Οι κόκκινες γραμμές του Ν. Ανδρουλάκη
–Τι σχεδιάζουν στη Χαριλάου Τρικούπη για την επόμενη μέρα
Όντας βέβαιος ότι την επομένη των εκλογών θα βρεθεί εν μέσω διασταυρούμενων πιέσεων, ο Ν. Ανδρουλάκης επιχειρεί (σπεύδει) να ορίσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί.
Και ταυτόχρονα να θέσει με όση μεγαλύτερη σαφήνεια μπορεί τις κόκκινες γραμμές, που θα λειτουργήσουν σαν οδηγός για το ΠΑΣΟΚ στις διεργασίες που θα ακολουθήσουν. Ενώ μέχρι πρότινος άφηνε να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να συμπράξει κυβερνητικά με τη Νέα Δημοκρατία, τώρα εμφανίζεται θετικός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι επικεφαλής (πρωθυπουργός) δεν θα είναι ο Κυρ. Μητσοτάκης. Η ίδια… προϋπόθεση ισχύει και όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα.
Ο κ. Ανδρουλάκης είναι κατηγορηματικά αντίθετος στο ενδεχόμενο καθήκοντα πρωθυπουργού σε μια κυβέρνηση συνεργασίας να αναλάβει τεχνοκράτης, πρόθεσή του είναι –το είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του– να προτείνει πολιτικό πρόσωπο. Αν και απέφυγε να αναφερθεί σε ονόματα ή να προσδιορίσει τον πολιτικό χώρο, είναι προφανές ότι έχει υπόψη του συγκεκριμένα πρόσωπα. Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αντίθετος με τη λύση της «κυβέρνησης των ηττημένων», αρκεί, όπως σημειώνει, το δεύτερο κόμμα να συμφωνεί με βασικές πτυχές του προγράμματος του Κινήματος.
Ωστόσο αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΜέΡΑ25, διότι –όπως υπογραμμίζει– «πρόσωπα που έπαιζαν με τη δραχμή δεν μπορούν να γίνουν μέρος ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου για τη χώρα».
Η θέση του αυτή ακυρώνει (υπονομεύει) το σχέδιο για «κυβέρνηση των ηττημένων», καθώς σε αυτή συνυπολογίζεται και η δύναμη του ΜέΡΑ25 για τη συγκρότηση της αναγκαίας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Όλα τα παραπάνω τελούν υπό μια βασική (ανυπέρβλητη) αίρεση: Το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές να επιτύχει ένα υψηλό ποσοστό, που θα του δίνει το δικαίωμα και τη δυνατότητα να θέσει τους όρους του στις μετεκλογικές εξελίξεις. Και αυτό το ποσοστό πρέπει να είναι διψήφιο και αρκετά ψηλότερο του 10%. Σε διαφορετική περίπτωση, πρόθεση του κ. Ανδρουλάκη είναι να μην εμπλακεί καν στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών και, το κυριότερο, να μη συμμετέχει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας.
Για τη Χαριλάου Τρικούπη τα πάντα θα κριθούν στις πρώτες εκλογές, οπότε, και υπό προϋποθέσεις, θα εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Και αυτό διότι γνωρίζουν καλά ότι αν η χώρα οδηγηθεί σε δεύτερες εκλογές, η πίεση από δεξιά και από αριστερά θα μεταφερθεί στο ΠΑΣΟΚ, με πιθανή μια σημαντική απώλεια δυνάμεων που θα μπορούσε να υποθηκεύσει το μέλλον του Κινήματος.
