Ν. Παππάς στο “Π”: Διεύρυνση, μετασχηματισμός, νίκη
Του
ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΠΑ
Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,
Υποψήφιου Προέδρου
Η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι επιλογή πολιτικής κατεύθυνσης για την επόμενη ημέρα.
Τα ζητήματα που τίθενται είναι συγκεκριμένα. Και πιο πιεστικά πλέον, καθώς το «δάνειο» του 32% που πήραμε το 2019 δεν το αξιοποιήσαμε. Είτε για λόγους αντικειμενικούς είτε, κυρίως, για λόγους υποκειμενικούς, μείναμε στάσιμοι.
Στην πορεία για τη 10η Σεπτεμβρίου, λοιπόν, οφείλουμε να απαντήσουμε σε σειρά ερωτημάτων:
Θα συνεχίσουμε στον δρόμο της διεύρυνσης, που ανοίξαμε και περπατήσαμε από το 2012, αλλά μετά το 2019 «κοντοσταθήκαμε»;
Θα εντείνουμε, δηλαδή, την προσπάθεια να συσπειρώσουμε τον κόσμο από την Αριστερά ως το Κέντρο, όπως αναφέρει και η διακήρυξή μας, ώστε να δημιουργήσουμε μια ευρύτατη παράταξη που θα αντιπαρατεθεί και θα νικήσει τον κ. Μητσοτάκη; Ή θα επιστρέψουμε στο ασφαλές λιμάνι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και θα μιλάμε για «ασπόνδυλο πολυσυλλεκτισμό» και επισκέπτες;
Θα προχωρήσουμε τον μετασχηματισμό του κόμματος, όπως μας ζήτησαν οι πολίτες πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά εμείς δεν υλοποιήσαμε; Ή θα ενταφιάσουμε το αίτημα και την όποια ελπίδα και προσμονή τους, συνεχίζοντας στον ρυθμό των τελευταίων ετών;
Θα επιχειρήσουμε να προσελκύσουμε εκ νέου τους κεντροαριστερούς, κεντρώους και μετριοπαθείς ψηφοφόρους, όπως και τη νεολαία, που έρχονταν συστηματικά στην κάλπη μας, αλλά το 2023 έκαναν άλλες επιλογές; Θα γίνουμε, δηλαδή, η παράταξη της προοπτικής και των θετικών προσδοκιών; Ή θα εμμείνουμε στην εικόνα του καλού διαπραγματευτή, που γεννά μνήμες αγωνίας και διαπραγμάτευσης και απωθεί τη μεσαία τάξη;
Θα μπούμε, επιτέλους, με δυνατή φωνή στην Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα; Ή μας αρκεί να είμαστε η προβλέψιμη και ανίσχυρη παράταξη των «δύο – τριών συμβούλων»;
Θα απαντήσουμε με έμφαση στα διλήμματα που βάζει η ζωή μπροστά μας ή θα μιλάμε για «ψευτοδιλήμματα» και για ένα κόμμα χωρίς χαρακτήρα;
Οι μέρες είναι κρίσιμες. Όχι μόνο για το κόμμα και τον χώρο αλλά και για τη χώρα. Μια αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση, μια αριστερή και προοδευτική παράταξη χωρίς ταυτότητα, είναι κάτι που θέλουν οι αντίπαλοί μας. Το να μη δούμε και να μη διορθώσουμε τα λάθη μας θα ήταν ευχής έργον για τον κ. Μητσοτάκη.
Η στρατηγική μας πρέπει να είναι συγκεκριμένη. Και αυτή υπηρετεί η συλλογική –και όχι προσωπική– απόφαση της συμμετοχής μου στις διαδικασίες.
Οφείλουμε να οικοδομήσουμε μια παράταξη με ξεκάθαρο στίγμα και πολιτική πρόταση, με αυξημένη τη συμμετοχή των μελών, ακόμα και μέσω δημοψηφισμάτων. Μια παράταξη η οποία θα μεριμνά για την κοινωνική παρέμβαση, για την ακτινοβολία των ιδεών της στους θεσμούς της καθημερινής ζωής του χώρου δράσης της οργάνωσης, όπως είναι, για παράδειγμα, οι ενώσεις γονέων των σχολείων, τα τοπικά αθλητικά και πολιτιστικά σωματεία, οι κινήσεις πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος ή των κοινόχρηστων χώρων στις πόλεις τους, η εκπροσώπηση στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Οφείλουμε να ολοκληρώσουμε μια παράταξη που θα αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες, που θα προάγει τον διάλογο, που θα έχει ως θεμέλιο λίθο την πραγματικά ανοιχτή –χωρίς στεγανά και ιδιοκτησιακές λογικές– λειτουργία και τον εξωστρεφή προσανατολισμό.
Πρώτιστος στόχος μας πρέπει να είναι να δώσουμε μια ανάσα δημοκρατίας και συμμετοχής στην παράταξη. Και να δημιουργήσουμε μια συμμαχία με την κοινωνία και τα αιτήματά της.
Είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες θα μας δώσουν εντολή μετασχηματισμού και αντεπίθεσης.
