Θ. Τρύφων (πρόεδρος ΠΕΦ): Η ελληνική παραγωγή φαρμάκου είναι η λύση
Την ανάγκη μιας συνολικής πολιτικής για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής φαρμάκων, ώστε τα φθηνά φάρμακα να μείνουν στο σύστημα και να μην υποκατασταθούν με ακριβότερα, αλλά και να περιοριστούν δραστικά οι εισαγωγές, τονίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Θεόδωρος Τρύφων σε συνέντευξή του στην «Ναυτεμπορική» και στον Μιχάλη Ψύλο.
«Παράγουμε για τον Ελληνα και καλύπτουμε τον Ελληνα ασφαλισμένο», τονίζει ο κ. Τρύφων. Σημειώνει μάλιστα με έμφαση ότι «τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα έχουμε δει τα φθηνά φάρμακα να φεύγουν από το σύστημα, να μπαίνουν ακριβότερα και τελικά ο ασθενής να επιβαρύνεται, αλλά να αυξάνεται πολύ και η δημόσια δαπάνη. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη να είναι στο επίπεδο του 2012 και να έχουν αυξηθεί 35% οι συνταγές και 55% η μέση αξία των συνταγών. Με την ίδια δημόσια φαρμακευτική δαπάνη!».
Αναφορικά με τις ελλείψεις, ο πρόεδρος της ΠΕΦ τονίζει ότι «αν δεν υπήρχε η ελληνική παραγωγή θα είχαμε πενταπλάσιες ελλείψεις»… «Εχουμε σοβαρά θέματα και πίεση σε ορισμένα σιρόπια αντιπυρετικά, αντιβίωσης και γενικά σε όλα τα παιδικά σιρόπια. Στην Ελλάδα υπάρχουν 6.500 ενεργά φάρμακα, 9.000 κωδικοί. Τα φάρμακα που δημιουργούν σήμερα μια άμεση πίεση είναι λιγότερα από 10-15 σε αυτή την κατηγορία … Συνολικά, το πρόβλημα είναι σε 50-80 κωδικούς, όχι παραπάνω, που μπορούν να αντικατασταθούν από φάρμακα που ήδη υπάρχουν στην Ελλάδα και δεν έχουν έλλειψη. «Είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι μέρος της λύσης του προβλήματος αυτού … Γιατί δεν είναι δυνατόν να πάει η Ελλάδα σε τιμές Γερμανίας».
Σε ερώτηση για το αν το πρόβλημα έχει ενταθεί και από το γεγονός ότι γίνονται παράλληλες, μαζικές εξαγωγές φαρμάκων σε χώρες όπου οι τιμές είναι πιο ακριβές ο κ. Τρύφων είπε:
Αυτό είναι το δεύτερο κομμάτι του προβλήματος, που συνδέεται με φάρμακα τα οποία είναι υπό καθεστώς προστασίας ,τα οποία τα εισάγουν οι εταιρείες σε κάποιες ποσότητες και εξάγονται κυρίως από φαρμακαποθήκες στο εξωτερικό.
Οι εξαγωγές σε φάρμακα που είναι ελλειπτικά , δεν αφορούν εξαγωγές της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Αφορούν κάποια φάρμακα που εξάγονται με τον όρο «παράλληλο εμπόριο» ή «ενδοκοινοτικό εμπόριο» , με εξαγωγές από μια χώρα που έχει χαμηλές τιμές , όπως η Ελλάδα, σε μια χώρα με υψηλότερες τιμές, όπως η Γερμανία, η Βρετανία ή η Γαλλία. Είναι ένα πρόβλημα χρόνιο, που θα το έχουμε συνέχεια μπροστά μας στην Ελλάδα. Θέλω να πω όμως το εξής: Το πρόβλημα είναι σε 50-80 κωδικούς, όχι παραπάνω, οι πιο πολύ από αυτούς τους κωδικούς μπορούν να αντικατασταθούν από φάρμακα που ήδη υπάρχουν στην Ελλάδα και δεν έχουν έλλειψη, που έχουν παρόμοια δραστική ουσία. Και γενόσημα και φάρμακα που είναι εντός πατέντου, αλλά με άλλη ένδειξη. Είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι μέρος της λύσης του προβλήματος αυτού που πάντα θα υπάρχει. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πάει η Ελλάδα σε τιμές Γερμανίας.
Το κομμάτι με τις παράλληλες εξαγωγές αφορά φάρμακα που λόγω της υψηλότερης τιμής στο εξωτερικό, επαναεξάγονται κυρίως από τις φαρμακαποθήκες. Σε αυτά τα φάρμακα δυστυχώς και οι μητρικές εταιρείες δίνουν μικρότερες ποσότητες στην Ελλάδα απ` ό,τι θα έπρεπε λόγω της παγκόσμιας έλλειψης. Αυτό σημαίνει ότι το θέμα των παράλληλων εξαγωγών είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Απαγορεύτηκαν οι εξαγωγές σε ελλειπτικά φάρμακα
Πρέπει να πούμε βέβαια και το εξής: Το υπουργείο Υγείας εδώ και ενάμισι μήνα έχει απαγορεύσει τις εξαγωγές σε φάρμακα που έχουν έλλειψη. Αρα, βραχυπρόθεσμα , το κομμάτι αυτό έχει αντιμετωπιστεί.
Το δεύτερο κομμάτι αντιμετωπίζεται με όμοια φάρμακα ίδιας ένδειξης εγχώριας παραγωγής.
Εδώ κατά τη γνώμη μας , όπου υπάρχει έλλειψη, άμεσα στην Idica να αναρτάται και να ενημερώνονται από τον ΕΟΦ, ότι υπάρχει αντίστοιχο φάρμακο που δεν έχει έλλειψη, είτε με την ίδια δραστικλή ουσία, είτε με την ίδια ένδειξη. Όταν κάποιοι λένε ότι δεν υπάρχουν φάρμακα για την υπέρταση, αυτό είναι ψευδές. Η υπέρταση έχει 15 φάρμακα που μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Αν δεν υπήρχε η ελληνική παραγωγή θα είχαμε πενταπλάσιες ελλείψεις. Αντιβιοτικά για τους ενήλικες , αντιυπερτασικά φάρμακα, για διαβήτη , φάρμακα για το στομάχι, αντικαταθλιπτικά , όλα αυτά τα καλύπτει η εγχώρια παραγωγή. Και σε αυτά δεν έχουμε ελλείψεις.
Σε ερώτηση για το αν θα υπάρξει άμεση μετακύλιση του αυξημένου κόστους των πιο φθηνών φαρμάκων στον καταναλωτή ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) ανέφερε:
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει σε τιμές Γερμανίας . Δεύτερον, και κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τώρα, η ελληνική παραγωγή καλύπτει τη χώρα με πολύ φθηνά φάρμακα και κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης δεν έχουμε ζητήσει καμία αύξηση. Καλύπτουμε μάλιστα και φάρμακα που δεν έρχονται στην Ελλάδα λόγω της χαμηλής τιμής. Αυτό το κενό το καλύπτει η εγχώρια παραγωγή. Το αφήνω στην κρίση του καθενός ,που ξέρει στοιχειωδώς πώς διαμορφώνεται το κόστος παραγωγής. Οταν καλύπτουμε ένα αντιβιοτικό που έχει έλλειψη και εισπράττουμε 2,3 ευρώ για 12 χάπια ,ας πάει κάποιος σε ένα καφέ να δει τι θα πάρει με 2,3 ευρώ. Όταν ένα 1,3 ευρώ είναι οι επιστροφές που δίνουμε Rebate και Clawback και ένα ευρώ είναι η πρώτη ύλη. Και με το υπόλοιπο …μηδέν να καλύψουμε κόστος κουτιού, παραγωγής, εργαζομένων , αποσβέσεις. Αν λοιπόν στα φθηνά φάρμακα δεν υπάρξει μια συνολική πολιτική για να μένουν στο σύστημα, θα υποκατασταθούν με ακριβότερα και τότε θα δει ο ασθενής ότι υπάρχει αυξημένη συμμετοχή. Αυτή τη στιγμή δεν ζητάμε κάτι συγκεκριμένο, ζητάμε στα φθηνά φάρμακα –βάση του κόστους τους- να δει τι θα κάνει η πολιτεία για να τα κρατήσει στο σύστημα. Να μειώσει το Clawback.
Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στο επίπεδο του 2012