Βασίλης Παπαβασιλείου: Ο… Θεός εάν δεν είναι Έλλην είναι οπωσδήποτε φιλέλλην
[Εξομολογήσεις]
«Τη σοβαρότητα σε αυτόν τον τόπο την έχουμε κηδέψει εκ γενετής. Τώρα θα την αναστήσουμε, με αφορμή τα θεατρικά μας πάθη;
Ακούστε, όλα είναι θέατρο, κινούμαστε μεταξύ του θεατρικού και του θεατροειδούς. Ας πούμε οι καταληψίες, όπως τους είδαμε πρόσφατα και στα κτίρια του Εθνικού Θεάτρου, είναι ένας ρόλος ιερός.
Λόγω προεκλογικής περιόδου τίποτε δεν λήγει. Είμαστε σε αυτή τη φάση, και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Έχουμε εξάρτηση από το εκλογικό φαινόμενο, τον εκλογικό ιό. Κάποτε σκεφτόμουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε θαυμάσια να είναι μία χώρα εκλογικού τουρισμού, όπως λέμε θρησκευτικού, συνεδριακού τουρισμού.
Να κάνουμε εκλογές κάθε 6 με 7 μήνες.
Και να λέμε σε όλο τον κόσμο ελάτε να δείτε πώς γίνονται οι εκλογές. Πάντα νόμιζα ότι η Ελλάδα είναι ένα ανέκδοτο, με τη διπλή σημασία του όρου. Κάτι αστείο και κάτι πρωτότυπο.
Είναι ακαταμάχητη η παρουσία του κωμικού εδώ. Από πολλές πλευρές η χώρα έχει μία σχέση διαρκή με το φαινόμενο που λέγεται γελοιοκρατία.
Θα σας θυμίσω όμως ότι ακόμη και το λύχνο της δημοκρατίας έχει να κάνει με το φαινόμενο του κωμικού. Αυτά είναι φαινόμενα τα οποία ιδρυτικώς χαρακτηρίζουν όχι μόνο την ελληνική περίπτωση, αλλά το φαινόμενο της δημοκρατίας.
Και τελικά, ως… λίκνο της δημοκρατίας πρέπει να πω ότι ο… Θεός εάν δεν είναι Έλλην είναι οπωσδήποτε φιλέλλην».
Υπογραφή: Βασίλης Παπαβασιλείου, Σκηνοθέτης και Ηθοποιός
