Γιατί έχουν αυξηθεί τα περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς
Του
ΑΡΗ ΜΠΕΡΖΟΒΙΤΗ
Ολοένα και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια οι διαγνώσεις περιστατικών καρκίνου του θυρεοειδούς σε ενήλικες και παιδιά σε όλον τον κόσμο. Η αύξηση της επίπτωσης της συγκεκριμένης κακοήθειας έχει διαπιστωθεί ότι είναι μεταξύ των υψηλότερων από κάθε άλλη μορφή καρκίνου σε χώρες και των πέντε ηπείρων.
Όπως επισημαίνει ο Δημήτρης Λινός, καθηγητής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Ομίλου «Υγεία»: «Ο προσυμπτωματικός έλεγχος και η εξέλιξη του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση πράγματι έχουν βοηθήσει στον εντοπισμό ήπιων καρκίνων του θυρεοειδούς, που ενδεχομένως να μην προκαλούσαν κλινικά συμπτώματα ή θάνατο εξ αυτής της αιτίας. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι λόγοι της παρατηρούμενης αύξησης».
Σύμφωνα με τον κ. Λινό, η ακτινοβολία είναι ένας ισχυρός παράγοντας εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς, ιδίως στα παιδιά. Οι εξετάσεις Πυρηνικής Ιατρικής και οι αξονικές τομογραφίες μπορεί να σχετίζονται με τον αυξημένο κίνδυνο για ενήλικες, αφού έχει βρεθεί ότι το 37% – 85% των καλά διαφοροποιημένων μικροκαρκινωμάτων του θυρεοειδούς θα μπορούσε να σχετίζεται με την υπερβολική έκθεση σε ιατρική ακτινοβολία, ιδίως στους εργαζομένους σε διαγνωστικές ακτινογραφίες, τους βοηθούς οδοντιάτρων και τους τεχνικούς ακτινολογίας. Η ακτινοθεραπεία για διάφορους τύπους καρκίνου μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο, με πιο ευάλωτα βέβαια τα παιδιά.
Ο ορμονικός μεταβολισμός θα μπορούσε να είναι άλλη μια αιτία, αφού εξηγεί, ως έναν βαθμό, τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου στις γυναίκες.
Η κληρονομικότητα φαίνεται να παίζει, επίσης, ρόλο στις πιθανότητες εμφάνισής του. Η παχυσαρκία έχει διαπιστωθεί ότι σχετίζεται στενά με τον θυρεοειδή, αφού η αύξηση των ποσοστών και των δύο νόσων συμπίπτει χρονικά, σύμφωνα με μελέτες. Μία από αυτές, που πραγματοποιήθηκε σε 12.199 ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς, διαπίστωσε ότι τα υπέρβαρα άτομα διέτρεχαν κατά 25% μεγαλύτερο κίνδυνο και τα παχύσαρκα κατά 55% συγκριτικά με εκείνα που είχαν φυσιολογικό βάρος.
Η διατροφή, τα φυτοφάρμακα και άλλοι περιβαλλοντικοί ρύποι, το κάπνισμα, η έκθεση σε βαρέα μέταλλα, σε φυσική ραδιενέργεια και σε νιτρικά άλατα εξετάζονται, επίσης, ως παράγοντες που επηρεάζουν τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς.
«Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι η αύξηση του καρκίνου του θυρεοειδούς δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στην πραγματικά σωτήρια προσοχή που δίνουμε τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ, στον ενδοκρινή αυτόν αδένα αλλά και σε παράγοντες που μπορούμε να τους ελέγξουμε για να τον αποφύγουμε», τονίζει ο κ. Λινός. Και καταλήγει:
«Εκτός από τη δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης που δίνουν τα σύγχρονα μηχανήματα και οι πρακτικές, άλλη μια θετική εξέλιξη είναι η πρόοδος των χειρουργικών τεχνικών. Η εφαρμογή τους έχει μειώσει σημαντικά τις επιπλοκές και, κατά συνέπεια, την παραμονή στο νοσοκομείο. Έχουν καταστήσει τη θυρεοειδεκτομή ασφαλέστερη, εφόσον πραγματοποιείται από έμπειρο χειρουργό, και έχουν αυξήσει τις πιθανότητες πλήρους ίασης, εφόσον η κακοήθεια εντοπίζεται σε αρχικά στάδια».
