Κώστας Γεωργουσόπουλος: Κάθε παρελθόν φαντάζει ρομαντική εξορία!
[Εξομολογήσεις]
«Στα μικρά μου χρόνια, στη διάρκεια της Κατοχής και μετά, την εποχή τη δύσκολη του Εμφυλίου, το σπίτι μας στο χωριό της γιαγιάς γινόταν ραφτάδικο.
Το ύφασμα αγοραζόταν με τον πήχη και οι νοικοκυρές που ειδικεύονταν έπαιρναν τα μέτρα σε παιδιά, αδέλφια και γονείς, ακόμη και σε βαφτιστικούς, και έκοβαν και έραβαν, προβάροντας κάθε τόσο πάνω στο σώμα του ανθρώπου του σπιτιού που θα χαιρόταν το φόρεμα.
Το έχω κι άλλοτε επισημάνει: μια οικονομία με την κυριολεξία του όρου, αφού για νομή των του οίκου πρόκειται. Το Πάσχα μόνο σούβλα είχε αγοραστεί. Ακόμη και τα κάρβουνα στην ψησταριά και οι φούρκες που γύριζε η σούβλα ήταν αντικείμενα και προϊόντα οικονομίας, δηλαδή της οικιακής εργασίας. Φτάσαμε πια στην άλλη άκρη. Ακόμα και στα λαϊκά και αγροτικά νοικοκυριά τα πάντα αγοράζονται και τα πάντα τυποποιούνται, έτσι ώστε κυριαρχεί παντού η ίδια γεύση, το ίδιο ‘‘μεράκι’’.
Το ψήσιμο και τα ίδια εμφιαλωμένα χωνευτικά! Δεν παραπονούμαι, ιστορώ και είναι φυσικό κάθε παρελθόν να φαντάζει ρομαντική εξορία.
Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε!».
Υπογραφή: Κώστας Γεωργουσόπουλος, Συγγραφέας
