Γρηγόρης Σταμούλης στο “Π”: Δεν φταίει ο δήμος για όλα
Του
ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ
Δημάρχου Μεγαρέων
Ομολογώ ότι αισθάνομαι κάπως άβολα να απευθύνομαι στους πολίτες για ζητήματα του δήμου, όταν πλησιάζουν εκλογές. Ο λόγος είναι μια συνήθεια –μια προκατάληψη μάλλον– που όλοι σχεδόν έχουμε όταν πλησιάζουν εκλογές, να πιστεύουμε ότι όλα γίνονται είτε για αυτές είτε εξαιτίας τους.
Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική, κάτι που ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει, αν εξετάσει την καθημερινότητα ενός δημάρχου καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του. Σύμφωνοι, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, αλλά μέχρι το σημείο να πιστεύουμε ότι υπάρχει ιδιοτέλεια στα πάντα και σε όλους η απόσταση είναι μεγάλη.
Από την άλλη, όλοι γνωρίζουμε ότι ο πολίτης, πρακτικά, για κάθε θέμα ή πρόβλημα που προκύπτει και τον απασχολεί, έχει ως πρώτο σημείο αναφοράς τον δήμο. Θα καλέσει τον δήμο για το άρρωστο δέντρο, ακόμη κι αν είναι στην αυλή του, τον ενοχλητικό γείτονα, τη στραβή πινακίδα, τη διακοπή ρεύματος, τα αδέσποτα, το χαλασμένο φανάρι, το πολύ χιόνι, τον θόρυβο και ένα σωρό άλλα, άλλοτε λογικά και εντός της ευθύνης ενός δήμου και άλλοτε παράλογα έως αδιανόητα. Ως τοπική αυτοδιοίκηση, έχουμε πολλές φορές τονίσει αυτήν την ιδιαιτερότητα των δήμων και είναι πάγιο αίτημα η ανάλογη υποστήριξη από την Πολιτεία, έμψυχη και υλική, ώστε να μπορούμε τουλάχιστον να διεκπεραιώσουμε (επιλύοντας ή κατευθύνοντας) σωστά όλα τα αιτήματα των πολιτών. Δυστυχώς, δεν έχουμε εισακουστεί και τελικά βρισκόμαστε πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση είτε να επιλέγουμε ποια ανάγκη θα καλύψουμε είτε να καλύπτουμε περισσότερες ανάγκες μεν, αλλά όχι όλες όπως πρέπει και όπως θα θέλαμε.
Ένα παράδειγμα από τον Δήμο Μεγαρέων, που ήταν και η αφορμή για αυτό το κείμενο, είναι τα προβλήματα που προέκυψαν στην οροφή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου. Ο μέσος πολίτης δεν μπορεί βέβαια να γνωρίζει ή να θυμάται ότι ο δήμος μας έχει αναθέσει εδώ και δύο σχεδόν χρόνια μια μελέτη επικινδυνότητας όλων των σχολικών κτιρίων του δήμου, η οποία όμως δεν έχει ολοκληρωθεί διότι δεν έχει ακόμη υπάρξει χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης».
Από την άλλη πλευρά, από τη σκοπιά του πολίτη, ο δήμος είναι ο έχων την ευθύνη, κάτι που φαίνεται και στις εκτιμήσεις του διακεκριμένου καθηγητή σεισμολογίας και διευθυντή του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου κ. Άκη Τσελέντη, ο οποίος, δικαιολογημένα μεν, εσφαλμένα δε, καταδίκασε αποκλειστικά τη Δημοτική Αρχή, όταν του γνωστοποίησαν το πρόβλημα, παρέχοντάς του μονομερή και ελλιπή ενημέρωση και ο οποίος άλλαξε γνώμη μετά τον επιτόπιο έλεγχο που έκανε παρουσία του διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών του δήμου.
Δεν εννοώ βέβαια ότι αποποιούμαστε το μέρος εκείνο της ευθύνης που μας αναλογεί, αλλά όταν έχουμε τόσα σχολεία, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι πολύ παλαιά, με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα, και ταυτόχρονα χτίζονται τρία νέα κτιριακά συγκροτήματα που σύντομα θα στεγάσουν σχολεία, ενώ παράλληλα τρέχουν ή είναι σε δημοπράτηση αρκετά έργα συντήρησης των σχολείων (πέρα από τις μικροσυντηρήσεις που επιτελούν τα εξωτερικά συνεργεία του δήμου), είναι σαφές ότι διαθέτουμε κάθε πόρο για το καλό των παιδιών του τόπου μας.
Σίγουρα ο ρυθμός δεν είναι αυτός που θα θέλαμε, αλλά οι διαδικασίες δεν επιτρέπεται να παρακαμφθούν, έστω και αν μερικές φορές έχουν καθαρά γραφειοκρατικό χαρακτήρα. Είναι επίσης γεγονός ότι χρειάζονται –και θα θέλαμε– περισσότερα χρήματα, αλλά οι πόροι που διαθέτει η Πολιτεία είναι δεδομένοι, ανεξάρτητα από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις μας, και αυτό δεν εξαρτάται δυστυχώς από τη βούλησή μας.
Επειδή ξεκίνησα με αναφορά στις εκλογές, θα ήθελα να κλείσω ανάλογα, μιας και είναι επίκαιρο το θέμα. Είναι η δεύτερη θητεία μου ως δημάρχου. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες εκτιμούν τόσο τους συνεργάτες μου και εμένα όσο και το όραμα, τις προσπάθειες και τα αποτελέσματά μας. Είμαι μάλιστα βέβαιος ότι θα μας δώσουν τη δυνατότητα να συνεχίσουμε αυτό το έργο, για το οποίο μας έχουν ήδη επιβραβεύσει δύο φορές με την ψήφο τους.
