Ο ενθουσιασμός της Αθήνας ξεπλένει την τουρκική επιθετικότητα!

–Διά χειρός Ουάσινγκτον η δήθεν πόρτα ευκαιρίας που βλέπει η Αθήνα στα ελληνοτουρκικά

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι κατευνασμού και ξεπλύματος της Τουρκίας, που εξυπηρετεί πρωτίστως τους σχεδιασμούς της Ουάσιν­γκτον και του Βερολίνου και απλώς εξασφαλίζει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη μια προεκλογική περίοδο χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα στο Αιγαίο, έχει επιδοθεί τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση.

Το νέο κλίμα που επιχειρείται να προβληθεί ότι υπάρχει στα ελληνοτουρκικά είναι στη γραμμή που μετέφερε σε Άγκυρα και Αθήνα ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντ. Μπλίνκεν, όταν επισκέφθηκε τις δύο χώρες μετά τους σεισμούς στην Τουρκία.

Οι επιστολές Ερντογάν – Τσαβούσογλου σε Μητσοτάκη – Δένδια για την επέτειο της 25ης Μαρτίου (κανείς δεν φρόντισε να πει ότι αντίστοιχες έχουν σταλεί και στο παρελθόν) λίγο – πολύ επιχειρήθηκε να παρουσιαστούν στην Αθήνα ως η μεγάλη στροφή, η «συνθηκολόγηση» του Ερντογάν. Σε συνδυασμό, δε, με το γεγονός της μηδενικής δραστηριότητας στο Αιγαίο από την ημέρα των σεισμών, καθώς η Τουρκία πρακτικά δεν δύναται να προκαλέσει στο Αιγαίο, αφού όλες οι δυνάμεις έχουν πέσει με τα μούτρα στο έργο περίθαλψης των εκατομμυρίων σεισμοπαθών, ενώ πολιτικά δεν θέλει να προκαλέσει τους ευρωπαίους δωρητές, εμφανίστηκε ως κίνηση που φέρνει… αλλαγή πλεύσης στα ελληνοτουρκικά.

Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, γνωρίζοντας προφανώς ότι επίκειται η αποστολή των επιστολών, φρόντισε με συνέντευξή του («Πρώτο Θέμα») να στρώσει το έδαφος. Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι υπάρχει «πόρτα ευκαιρίας» την οποία πρέπει να περάσουμε και εμείς, διαπιστώνοντας μάλιστα ότι «δεν υπάρχει απειλή χρήσης βίας», δηλώνοντας όμως ότι ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η αλλαγή κλίματος θα διατηρηθεί.

Επίσης, με διαρροές σε φίλια ΜΜΕ, η κυβέρνηση έκανε λόγο για μορατόριουμ ασκήσεων μέχρι το καλοκαίρι, χωρίς βεβαίως κανείς να εξηγεί ποιος συνήψε και με ποιους όρους συμφωνήθηκε τέτοιο μορατόριουμ, αν πράγματι υπάρχει ή απλώς πρόκειται για α­νταπόδοση της Ελλάδας, με ακύρωση των δικών της ασκήσεων, επειδή η Τουρκία δεν έχει διαθέσιμες δυνάμεις και πόρους για τη διενέργεια ασκήσεων. Άλλωστε, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας ασκούνται στοιχειωδώς επί πραγματικού πεδίου στη Βόρεια Συρία και στο Βόρειο Ιράκ, ενώ η ακύρωση μεγάλων ασκήσεων εκ μέρους της Ελλάδας απλώς υπονομεύει την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες φυσικά δεν έχουν άλλο χώρο για να ασκηθούν, πέραν του Αιγαίου.

Η «ανάσα» αυτή, με τη διακοπή των προκλήσεων στο Αιγαίο, είναι χρήσιμη και για την Ελλάδα, τόσο για να υπάρξει ήρεμη προεκλογική περίοδος, χωρίς έξωθεν επιρροές, όσο και για να μπορέσουν να ξεκουράσουν ανθρώπους και μηχανές ο Ελληνικός Στόλος και η Πολεμική Αεροπορία και να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες επισκευαστικές εργασίες στα πλοία του Στόλου.

Όμως μέχρι εκεί…

Το να εμφανίζεται η Ελλάδα πλέον να δηλώνει ότι υπάρχει εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία και ότι είναι πρόθυμη να περάσει την «πόρτα ευκαιρίας» που άνοιξε, υποτίθεται, ο κ. Ερντογάν αποτελεί σοβαρό λάθος στρατηγικής, εκτός, φυσικά, αν είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού για να στρωθεί το έδαφος για έναν άνευ όρων διάλογο με την Τουρκία αμέσως μετά τις εκλογές. Με τις δηλώσεις και τις κινήσεις αυτές, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, λίγες ημέρες πριν ολοκληρώσει τη θητεία της και ενώ κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι η επανεκλογή της, επιχειρεί να δεσμεύσει προκαταβολικά την επόμενη κυβέρνηση να ακολουθήσει αυτήν την πολιτική.

Αυτός ο σχεδιασμός μάλιστα δεν φαίνεται να αφήνει έξω και το Κυπριακό, καθώς ο διακαής πόθος Αμερικανών, κυρίως, και Ευρωπαίων είναι μια συνολική επίλυση των προβλημάτων στην περιοχή, ώστε έτσι να προσφερθεί στην Τουρκία η ευρωπαϊκή προοπτική αλλά και η πλήρης συμμετοχή της στα ενεργειακά πρόζεκτ της Ανατολικής Μεσογείου, με την ελπίδα ότι με την απελευθέρωση των
F-16 από τις ΗΠΑ θα γυρίσει και πάλι στο δυτικό στρατόπεδο και θα απομακρυνθεί από τη Ρωσία.
Οι σχεδιασμοί αυτοί δεν είναι νέοι.

Ο χάρτης που ως αντιπρόεδρος είχε υιοθετήσει ο νυν Πρόεδρος Μπάιντεν, με εμπνευστή τον Άμος Χοχστάιν, προέβλεπε τη μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου μέσω Τουρκίας (είτε μέσω Κύπρου είτε παρακάμπτοντας το νησί), ώστε έτσι να προσφερθεί, υποτίθεται, κίνητρο στην Τουρκία για ένταξη σε ένα περιφερειακό σύστημα το οποίο θα ήταν στραμμένο προς τη Δύση. Φυσικά, αυτό δεν είναι άσχετο με την πρόταση Ερντογάν για περιφερειακή διάσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο, με τη συμμετοχή όλων των πλευρών (και του ψευδοκράτους), για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών.

Αντίστοιχη πρόταση είχε σπεύσει να υιοθετήσει, με τη στήριξη μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης, και η ΕΕ (χωρίς αναφορά βεβαίως στο ψευδοκράτος). Και εδώ φυσικά εμπλέκεται και το Κυπριακό, με τον νέο Πρόεδρο Ν. Χριστοδουλίδη να μην είναι διατεθειμένος, ωστόσο, να αποδεχθεί μια τέτοια μεθόδευση, η οποία θα μετέφερε το βάρος λύσης του Κυπριακού στην ελληνοκυπριακή πλευρά και όχι στον πραγματικό υπαίτιο, που είναι η κατοχική Τουρκία.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πέρασαν απαρατήρητες οι αποκαλύψεις στο βιβλίο του εκδότη Κ. Χατζηκωστή, στο οποίο καταγράφει συνομιλίες του με επτά Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται εκμυστηρεύσεις του Ν. Αναστασιάδη για τις θέσεις που του παρουσίασε κατά περιόδους ο Κυρ. Μητσοτάκης. Και βολιδοσκοπούσε ουσιαστικά τον κύπριο Πρόεδρο για το αν θα δέχονταν αλλαγή του αγωγού East Med, ώστε να περάσει από την Τουρκία, ή ακόμη και αναστολή των ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ, ως μια κίνηση κατευνασμού της Τουρκίας… Ο κ. Αναστασιάδης υποχρεώθηκε, αφού το θέμα έγινε γνωστό (με πρωτοσέλιδο της «ΕΣΤΙΑΣ»), να εκδώσει ανακοίνωση μετά από αρκετές ημέρες, διαψεύδοντας χλιαρά όσα καταγράφει ο κύπριος εκδότης, ο οποίος με νέα ανακοίνωσή του επέμεινε στην ακρίβεια των όσων του είχε πει ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου σε μακρές συνομιλίες που είχαν.

Η Τουρκία φαίνεται να επιτυγχάνει κάτι πολύ σημαντικό. Αφού έχει γεμίσει την ατζέντα των διεκδικήσεών της εναντίον της Ελλάδας με νέα ζητήματα, με μια απλή, άτυπη (και εξ ανάγκης), διακοπή των υπερπτήσεων και των παραβιάσεων του ΕΕΧ κατορθώνει να εμφανίζεται ότι κάνει… παραχωρήσεις, απαιτώντας παραχωρήσεις και από την άλλη πλευρά.

Έτσι, η Ελλάδα εμφανίζεται ενθουσιασμένη από το γεγονός ότι η Τουρκία διακόπτει προσωρινά τις παράνομες δραστηριότητες στο Αιγαίο και στέλνει δύο επιστολές (όπως κάθε χρόνο) για την 25η Μαρτίου, παραβλέποντας ότι σε αυτήν την «πόρτα ευκαιρίας», που θέλει να περάσει ο κ. Δένδιας, περιμένει η γκιλοτίνα των παλιών και νέων τουρκικών διεκδικήσεων…

Είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει υποχρέωση να καλωσορίσει αυτήν την κατάσταση της προσωρινής διακοπής της εχθρικής δραστηριότητας στο Αιγαίο και της ε­χθρικής, εμπρηστικής ρητορικής, αλλά είναι τραγικό λάθος να σπεύδει να ξεπλύνει την Τουρκία με δηλώσεις και δημόσιες τοποθετήσεις κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων. Εξάλλου, είναι πολύ νωρίς για να μιλήσει κανείς για «πόρτα ευκαιρίας» και για αλλαγή κλίματος, όταν μεσολαβούν οι εκλογές στην Τουρκία και κανείς ακόμη δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ξημερώσει η 14η Μαΐου για την Τουρκία. Και μόνο αφού ξεκαθαρίσει το τοπίο στην Άγκυρα και εφόσον η κατάσταση ηρεμίας στο Αιγαίο διατηρηθεί και μετά, θα μπορεί κανείς να μιλήσει για «πόρτα ευκαιρίας»…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: 1077statusfm.gr