Οι Μητέρες
Ένα από τα σημαντικότερα, σύγχρονα πεζογραφικά έργα της Βουλγαρίας, το οποίο έχει κερδίσει το Βραβείο Λογοτεχνίας Ανατολικής Ευρώπης τής Bank Austria και της Kultur Kontakt, έχοντας ήδη κάνει 11 εκδόσεις στη Βουλγαρία και μεταφραστεί σε 9 ξένες γλώσσες, κυκλοφορεί σε μετάφραση από τις εκδόσεις Έναστρον!
Πρόκειται για το βιβλίο “Μητέρες“, της Τεοντόρα Ντίμοβα, μιας από τις πιο διάσημες και πολυδιαβασμένες συγγραφείς στη Βουλγαρία.
Τη μετάφραση στα ελληνικά έχει κάνει η Blagorodna Filevska.
Συγγραφέας
Τεοντόρα Ντίμοβα
Μετάφραση
Μπλαγκόροντνα (Ρόνυ) Φίλεβσκα – Πανάγου
“Ολοκληρώνεις την τελευταία σελίδα και μαζί με τον θόρυβο του ξεφυλλίσματος, λίγο πριν κλείσεις το ίδιο το βιβλίο, ακούς την αυλαία της σκηνής να κατεβαίνει. Ή απλώς έτσι σου φαίνεται. Τόσο ζωντανά και φυσικά παρατάσσονται μπροστά σου τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που περιγράφονται στις Μητέρες της Τεοντόρα Ντίμοβα.
Με μια ανάσα αφηγημένες, οι ιστορίες του μυθιστορήματος έχουν κεντρικά πρόσωπα μητέρες οι οποίες βιώνουν τις δικές τους εσωτερικές συγκρούσεις παλεύοντας καθεμιά με τους δαίμονές της. Η συγγραφέας στο έργο της, με τρόπο πρωτότυπο, ψυχογραφεί την ανθρώπινη προσωπικότητα και ανατέμνει επίκαιρα κοινωνικά θέματα”.
Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Το θέμα του εξωφύλλου είναι έργο της φωτογράφου Γιώτας Εφραιμίδου
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Τεοντόρα Ντίμοβα γεννήθηκε το 1960 στη Σόφια. Αποφοίτησε με ειδικότητα στην αγγλική φιλολογία από το Πανεπιστήμιο της Σόφιας «Σβετί Κλίμεντ Όχριντσκι» (1984). Το 2000 ειδικεύτηκε στο Royal Court Theatre του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται στη τμήμα Ραδιοθέατρο της Εθνικής Ραδιοφωνίας της Βουλγαρίας και είναι αρθρογράφος στη διαδικτυακή πύλη Πολιτισμός – πύλη για τον Πολιτισμό, την Τέχνη και την Κοινωνία (www.kultura.bg).
Η Τεοντόρα Ντίμοβα ξεκίνησε τη δημιουργική της πορεία στον χώρο του δράματος με το έργο Φιούρυ (1987) που κέρδισε βραβείο σε διαγωνισμό της Εθνικής Ραδιοφωνίας της Βουλγαρίας. Είναι συγγραφέας δεκατεσσάρων θεατρικών έργων που έχουν ανέβει σε διάφορα θέατρα της χώρας και του εξωτερικού, καθώς και των μυθιστορημάτων Έμινε (Емине, 2001), Οι Μητέρες (Майките, 2006), Αντριάνα (Адриана, 2007), Μάρμα, Μάριαμ (Марма, Мариам, 2010), Το τρένο για το Έμμαους (Влакът за Емаус, 2013), Οι κατεστραμμένοι (Поразените, 2019), καθώς και της ιστορίας Τα τελευταία γενέθλια (Последният рожден ден, 2016) και τριών βιβλίων με δοκίμια και δημοσιογραφικά κείμενα (Τέσσερα είδη αγάπης / Четири вида любов, 2014, Ορότσι / Ороци, 2015, Καλεί τα πρόβατα με το όνομά τους / Зове овцете си по име, 2018). Θεματικά, ένα μεγάλο μέρος του έργου της σχετίζεται με την κατανόηση των διαπροσωπικών και ιδιαίτερα των ενδοοικογενειακών σχέσεων, με θέματα συναισθηματικού διαμοιρασμού όσων συμβαίνουν, με τη μητρότητα ως επίπονη διαδικασία αναζήτησης ταυτότητας, με τη δραματική σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού, με την επιθετικότητα των παιδιών και τα τραύματα της προσωπικότητας που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.