Νίκος Παπαθανάσης στο “Π”: Ρεκόρ ανάπτυξης VS ρεκόρ υποκρισίας

Νίκος Παπαθανάσης στο “Π”: Ρεκόρ ανάπτυξης VS ρεκόρ υποκρισίας

Του
ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ
Αναπληρωτή Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων,
Υποψήφιου Βουλευτή ΝΔ Β1 Βόρειου Τομέα Αθηνών


Τις τελευταίες ημέρες, με την αφορμή της κεντρικής προεκλογικής μου ομιλίας στο ΟΑΚΑ, προσπάθησα να κάνω έναν λεπτομερή απολογισμό των όσων έχουμε καταφέρει στο υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Εμπιστευόμενος, όπως πάντα, τους αριθμούς, διαπίστωσα ότι κατά τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ειδικά στο σκέλος της ανάπτυξης της χώρας, επιτύχαμε να σπάσουμε πολλαπλά ρεκόρ. Μόνο την προηγούμενη χρονιά, για παράδειγμα, η χώρα μας είχε τη δεύτερη υψηλότερη ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, παρουσιάζοντας διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης από τον μέσο όρο της Ευρώπης και αναμένοντας ακόμα καλύτερα αποτελέσματα φέτος.

Αρωγός σε αυτό ήταν η επενδυτική «άνοιξη» που ακολούθησε το φιλοπενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώσαμε. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι οι υπαγωγές στον Αναπτυξιακό Νόμο αυξήθηκαν μεσοσταθμικά κατά 282%, ενώ μέσα σε μια τετραετία εγκρίναμε 42 νέες Στρατηγικές Επενδύσεις συνολικού προϋπολογισμού άνω των 9 δισ. και τριπλασιάσαμε τις εγκρίσεις ΣΔΙΤ σε σχέση με την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, εγκρίνοντας 37 νέα έργα συνολικού κόστους επένδυσης 6 δισ. ευρώ. Μεταξύ, δε, των επενδυτών που εμπιστεύτηκαν τη χώρα μας συγκαταλέγονται επιχειρηματικοί κολοσσοί, όπως η Google, η Amazon, η Digital Realty, η Microsoft, η JP Morgan και η TeamViewer.

Στα παραπάνω να προσθέσω ότι καταφέραμε να ξεμπλοκάρουμε εμβληματικές για τη χώρα επενδύσεις, όπως αυτή του Ελληνικού, στην οποία, όταν ξεκινήσαμε, βρήκαμε 476 εκκρεμότητες που είχε αφήσει η ιδεοληπτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αναβιώσαμε και κλάδους, όπως ο ναυπηγοεπισκευαστικός, διασφαλίζοντας τις δουλειές των εργαζομένων, που αγωνιούσαν για χρόνια.

Δεν ήταν βέβαια μόνο οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων που επανήλθαν στον εργασιακό στίβο, αφού μέσω των προαναφερθέντων επενδύσεων καταφέραμε να δημιουργήσουμε πολλές νέες θέσεις εργασίας και να μειώσουμε την ανεργία κατά επτά περίπου μονάδες.

Ακούγοντας, ωστόσο, τις προγραμματικές δηλώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και τις υποσχέσεις του αρχηγού της, Αλέξη Τσίπρα, κατά το πρόσφατο debate, διαπίστωσα ότι και οι πολιτικοί μας αντίπαλοι διεκδικούν τα δικά τους ρεκόρ.

Με τη δέσμευσή του για άμεση καταφυγή σε πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ) ευθύς μόλις αναλάβει την εξουσία, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί ταυτόχρονα το ρεκόρ υποκρισίας, το ρεκόρ αντιθεσμικότητας αλλά και το ρεκόρ αναλγησίας για όσα έχει περάσει ο ελληνικός λαός όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Ρεκόρ υποκρισίας γιατί υπόσχεται αναστολή πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που κατήργησε την προστασία της πρώτης κατοικίας και έλαβε σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών για τη διεξαγωγή πλειστηριασμών. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν πάνω από 30.000 πλειστηριασμοί, οι οποίοι, όπως δήλωνε μέχρι πρόσφατα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, δεν ήταν και πολλοί.

Ρεκόρ αντιθεσμικότητας γιατί τόσο το περιεχόμενο των μέτρων που τάζει όσο και η διαδικασία μέσω της οποίας υπόσχεται ότι θα τα υλοποιήσει παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου –σύμφωνα με το Σύνταγμα– εκδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Άρα, η υπόσχεση Τσίπρα να προχωρήσει με ΠΝΠ, αντί νόμου, για την κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ έχει στόχο να δημιουργήσει την προσδοκία μιας άμεσης παρέμβασης, η οποία μόνο ως ουτοπία μπορεί να χαρακτηριστεί. Θα εκδοθεί ΠΝΠ πριν η κυβέρνηση λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή; Και αν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, τι χρειάζεται η ΠΝΠ, αφού μπορεί να ψηφιστεί νόμος;

Ρεκόρ αναλγησίας, μπροστά στις περιπέτειες του ελληνικού λαού, γιατί η μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα τρόφιμα από το 13% (μόνο τα αλκοολούχα ποτά είναι στο 24%) στο 6%, δηλαδή κατά επτά μονάδες, κοστίζει 1,5 δισ. ευρώ και η μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα πάνω από 2 δισ. τον χρόνο. Τάζει δηλαδή μέτρα που σε βάθος τετραετίας θα είχαν κόστος πάνω από 14 δισ. ευρώ, τα οποία και δεν θα έφταναν στον τελικό καταναλωτή και θα κινδύνευαν να εκτροχιάσουν τη δημοσιονομική ισορροπία που με κόπο πέτυχε ο ελληνικός λαός κατά τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κ. Τσίπρας βέβαια όφειλε να γνωρίζει ότι η προεκλογική εκστρατεία δεν είναι διαγωνισμός παροχών, ειδικά μετά την κατάργηση των Μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, που δεν πέτυχε, και ότι ο λαός ξέρει και να κρίνει και να συγκρίνει, κάτι που θα αποδειχθεί άμεσα, συγκεκριμένα την 21η Μαΐου.


ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Σχολιάστε εδώ