Γ. Ιωακειμίδης στο “Π”: Να αποσαφηνίσουμε τις ευθύνες της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ
Υποψήφιου Περιφερειάρχη Αττικής,
Δημάρχου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη
Αν οι δήμοι είναι ένα δέντρο ο καθένας, η Αττική είναι 66 δέντρα. Τα 66 δέντρα από μόνα τους μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όμως τα 66 δέντρα στο σύνολό τους πρέπει συγκροτούν ένα δάσος. Και αυτό το δάσος είναι η Περιφέρεια, που πρέπει να το φροντίσουμε με ευθύνη και καλό προγραμματισμό.
Το κυκλοφοριακό είναι κοινό για όλους μας, το αποχετευτικό είναι κοινό για όλους μας, οι δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνει η κλιματική αλλαγή είναι κοινές για όλους μας. Είναι πάρα πολλά πράγματα που μας ενώνουν στο λεκανοπέδιο και αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσει δραστικά η Περιφέρεια.
Όμως, δεν έχουμε κουβεντιάσει, σ’ αυτό το κράτος, τι ακριβώς κάνουν οι Περιφέρειες. Αν ρωτήσουμε 10 εκατ. Έλληνες τι κάνει η Περιφέρεια, θα πάρουμε 10 εκατ. διαφορετικές απαντήσεις!
Πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε και να καθορίσουμε το τρίπτυχο Πολιτεία – Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ Βαθμού, δηλαδή τι ακριβώς κάνει ο καθένας. Αυτή είναι μια κουβέντα που δεν έχει γίνει ποτέ. Ίσως γιατί έτσι τους βόλευε όλους.
Λέω, για παράδειγμα, ότι τα απορρίμματα είναι υπόθεση της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης και η Πολιτική Προστασία υπόθεση του Κεντρικού Κράτους. Δεν μπορεί να κάνει διαχείριση δύσκολων φυσικών φαινομένων ο δήμαρχος ή ο περιφερειάρχης. Έχουμε υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, μπορεί να ορίζει στον καθένα από εμάς τι θέλει σε προσωπικό, σε οχήματα και να τα έχουμε στη διάθεσή του, τη διαχείριση όμως πρέπει να την κάνει αυτός που ξέρει και αυτός που ξέρει δεν είναι ο δήμαρχος κατά κανόνα.
Γιατί ο δήμαρχος μπορεί να έχει κάνει οποιαδήποτε δουλειά στη ζωή του και δεν έχει καμιά υποχρέωση να ξέρει πώς να διαχειριστεί την πυρκαγιά, την πλημμύρα, τον σεισμό, την κλιματική επιβάρυνση. Άλλος πρέπει να τα κάνει.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν δύο πολύ μεγάλα πράγματα που σήμερα υποτίθεται ότι κάνει η Περιφέρεια, αλλά, όπως κατ’ επανάληψη αποδείχθηκε, δεν είναι ικανή να τα διαχειριστεί.
Σήμερα, το κυκλοφοριακό αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του λεκανοπεδίου, και αυτό είναι πεποίθηση όλων μας. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει καν ένα σχέδιο, μια μελέτη που να λέει τι πρέπει να γίνει στην Αττική για να μην μπλοκάρεται κυκλοφοριακά ο Κηφισός. 100.000 οχήματα περνούν καθημερινά από τον Κηφισό, είναι δυνατόν να μη μας έχει προβληματίσει μέχρι και σήμερα η δραματική αυτή κατάσταση που καταταλαιπωρεί χιλιάδες συμπολίτες μας; Πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουμε. Δεν πάει άλλο! Οι βασικοί μας οδικοί άξονες δεν επαρκούν πια. Η Αττική Οδός πλησιάζει στον κορεσμό. Βλέπουμε τι γίνεται κυρίως τα Σαββατοκύριακα, το καλοκαίρι και σε όλες τις εορταστικές περιόδους του έτους στο ύψος της Μεταμόρφωσης με έξοδο στην Εθνική Οδό.
Έχουμε επιλογές; Προσωπικά πιστεύω πως ναι. Μπορούμε να βρούμε λύσεις, σήμερα η τεχνολογία δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο. Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε αυτήν τη μελέτη, να δούμε το κόστος και να φροντίσουμε με την Πολιτεία μαζί –γιατί δεν είναι υπόθεση της τοπικής αυτοδιοίκησης μόνο– να σχεδιάσουμε απαντώντας στο πρόβλημα.
Έχουμε ένα μεγάλο Ταμείο Ανάκαμψης και δεν έχει προβλεφθεί τίποτα σε ό,τι έχει να κάνει με το κυκλοφοριακό στην Αττική. Και είναι πάρα πολύ κρίμα, γιατί τα χρήματα είναι πάρα πολλά και θα μπορούσαν να γίνουν πολύ σημαντικά πράγματα.
Σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή. Είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, στην οποία δεν μπορούμε άλλο να κλείνουμε τα μάτια. Αν την αγνοήσουμε, θα μας εκδικηθεί ξανά και ακόμα πιο σκληρά. Δυστυχώς, αυτήν την πραγματικότητα δεν δείχνουν να την αντιλήφθηκαν οι περισσότερες εθνικές κυβερνήσεις.
Οι ειδικοί, τόσο στην πατρίδα μας όσο και στο εξωτερικό, όπου είδαμε αντίστοιχες πυρκαγιές και πλημμύρες, λένε πως όσα ζήσαμε τα τελευταία καλοκαίρια θα είναι πλέον όλο και συχνότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ακραία φαινόμενα που προκαλούν μεγάλες φυσικές καταστροφές θα συνεχίσουν και τα επόμενα χρόνια να αποτελούν μέρος της ζωής μας.
Το ζήτημα λοιπόν είναι κατά πόσο εμείς θα είμαστε πλέον καλύτερα προετοιμασμένοι ώστε αυτές οι καταστροφές να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνες. Αυτό δεν είναι ούτε απλό ούτε λύνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλει σχέδιο, δουλειά, επιμονή. Το 90% των δράσεων για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να υλοποιηθεί από τις Περιφέρειες, παρά μόνο σε αγαστή συνεργασία με την Πολιτεία. Όμως, η Πολιτεία είναι εκείνη που πρέπει να έχει το πρόταγμα και να μας δώσει ρόλο και πόρους. Ως Περιφερειακή Αρχή, θα τα διεκδικήσουμε με καλά μελετημένο σχέδιο.
