Γιώργος Βλάχος στο “Π”: H στάση ευθύνης της Νέας Δημοκρατίας
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΛΑΧΟΥ
Υποψήφιου Βουλευτή Νέας Δημοκρατίας Ανατολικής Αττικής
Κάθε εκλογική αναμέτρηση φέρνει στην επιφάνεια τις σχέσεις μεταξύ ηγεσίας και κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων πρέπει να ανανεώνουν τόσο τον πολιτικό τους λόγο όσο και κυρίως τη συμπεριφορά τους, αλλά να αποδεικνύουν και τον σεβασμό τους στο κοινωνικό σύνολο. Στη σχέση αυτή δεν χωρούν υπερβολές και, κυρίως, ψέματα.
Λίγο πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου, η αντιπολίτευση κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από όλα τα παραπάνω και επιλέγει την υιοθέτηση αρνητικής ατζέντας, της οξύτητας, των παροχών σε όλες και όλους και οδηγεί την πολιτική συζήτηση στην παρελθοντολογία. Η αντιπολίτευση και ο κ. Τσίπρας ειδικότερα επιλέγει να μιλά για το ποιος έκανε χθες το μεγαλύτερο κακό στον τόπο, θεωρώντας σίγουρο πως, αν εκείνος ήταν στη διαχείριση της κατάστασης, θα έκανε το σωστό, δηλαδή αυτό που ιδανικά ζητά ο κάθε πολίτης.
Στο κλίμα αυτό, που σύσσωμη η αντιπολίτευση καλλιεργεί, χάνεται ο αντικειμενικός απολογισμός και κυρίως η θετική πρόταση της επόμενης θητείας.
Αναφέρει η αντιπολίτευση τον αριθμό των νεκρών της πανδημίας, αφήνοντας να εννοηθεί πως, αν κυβερνούσε αυτή, δεν θα είχαμε νεκρούς.
Αναφέρει την πίεση στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών, αφήνοντας να εννοηθεί πως θα διαχειριζόταν καλύτερα τις κρίσεις –πανδημία και ενέργεια– και συγχρόνως θα μοίραζε αυξήσεις.
Αναφέρει το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, αφήνοντας να εννοηθεί πως, αν ήταν εκείνη κυβέρνηση, δεν θα γινόταν η ανείπωτη αυτή τραγωδία.
Αναφέρει την αύξηση των τιμών, κυρίως στην ενέργεια, αφήνοντας να εννοηθεί πως εκείνοι θα μπορούσαν να δώσουν τα αντίστοιχα προϊόντα και τις υπηρεσίες φθηνότερα στους πολίτες.
Με αυτή, λοιπόν, τη μικροκομματική παρουσίαση των γεγονότων, χάνεται το ενδιαφέρον των πολιτών, που έχει ως φυσικό επακόλουθο την αποστασιοποίηση, ακόμη και την αποχή των συμπολιτών από τα πολιτικά μας πράγματα. Την ώρα, λοιπόν, που οι πολίτες αφήνουν πίσω τα γαλάζια και πράσινα καφενεία και τον κομματικό φανατισμό, οι ηγεσίες της αντιπολίτευσης, με τις υπερβολές, τις υποσχέσεις και την οξύτητα, προσπαθούν να πάρουν ψήφο θυμού και όχι σκέψης.
Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί και πρέπει να συνεχίσει σε αυτήν την κατεύθυνση, να παρουσιάζει δηλαδή με υπευθυνότητα και πάνω από όλα τεκμηριωμένα την πρόταση διακυβέρνησης του τόπου. Μια πρόταση εφαρμόσιμη, που σε καμιά περίπτωση δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας. Από την πλευρά μας, επιστρέφουμε στο χθες μόνο και μόνο για να επικαλεστούμε τη συνέπεια λόγων και έργων, που αποτελεί και τη μεγάλη εγγύηση για την υλοποίηση όσων λέμε και υποσχόμαστε σήμερα.
Η πρότασή μας προς τους πολίτες, να κεφαλαιοποιήσουμε και να διαφυλάξουμε ό,τι καλό έγινε αυτήν την τετραετία και να δεσμευτούμε να διορθώσουμε λάθη και παραλείψεις την επόμενη, μαζί με τους νέους στόχους, είναι ρεαλιστική. Ιδιαίτερα όταν αυτή η πρόταση είναι κοστολογημένη από επίσημο φορέα της Πολιτείας και έχει την έγκριση των ευρωπαϊκών μηχανισμών, δεν είναι απλά ρεαλιστική, είναι και εγγυημένη.
Απέναντι στη στάση ευθύνης της Νέας Δημοκρατίας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζουν τον δικό τους μύθο. Άλλος με το νόμισμα «Δήμητρα», άλλος αξιώνοντας λαϊκή επανάσταση, άλλος παίζοντάς το επαγγελματίας πατριώτης, άλλος αναπολώντας μεγαλεία του παρελθόντος, άλλος τάζοντας στους πάντες τα πάντα και προσφάτως η μαρτυρία υιοθέτησης τοπικών νομισμάτων διά στόματος του κ. Τσακαλώτου. Τέτοιες πρακτικές απλώς σκοτεινιάζουν το τοπίο. Δημιουργούν σύγχυση και οδηγούν τους πολίτες σε λάθος συμπεράσματα και ανόμοιες συγκρίσεις. Έτσι, οι πολίτες χάνουν το ενδιαφέρον τους και οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι «όλοι ίδιοι είναι», καταλήγοντας στην επικίνδυνη άποψη «γιατί να πάω να ψηφίσω;».
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, εμείς θα προσπαθήσουμε, όσο μπορούμε, να ανατρέψουμε τέτοιου είδους λογικές, επικοινωνώντας με τους συμπολίτες μας.
Κανείς δεν πρέπει να χαρίσει στον διπλανό του το δικαίωμά του να αποφασίσει ο ίδιος για το μέλλον τη ζωής του. Συμμετέχει και επιλέγει –μετά από σκέψη– το καλύτερο κατά τη γνώμη του.
Υπεύθυνη στάση είναι η επιλογή με κριτήρια και προοπτικές και σίγουρα μια τέτοια συμπεριφορά θα βρει μπροστά της τη θετική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για το μέλλον του τόπου μας.