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth) και στις Διεθνείς Σχέσεις (Brussels). Είναι Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει υπηρετήσει στο ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία (Βαλένθια) ως Βοηθός Επιτελάρχη και ήταν Εκπρόσωπος του ΓΕΣ στο ΝΑΤΟ Training Group.
