Οι παγιδευμένοι στους πάγους που λιώνουν παθογόνοι οργανισμοί η νέα απειλή για την ανθρωπότητα;
Η απόψυξη του μόνιμου παγετού καθιστά πιθανή τη «διαρροή» παγιδευμένοι αρχαίων μικροοργανισμών που ενδεχομένος να δημιουργήσουν βλάβης στα οικοσυστήματα της Γης και ενδεχομένως να απειλήσει την ανθρώπινη υγεία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη…
Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS Computational Biology», οι ερευνητές υπολόγισαν τους οικολογικούς κινδύνους που ενέχει η απελευθέρωση αυτών των απρόβλεπτων αρχαίων μικροβίων.
Για να ποσοτικοποιήθούν οι κίνδυνοι οι επιστήμονες προσομοίωσαν ψηφιακά παθογόνα που μοιάζουν με ιούς από τα προηγούμενα αρχεία κοινοτήτων τεχνητής ζωής και μελετήσαμε την προσομοιωμένη εισβολή τους σε μελλοντικές καταστάσεις της κοινότητας. Στη συνέχεια, έγινε έρευνα για το πώς οι εισβολές επηρέασαν την ποικιλομορφία των ελεύθερων ζωντανών οργανισμών που μοιάζουν με βακτήρια (δηλαδή, ξενιστές) στις κοινότητες λήπτες σε σύγκριση με μάρτυρες όπου δεν σημειώθηκε εισβολή (και ελέγχους εισβολές σύγχρονων παθογόνων).
Τα εισβάλλοντα παθογόνα συχνά μπορούσαν να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να εξελίσσονται, και σε λίγες περιπτώσεις (3,1%) έγιναν εξαιρετικά κυρίαρχα στην κοινότητα που είχε εισβάλει.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως ακόμα κι έτσι, οι εισβολείς είχαν συχνά αμελητέα αποτελέσματα στη σύνθεση της κοινότητας που είχε εισβάλει. Ωστόσο, σε λίγες, εξαιρετικά απρόβλεπτες περιπτώσεις (1,1%), οι εισβολείς σημείωσαν είτε σημαντικές απώλειες (έως -32%) είτε κέρδη (έως +12%) στον συνολικό πλούτο των ελεύθερων ειδών σε σύγκριση με τους ελέγχους. Δεδομένης της τεράστιας αφθονίας αρχαίων μικροοργανισμών που απελευθερώνονται τακτικά στις σύγχρονες κοινότητες, μια τόσο χαμηλή πιθανότητα εκδήλωσης επιδημιών εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικούς κινδύνους. Ως εκ τούτου, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι απρόβλεπτες απειλές που περιορίζονται μέχρι στιγμής στην επιστημονική φαντασία και τις εικασίες θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να είναι ισχυροί οδηγοί οικολογικής αλλαγής.
Η ιδέα ότι αρχαία παθογόνα παγιδευμένα σε πάγο ή κρυμμένα σε απομακρυσμένες εργαστηριακές εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να απελευθερωθούν -συνήθως με καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο- υπήρξε μια γόνιμη πηγή έμπνευσης για γενιές μυθιστοριογράφων και σεναριογράφων επιστημονικής φαντασίας.
Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα εισβάλλοντα παθογόνα μπορούσαν συχνά να επιβιώσουν, να εξελιχθούν και, σε λίγες περιπτώσεις, να γίνουν εξαιρετικά επίμονα και κυρίαρχα στην κοινότητα της εισβολής, προκαλώντας είτε σημαντικές απώλειες είτε κέρδη στον συνολικό πλούτο των ελεύθερων ειδών. Ως εκ τούτου, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι απρόβλεπτες απειλές που περιορίζονται μέχρι στιγμής σε επιστημονική φαντασία και εικασίες θα μπορούσαν να είναι ισχυροί οδηγοί οικολογικής αλλαγής.