Στ. Καλαφάτης στο “Π”: Χρέος προς τον Οικουμενικό Ελληνισμό, ζήτημα σεβασμού σε αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα
Του
ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΑΦΑΤΗ
Βουλευτή ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης
Περίπου 800.000 Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό –ανάμεσά τους και άνθρωποι που έφυγαν τα τελευταία χρόνια– είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές μας εκλογές.
Για να ασκήσουν, όμως, το δικαίωμά τους αυτό, έπρεπε να έρθουν την ημέρα των εκλογών εδώ, στις εκλογικές τους περιφέρειες. Και αυτό στερούσε από τους πολλούς –εκείνους που δεν είχαν την οικονομική και επαγγελματική δυνατότητα– το δικαίωμα αυτό. Δημιουργούσε μια ταξική διάκριση σε βάρος τους. Και εξέθετε την πατρίδα μας, τη χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία, καθώς ήδη πολλές άλλες χώρες είχαν δώσει στους εκτός επικράτειας εκλογείς τους τη δυνατότητα να ψηφίζουν από τον τόπο όπου ζουν και εργάζονται.
Μπροστά στην αναχρονιστική αυτή πραγματικότητα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εισηγηθήκαμε, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου, το 2019, την ψήφιση νόμου που να δίνει στους έλληνες εκλογείς που βρίσκονται στο εξωτερικό τη δυνατότητα να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα από τον τόπο διαμονής τους. Όποιοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, όποιοι μπορούν να ψηφίσουν αν έρθουν στην Ελλάδα, να μπορούν να το κάνουν και από τον τόπο όπου μένουν. Μια διευκόλυνση, δηλαδή, στην άσκηση κατοχυρωμένου δημοκρατικού δικαιώματος και τίποτα παραπάνω.
Παρ’ όλα αυτά, εκμεταλλευόμενες τη συνταγματική διάταξη που απαιτεί 200 ψήφους για την έγκριση ενός τέτοιου νομοσχεδίου, οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του ΜέΡα25 απαίτησαν να τεθούν επιπλέον προϋποθέσεις. Να μη δοθεί, δηλαδή, η δυνατότητα να ψηφίζουν από τον τόπο διαμονής τους σε όλους τους εκτός επικράτειας εκλογείς, αλλά μόνο σε εκείνους που έχουν μείνει στην Ελλάδα συνολικά 2 χρόνια κατά τα τελευταία 35 χρόνια και σε εκείνους που έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση κατά τον τρέχοντα ή τον προηγούμενο χρόνο.
Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμβιβαστεί προκειμένου να γίνει ένα πρώτο βήμα στη σωστή κατεύθυνση, αλλά κατέστησε σαφή τη βούλησή της να εργαστεί προκειμένου να αρθεί η νέα δυσμενής και άδικη διάκριση. Πώς, άλλωστε, να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι ένας έλληνας κάτοικος του εξωτερικού μπορούσε να ψηφίσει εάν είχε τη δυνατότητα να έρθει στη χώρα, αλλά δεν μπορούσε να ασκήσει το δικαίωμά του από εκεί όπου έμενε, τη στιγμή μάλιστα που θα στήνονταν κάλπες στη χώρα που τον φιλοξενεί; Γι’ αυτό ακριβώς το 2021, όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άφησαν να φανεί μια διάθεση συμμόρφωσης με το αυτονόητο, η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο που προέβλεπε την κατάργηση όλων των περιορισμών. Για άλλη μια φορά, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ υπαναχώρησε τότε και το νομοσχέδιο, ενώ υπερψηφίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και την Ελληνική Λύση, δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το λάθος αποδείχθηκε έμπρακτα στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, καθώς γράφτηκαν τελικά στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού περίπου 25.000 εκλογείς και ψήφισαν μόλις 17.000. Οι περιορισμοί που θεσπίστηκαν –με αξίωση της αντιπολίτευσης– αποθάρρυναν τη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού στις εθνικές μας εκλογές και αποδείχθηκαν τροχοπέδη, που δεν μπορεί να παραμείνει ούτε στιγμή στο εθνικό μας δίκαιο. Και αυτό ακριβώς επιδιώκουμε τώρα. Να μπει τέλος στη διάκριση, στον αναχρονισμό, στα εμπόδια στην άσκηση δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση –όπως προανήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων– αφού έθεσε σε δημόσια διαβούλευση φέρνει τώρα για ψήφιση νομοσχέδιο το οποίο καταργεί τις προϋποθέσεις που τέθηκαν, έτσι ώστε όλοι όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, όλοι όσοι μπορούν δηλαδή να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα αν έρθουν στην Ελλάδα, να μπορούν να το ασκήσουν και από εκεί όπου βρίσκονται.
Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι άρχισαν να αναζητούν προφάσεις διαφοροποίησης από τις θέσεις που οι ίδιοι υποστήριζαν. Κάποιοι αναζητούν προσχήματα για να στερήσουν από έλληνες ψηφοφόρους τη δυνατότητα άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος. Κάποιοι μιλάνε για πατριωτισμό και δείχνουν έτοιμοι να τον αρνηθούν στην πράξη. Κάνουν λάθος. Η πρόκληση είναι κοινή για όλα τα κόμματα, για όλους τους βουλευτές. Είναι, άλλωστε, χρέος προς τον Οικουμενικό Ελληνισμό, ζήτημα σεβασμού σε αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα, υπόθεση ουσίας και ποιότητας της Δημοκρατίας.
