Μανώλης Κεφαλογιάννης στο “Π”: Η Τουρκία σε νέο δρόμο;
Του
ΜΑΝΩΛΗ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας
Η τουρκική πολιτική ηγεσία συνεχίζει να αιφνιδιάζει ευχάριστα. Μετά τα φιλόφρονα λόγια ευγνωμοσύνης από την τουρκική πλευρά όσον αφορά την ελληνική αλληλεγγύη για τον σεισμό που έπληξε την Τουρκία.
Μετά τις δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εξωτερικών, σύμφωνα με τις οποίες η ελληνική αλληλεγγύη κατά τη διάρκεια των σεισμών θα είναι καθοριστική για το άνοιγμα μιας νέας σελίδας στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, μια δήλωση στην οποία τόνιζε την ανάγκη οι χώρες της περιοχής μας να συνεχίσουν να εργάζονται για τη σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ειρήνη, ήρθαν οι ευχετήριες επιστολές από τον τούρκο Πρόεδρο, τον υπουργό Εξωτερικών και η ευχετήρια ανάρτηση της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα για την 25η Μαρτίου, την ημέρα που γιορτάζουμε την ανεξαρτησία μας από τον οθωμανικό ζυγό.
Όμορφα, πράγματι, λόγια που θυμίζουν το μακρινό 1999 και τη λεγόμενη τότε «διπλωματία των σεισμών». Ελπίζουμε αυτά τα λόγια και οι φιλοφρονήσεις να είναι διαρκείας. Να μη λησμονηθούν σε λίγες μέρες, εβδομάδες ή μήνες. Γιατί μέχρι σήμερα η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει επενδύσει σε μια κλιμακούμενη ακραία και επιθετική ρητορική κατά της χώρας μας. Σε συνεχείς παράνομες και επιθετικές ενέργειες. Με αποκορύφωμα το «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Αν, πραγματικά, η τουρκική πολιτική ηγεσία θέλει να κάνει πράξη τη δήλωση Τσαβούσογλου για σταθερότητα, ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή μας, έχει μπροστά της πεδίο δόξης λαμπρό. Αν θέλει οι δηλώσεις της να έχουν πραγματικό αντίκρισμα.
Ας άρει άμεσα την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας, το γνωστό casus belli, που ισχύει από το 1995 με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα και να απειλείς την Ελλάδα με πόλεμο, αν αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Είσαι αφενός απέναντι στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και συγκεκριμένα απέναντι στο άρθρο 2 παράγραφος 4, που ρητά αναφέρει:
«Πάντα τα Μέλη θα απέχωσι εις τας διεθνείς αυτών σχέσεις της απειλής ή χρήσεως βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητος ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οιουδήποτε Κράτους ή καθ’ οιονδήποτε άλλον τρόπον ασυμβίβαστον προς τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών».
Και αφετέρου απέναντι στο άρθρο 3 της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που τονίζει ότι όλα τα κράτη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, ένα δικαίωμα που μπορούν να το ασκήσουν μονομερώς. Δηλαδή να μη ρωτήσουν κανέναν.
Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα, όταν υπογράφεις με τη Λιβύη το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο και τη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου 2019 για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές που ορίζονται από αυτό.
Ένα μνημόνιο που απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη, το Καστελλόριζο, τα Δωδεκάνησα.
Κυριαρχικά δικαιώματα που σαφώς απορρέουν από το άρθρο 121 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ρητά ορίζει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως έχουν οι ηπειρωτικές περιοχές.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, στην ασφάλεια και στη σταθερότητα, πρέπει να σταματήσεις άμεσα τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, των χωρικών μας υδάτων. Να μην κλιμακώνεις επικίνδυνα την ένταση με υπερπτήσεις σε κατοικημένα ελληνικά νησιά.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, στην ασφάλεια και στη σταθερότητα, πρέπει να σέβεσαι τη Συνθήκη της Λωζάννης και να μην την παραβιάζεις κάθε μέρα, δηλώνοντας σε όλους τους τόνους ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι «τουρκική». Ενώ γνωρίζεις ότι η Συνθήκη της Λωζάννης ορίζει σαφώς τη μειονότητα της Θράκης ως θρησκευτική και ως Ελληνική Εθνική Μειονότητα τις ελληνικές μειονότητες στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και στην Τένεδο.
Μια ελληνική εθνική μειονότητα που 100 χρόνια τώρα έχει υποστεί απηνείς διωγμούς. Το 1923, που ήταν η χρονιά της υπογραφής της Συνθήκης, αριθμούσε μόνο στην Κωνσταντινούπολη 125.000 ελληνικές ψυχές. Και σήμερα έχει περιοριστεί σε περίπου 2.000. Ενώ την ίδια ώρα η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι στα ίδια και παραπάνω επίπεδα 100 χρόνια μετά.
Αν πιστεύεις στην ειρήνη και στη σταθερότητα, πρέπει να πάψεις να μιλάς για λύση δύο κρατών στην Κύπρο.
Πρέπει να σεβαστείς τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού υπό την αιγίδα του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.
Πρέπει να σεβαστείς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου και την παραλία των Βαρωσίων.
Η Ελλάδα ασφαλώς επιζητά την ασφάλεια, τη σταθερότητα, την ειρήνη. Είναι πάντα έτοιμη για διάλογο με την Τουρκία για την επίλυση της μίας και μόνης μας διαφοράς. Της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μας, της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Είμαστε έτοιμοι για διάλογο. Αλλά ένας διάλογος που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο, στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Δυστυχώς, η Τουρκία σήμερα, με την αναθεωρητική της πολιτική, τον άκρατο μεγαλοϊδεατισμό της, τις φαντασιώσεις νεοοθωμανικών μεγαλείων, αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μια θρυαλλίδα για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: skai.gr