Βαγγέλης Μάστορας: Αισθάνομαι ότι ανεβαίνω τον Γολγοθά μου…
[Εξομολογήσεις…]
– Αλλά χωρίς κανέναν… Κυρηναίο
– Είμαι ακόμα ζωντανός…
«Ο ψυχικά πάσχων αντιμετωπίζεται με προκατάληψη, επιφύλαξη, δυσπιστία και φόβο πολλές φορές. Συνήθως τον αποφεύγουν οι άλλοι, οι ‘‘φυσιολογικοί’’, για ν’ αρχίσει να τους αποφεύγει και εκείνος και να δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος, με τον πάσχοντα να θεωρείται σταδιακά αποδιοπομπαίος. Οι άρρωστοι της ψυχής επιδιώκουν, αποζητούν, αναζητούν απεγνωσμένα πολλές φορές, την αποδοχή από τους άλλους γι’ αυτό που είναι και αγάπη, κατανόηση, τρυφερότητα, συμπαράσταση, κυρίως όταν είναι σε έξαρση το πρόβλημά τους. Αυτό έχουν ανάγκη. Δυστυχώς δεν τη βρίσκουν στις περισσότερες περιπτώσεις και υποχρεώνονται να απομονωθούν. Προσωπικά στη δουλειά μου η εργοδότρια δεν μου δημιούργησε κανένα πρόβλημα, αλλού όμως μόλις κάποιος αναζητήσει εργασία θα του γυρίσουν την πλάτη.
Το σημαντικό είναι ότι είμαι ακόμη ζωντανός, έπειτα από τρεις απόπειρες αυτοκτονίας. Πολλοί συμπάσχοντες από την ίδια ασθένεια, όμως, είχαν τραγική κατάληξη. Αν και ο αυτοκτονικός ιδεασμός δεν με έχει εγκαταλείψει, έφθασα πολλές φορές στη λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου, αλλά κατάφερα να μην την υπερβώ. Μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει με απόλυτο τρόπο ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί ποτέ; Όχι βέβαια, ούτε καν εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό.
Αισθάνομαι ότι ανεβαίνω τον Γολγοθά μου, αλλά χωρίς κανέναν… Κυρηναίο να σηκώσει για λίγο τον σταυρό μου. Γιατί ποτέ, πλην ελαχίστων περιπτώσεων δικών μου ανθρώπων, δεν ζήτησα από κανέναν να γίνει Σίμων στον βασανιστικό ανήφορό μου. Και όμως αντέχω, με τις εξάρσεις και τις υφέσεις της ασθένειάς μου».
Υπογραφή: Βαγγέλης Μάστορας, Δημοσιογράφος, Ασθενής με Διπολική Διαταραχή
