Κ. Ζαχαριάδης στο “Π”: Η Αθήνα που σχεδιάζουμε
Του
ΚΩΣΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Υποψήφιου Δημάρχου Αθηναίων
Όπως και να τη δει κανείς, η Αθήνα είναι μια πόλη με ιδιαίτερη σημασία. Ιστορικά και πολιτικά, ως πρωτεύουσα του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Πολιτιστικά, ως φορέας μιας μοναδικής κληρονομιάς και ως μία από τις κοιτίδες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αλλά και γεωπολιτικά, ως άκρο και πύλη της ΕΕ προς Νότο και Ανατολή.
Για όλα τα παραπάνω θα έπρεπε η Αθήνα να έχει μια εικόνα σύγχρονης πόλης. Επιπλέον, όμως, και εκτός από όλα αυτά, η Αθήνα θα έπρεπε να είναι μια πόλη φιλική για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αρκεί μια βόλτα «στο κέντρο και τις συνοικίες», όπως λέει και το γνωστό τραγούδι, για να διαπιστώσει ένας αντικειμενικός παρατηρητής ποια είναι η πραγματική κατάσταση.
Το κέντρο της πόλης, που συν τοις άλλοις υποδέχεται και τις ροές του τουρισμού, βρίσκεται στη διαχρονικά χειρότερη φάση του. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοια εικόνα χάους και διάλυσης, με αποκορύφωμα το διαρκές και ντροπιαστικό «εργοτάξιο» στην Πανεπιστημίου του «Μεγάλου Περιπάτου». Το κυκλοφοριακό ταλαιπωρεί τους οδηγούς και, σε συνδυασμό με την πρωτοφανή διάλυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, καθιστά τις μετακινήσεις στην Αθήνα μια επικίνδυνη περιπέτεια.
Αλλά και οι γειτονιές της πόλης, πίσω από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, όπως τα «πάρκα τσέπης» (στην πόλη με τη χαμηλότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο), είναι παραμελημένες και αφημένες στην τύχη τους. Με ανεπαρκή φωτισμό, με κατεστραμμένη οδοποιία, με τους κοινόχρηστους χώρους παραμελημένους, με την ανυπαρξία της δημοτικής αρχής να είναι έκδηλη παντού.
Αυτή η εικόνα δεν μας ταιριάζει. Αυτή η εικόνα δεν ταιριάζει στην Αθήνα. Η Αθήνα πρέπει να γίνει, με σταθερά βήματα, μια πόλη λειτουργική, καθαρή, πράσινη και ασφαλής.
Στην Αθήνα που σχεδιάζουμε, το κέντρο θα αποκτήσει την εικόνα που αξίζει σε μια τέτοια πόλη. Με σχέδιο και επιμονή, μπορεί να γίνει φιλικό σε όλους, κατοίκους, εργαζομένους και επισκέπτες, να γίνει ο αστικός πυρήνας όπου θα συνυπάρχουν δημιουργικά και συνεργατικά όλες οι χρήσεις, με τη ρυθμιστική λειτουργία της Αυτοδιοίκησης να λειτουργεί εγγυητικά για την ισόρροπη και βιώσιμη τοπική αλλά και εθνική ανάπτυξη.
Στην Αθήνα που σχεδιάζουμε, οι συνοικίες και οι γειτονιές θα τύχουν της προσοχής που τους αξίζει. Η καθαριότητα θα καταστεί κύριο μέλημα, μαζί με την ποιοτική και ουσιαστική αναβάθμιση του πρασίνου και του αστικού περιβάλλοντος. Η δημοτική αρχή θα διεκδικήσει από την κεντρική διοίκηση ό,τι χρειάζεται για να γίνει κάθε γωνιά της πόλης ασφαλής και προσβάσιμη από όλους αλλά και για να σχεδιαστούν συνεργατικά οι αναγκαίες πολιτικές. Θα πάρει τη θέση των δημοτών και έχοντας αυτό κατά νου θα σχεδιάσει τις δράσεις της με επίκεντρο τον δημότη και με βάση τις αρχές και τους κανόνες της επιστήμης.
Η Αθήνα που σχεδιάζουμε είναι μια πόλη φιλική, λειτουργική για όλους. Είναι η πόλη που οι κάτοικοι δεν θα το σκέφτονται για να την περπατήσουν ούτε θα έχουν δεύτερες σκέψεις για να κυκλοφορήσουν ή ακόμη και για να κατοικούν σε αυτήν.
Η Αθήνα που σχεδιάζουμε είναι η Αθήνα που δεν είχαμε και που δικαιούμαστε να αποκτήσουμε. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι υπόθεση μιας θητείας, είναι όμως ρεαλιστικό ότι η Αθήνα μπορεί να κάνει βήματα, επιτέλους, προς τη σωστή κατεύθυνση.
