Γ. Βλάχος στο “Π”: Ο καθένας μας πρέπει να φανεί αντάξιος των προσδοκιών του λαού
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΛΑΧΟΥ
Βουλευτή Ανατολικής Αττικής της ΝΔ
Μετά από δύο συνεχείς εκλογικούς αγώνες μέσα σε ένα κλίμα τοξικότητας και λαϊκισμού, ο ελληνικός λαός έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στη σταθερότητα και ισχυρή εντολή διακυβέρνησης στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη Νέα Δημοκρατία. Πλέον κοιτάμε την επόμενη ημέρα.
Η χώρα έχει σταθερή κυβέρνηση, με άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτό, εξάλλου, ήταν το δίλημμα που θέσαμε υπ’ όψιν των πολιτών, οι οποίοι με τη σειρά τους μας εμπιστεύτηκαν για δεύτερη φορά, ενισχύοντας μάλιστα και τα ποσοστά που είχαμε καταγράψει στις εκλογές του 2019.
Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν, ομοίως και οι πανηγυρισμοί. Από την επόμενη κιόλας ημέρα ξεκινά η δουλειά. Η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει, με τους πολίτες να έχουν θέσει τον πήχη ψηλά για τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας μας πρέπει να φανεί αντάξιος, ώστε να δικαιώσουμε τις προσδοκίες των πολιτών.
Προσωπικά, ερμηνεύω την ψήφο του ελληνικού λαού ως μια εντολή να τρέξουν πιο γρήγορα τομές και μεταρρυθμίσεις για καλύτερους μισθούς και συντάξεις, για περισσότερες θέσεις εργασίας, για μια καλύτερη δημόσια υγεία, για μια κοινωνία με περισσότερες προοπτικές και λιγότερες ανισότητες, για μια Ελλάδα ισχυρή και περήφανη. Μαζί με τους στόχους της νέας θητείας παραμένει η δέσμευση για διόρθωση λαθών και παραλείψεων του παρελθόντος.
Η κάλπη, ωστόσο, έστειλε ακόμη ένα μήνυμα. Την αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ, που καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο αναπαρήγαγε ένα ακοστολόγητο και ανεδαφικό ως προς την εφαρμογή του πρόγραμμα. Η παλαιοκομματική λογική του «όλα σε όλους» μπορεί να αντηχεί ωραία στα αυτιά των συμπολιτών, ωστόσο έχουν μνήμη και θυμούνται το δυσβάστακτο βάρος που φόρτωσαν τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους οι αυταπάτες του κ. Τσίπρα την περίοδο 2015 – 2019. Η βαριά εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ με την πρωτοφανή για τα εκλογικά δεδομένα διαφορά των 24 μονάδων οφείλεται και στην πολιτική του συμπεριφορά, τόσο στη διάρκεια της προηγούμενης θητείας όσο και προεκλογικά. Δεν νοείται ένα κόμμα εξουσίας, με κυβερνητική εμπειρία, να καταφεύγει στο σκληρό λεξιλόγιο, ακόμη και στο υβρεολόγιο. Με τέτοιες πρακτικές δεν κερδίζονται οι εκλογές, ούτε πείθεται η πλειοψηφία των πολιτών να συστρατευτεί μαζί σου. Η μάχη που όλοι μας δίνουμε –ανεξαιρέτως κομματικού χρώματος– είναι πολιτική, είναι μάχη ιδεών και οραμάτων, με επιχειρήματα και όχι με προσωπικές επιθέσεις, που υποβαθμίζουν τον πολιτικό διάλογο και δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή του τόπου.
Η εκλογική πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ έφερε στο προσκήνιο σειρά μικρών κομμάτων, τα οποία, από τη μακρά κοινοβουλευτική μου εμπειρία, θεωρώ ότι θα έχουν την ίδια τύχη με όλα τα προηγούμενα που πέρασαν μέχρι σήμερα. Η Ιστορία έχει δείξει πως κανένα κόμμα δεν μακροημερεύει και κυρίως δεν μεγαλώνει μόνο με διαμαρτυρίες. Πολύ περισσότερο όταν δεν έχει πρόγραμμα εξουσίας, αλλά αναλώνεται σε μονοθεματική ατζέντα ή σε επιμέρους θέματα, που τα θεωρεί προνομιακό του πεδίο. Τα κόμματα αυτά δεν φιλοδοξούν να προσφέρουν στην κοινωνία, να ασκήσουν διοίκηση και τελικώς καταλήγουν κόμματα-διάττοντες αστέρες. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού με μετρήσιμο έργο, που κρίνεται με βάση τη συνέπεια λόγων και έργων αυτών που την ασκούν. Με αυτούς τους όρους, λοιπόν, υπερψηφίστηκε η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με αυτούς τους όρους θα επαναξιολογηθεί και στο τέλος της νέας κυβερνητικής θητείας.
