Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου στο “Π”: Η πολιτική αλλαγή και μια ισχυρή προοδευτική διακυβέρνηση αποτελούν ανάγκη και πλειοψηφικό κοινωνικό αίτημα
Της
ΜΑΡΙΛΙΖΑΣ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τομεάρχου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,
Βουλευτού Β1 Βόρειας Αθήνας
Η εκτόξευση της ακρίβειας έχει ασύμμετρες επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών, με τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ανέργους να πλήττονται δυσανάλογα από τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές των προϊόντων και της ενέργειας.
Η απώλεια της αγοραστικής δύναμης για τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο των 750 ευρώ, σύμφωνα με την έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, φτάνει έως και στο 40%. Την ώρα που οι περισσότερες χώρες της ΕΕ λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα κατά της ακρίβειας και στήριξης των εισοδημάτων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται τη μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καύσιμα.
Η ανακοίνωση του κ. Μητσοτάκη για την αύξηση του κατώτατου μισθού τον Απρίλιο έχει προφανή προεκλογική στόχευση. Είναι καθυστερημένη και ανεπαρκής, καθώς έχει ήδη εξανεμισθεί από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό και δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να καλύψει την τεράστια απώλεια αγοραστικής δύναμης που έχουν υποστεί και συνεχίζουν καθημερινά να υφίστανται οι εργαζόμενοι. Ο κατώτατος μισθός έχει χάσει το 19% της αγοραστικής του δύναμης, ο μέσος μισθός το 9% και ο μέσος μισθός μερικής απασχόλησης το 28%, ενώ μόνο το κόστος της ενέργειας αναλογεί σε δύο μισθούς ετησίως για τους εργαζομένους.
Αποτελεί πρόκληση η πρόσφατη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι στόχος της ΝΔ για την επόμενη τετραετία είναι οι καλύτεροι μισθοί! Τα τρία τελευταία χρόνια, εξαιτίας των αντεργατικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης της ΝΔ και του νόμου Χατζηδάκη, έχουν υπονομευθεί οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι εργαζόμενοι υφίστανται επιπλέον μείωση αποδοχών με την κατάλυση του οκταώρου και την επιβολή απλήρωτων ωρών εργασίας. Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η απαξίωση του ΣΕΠΕ και των ελεγκτικών μηχανισμών και η υπονόμευση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων έχουν οδηγήσει σε εργασιακή ζούγκλα και εργοδοτική ασυδοσία. Ιδίως οι νέοι και οι νέες έχουν καταδικαστεί σε ελαστική και φθηνή εργασία, χωρίς προοπτική και δικαιώματα. Ο ασφυκτικός συνδυασμός των χαμηλών μισθών, της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και του πληθωρισμού, της ακρίβειας και του κόστους της ενέργειας έχει οδηγήσει στη δραματική απώλεια της αγοραστικής δύναμης και στη βίαιη φτωχοποίηση των εργαζομένων.
Η αντιμετώπιση της ακρίβειας και η στήριξη των μισθών και των εργαζομένων είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής. Πρόταση και δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ είναι η άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ, με την τιμαριθμική προσαρμογή. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ η αύξηση του κατώτατου μισθού εντάσσεται σε μια συνολική προγραμματική πρόταση, που διασφαλίζει τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας σε στέρεη βάση, με θεσμικές παρεμβάσεις ενίσχυσης των εργαζομένων, των μισθών και της διαπραγματευτικής τους δύναμης, την αποκατάσταση και την ενίσχυση των εργασιακών σχέσεων, των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και των ελεγκτικών μηχανισμών, όπως και τον «κοινωνικό μισθό» μέσα από την κατοχύρωση και τη λειτουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.
Σε αυτό το πλαίσιο δεσμευόμαστε ειδικότερα για τη θέσπιση μηχανισμού τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, σε συνάρτηση με τον πληθωρισμό, για τους μισθούς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, το ξεπάγωμα των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα, την πλήρη αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη διεύρυνση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με πλήρη επαναφορά και θεσμική κατοχύρωση των αρχών της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας, καθώς και του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία.
Υπάρχει διέξοδο στην κρίση και ένας άλλος, εφικτός και αξιόπιστος δρόμος απέναντι στην αδιέξοδη, αντιδημοκρατική και αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Η πολιτική αλλαγή και μια ισχυρή προοδευτική διακυβέρνηση που θα την κάνει πράξη αποτελούν σήμερα ανάγκη και πλειοψηφικό κοινωνικό αίτημα.
