Κίνδυνος εκ δεξιών για τη Νέα Δημοκρατία
–Έντονες διεργασίες εν όψει εκλογών
Εξ αποστάσεως, αλλά με αυξημένη προσοχή παρακολουθούν στο Μέγαρο Μαξίμου τις πολιτικές διεργασίες –δημόσιες, αλλά και παρασκηνιακές– που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη στον χώρο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Η κινητικότητα που υπάρχει είναι πρωτόγνωρη για τα δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών και εκτιμάται ότι τουλάχιστον τέσσερις – πέντε σχηματισμοί (πέραν της Ελληνικής Λύσης) θα διεκδικήσουν την ψήφο των συντηρητικών ψηφοφόρων, αλλά και εκείνων που κινούνται στην ακροδεξιά πτέρυγα. Στόχος όλων αυτών είναι να προσελκύσουν τους απογοητευμένους από τη Νέα Δημοκρατία δεξιούς ψηφοφόρους.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν έναν επιπλέον λόγο να ανησυχούν. Φοβούνται ότι, επειδή οι πρώτες εκλογές (με την απλή αναλογική) δεν… θα βγάλουν κυβέρνηση, μερίδα ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας θα στραφεί στα μικρότερα κόμματα του χώρου. Είτε στη λογική της χαλαρής ψήφου είτε για εκφράσει με αυτόν τον τρόπο τη δυσφορία (απογοήτευση) της έναντι της πολιτικής που εφάρμοσε τα προηγούμενα τριάμισι χρόνια η κυβέρνηση.
Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς θα την απομάκρυνε κι άλλο από τον στόχο της αυτοδυναμίας.
Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού εκφράζουν συγκρατημένη αισιοδοξία ότι οι απώλειες προς τα δεξιά θα είναι περιορισμένες και δεν πρόκειται να θέσουν υπό αμφισβήτηση την προσπάθεια για τη νίκη στις εκλογές και μια δεύτερη κυβερνητική θητεία. Η αισιοδοξία τους αυτή στηρίζεται σε δύο πυλώνες:
Πρώτον, το διακύβευμα των εκλογών είναι άκρως σημαντικό και οι πολίτες δεν θα ρισκάρουν να μπει η χώρα σε περίοδο παρατεταμένης ακυβερνησίας.
Δεύτερον, κανένας από τους κομματικούς σχηματισμούς δεν έχει στην ηγεσία του πρόσωπα με πολιτικό εκτόπισμα με λαϊκή αναγνώριση.
Όπως αναφέραμε στο “Π” την Κυριακή 29 Ιανουαρίου, υπάρχει η συμμαχία Θ. Τζήμερου – Φ. Κρανιδιώτη, οι οποίοι έχουν πολλάκις δοκιμαστεί και αποτύχει, ενώ ειδικά ο πρώτος είναι ιδιαίτερα αντιπαθής στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Υπάρχει ακόμη ο Κ. Μπογδάνος, ο οποίος είναι λίγος πολιτικά, ενώ δεν διαθέτει το πολιτικό εκτόπισμα που απαιτεί η ηγεσία ενός κόμματος. Αρκετοί δε τον εγκαλούν για αλαζονεία, ενώ το κόμμα που ίδρυσε δεν έχει τον μηχανισμό εκείνο (σε ολόκληρη την επικράτεια) που απαιτείται για να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός σκληρού προεκλογικού αγώνα.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν μερικά ακόμη σχήματα που είναι άγνωστο αυτήν τη στιγμή αν θα καταφέρουν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια σε όλη τη χώρα για να κατέβουν στις εκλογές.
