Έως πότε η Αθήνα θα ανέχεται τον εμπαιγμό των Τιράνων και του Έντι Ράμα;
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
H Αθήνα για μία ακόμη φορά δείχνει εγκλωβισμένη στην αδικαιολόγητη και ανύπαρκτη, τελικά, «γοητεία» των αλβανικών ηγεσιών και, όπως κάποτε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Σημίτης επένδυαν στον Σαλί Μπερίσα ή στον Φάτος Νάνο, έτσι και σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως και η προηγούμενη του Αλέξη Τσίπρα, βάζει όλα τα χαρτιά της στον Έντι Ράμα. Έναν αλβανό πρωθυπουργό ο οποίος δεν έκρυψε ποτέ, το αντίθετο μάλιστα, τον φιλοτουρκικό προσανατολισμό του και την προσήλωσή του σε αυτό που θεωρεί προσωπική σχέση και φιλία με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Το τελευταίο διάστημα η Αθήνα, θέλοντας να δείξει ότι είναι παρούσα στα Βαλκάνια, έχει πραγματοποιήσει τέσσερις τουλάχιστον επαφές υψηλότατου επιπέδου (!) με την Αλβανία και το ερώτημα είναι εάν έχουν αποφέρει το οτιδήποτε στην Ελλάδα αυτές οι συναντήσεις, τις οποίες ο κ. Ράμα χρησιμοποιεί στο εσωτερικό για να προβάλλει το διεθνές κύρος του και στο εξωτερικό ως άλλοθι για να ξεγελάει τους διεθνείς συνομιλητές του.
Πήγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα Τίρανα και ο αλβανός πρωθυπουργός επέλεξε συμπωματικά την επόμενη ακριβώς ημέρα να μεταβεί στην Τουρκία για να συμμετάσχει σε ένα συνέδριο της τουρκικής κρατικής τηλεόρασης, προκειμένου να εκφράσει τον θαυμασμό του και την προσήλωσή του στη «στρατηγική σχέση» με την Τουρκία.
Πήγε ο Νίκος Δένδιας στα Τίρανα και ο αλβανός πρωθυπουργός επέλεξε την ίδια ημέρα για να επιβλέψει την τελετή υπογραφής μιας συμφωνίας που είχε κλείσει πριν από έναν χρόνο για την αγορά τριών οπλισμένων drones τύπου Bayraktar. Με τον κ. Ράμα να εκδηλώνει μια πραγματικά αποκρουστική δουλοπρέπεια στον Ταγίπ Ερντογάν και να κάνει μακροσκελείς και αχρείαστες αναφορές στη στενή στρατηγική σχέση Αλβανίας – Τουρκίας και στην ακόμη πιο στενή προσωπική σχέση του με τον τούρκο ηγέτη.
Όλα αυτά θα έπρεπε να χτυπούσαν «καμπανάκια κινδύνου» στην Αθήνα, πολύ περισσότερο όταν υπήρχαν και άλλα αρνητικά μηνύματα.
Η αρχική επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Βόρειο Ήπειρο είχε ακυρωθεί με πρόσχημα τις καιρικές συνθήκες (λες και τα Chinook πετάνε μόνο με καλοκαιρία και ξαστεριά…), αλλά φαίνεται ότι ο κ. Ράμα είχε εκφράσει την «επιθυμία» να μη γίνει η επίσκεψη από τον κ. Μητσοτάκη εάν δεν συνοδευόταν από τον ίδιο ή από υπουργό της κυβέρνησής του. Έτσι, η επίσκεψη ματαιώθηκε λόγω… καιρού, τις ημέρες που στο διαδίκτυο περίσσευαν οι αναρτήσεις για την καλοκαιρία που επικρατούσε σε Χειμάρρα και Δερβιτσάνη.
Ο κ. Δένδιας, όπως προηγουμένως ο κ. Κοτζιάς και παλαιότερα άλλοι υπουργοί Εξωτερικών, πιστεύει ότι πρέπει να «παίξει» με τον αλβανικό παράγοντα στα Βαλκάνια. Και αυτή είναι μια επιλογή που θα κριθεί στην πράξη. Δεν μπορεί, όμως, αυτή η σχέση να είναι ετεροβαρής.
Είναι γνωστό ότι ο κ. Ράμα, με την υποκίνηση της Τουρκίας, το 2010 προσέφυγε στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας και ζήτησε και πέτυχε την ακύρωση της συμφωνίας που είχαν υπογράψει οι κυβερνήσεις της Αλβανίας και της Ελλάδας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Τον ρόλο της Τουρκίας, για τον οποίο έγιναν αναφορές όχι μόνο λόγω της εξάρτησης του κ. Ράμα από την Άγκυρα, επιβεβαιώνει με μαρτυρίες του και ο πρώην πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, όπως έκανε πρόσφατα με τη συνέντευξή του στο δίκτυο Euractiv. Μάλιστα… συμπωματικά και αυτή η συνέντευξη δημοσιεύθηκε το πρωί της επίσκεψης του κ. Δένδια στα Τίρανα.
Ο κ. Δένδιας, παρά τις μακρές συνομιλίες του με την αλβανίδα ομόλογό του και τις κατ’ ιδίαν και ανεπίσημες –σύμφωνα με τα δημοσιεύματα– συνομιλίες κατά τη διάρκεια γευμάτων με τον κ. Ράμα (κρατιούνται, άραγε, πρακτικά ή θα δούμε κάποια στιγμή την… απομαγνητοφώνηση των συνομιλιών από τα κρυμμένα μικρόφωνα να διοχετεύεται σε ΜΜΕ;), δεν κατόρθωσε να αποσπάσει τίποτε το συγκεκριμένο από τα Τίρανα για το μείζον θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ και της αρχικής δέσμευσης του κ. Ράμα (το 2020) για παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη.
Με τη νέα χρονιά η Ελλάδα μπαίνει σε προεκλογική περίοδο και η Αλβανία όλο και κάποιο πρόσχημα θα βρει, οπότε η όλη διαδικασία για συνυποσχετικό φαίνεται να παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, με τον κ. Ράμα να συνεχίζει να κοροϊδεύει την Αθήνα ότι θα είναι αυτός που δήθεν θα κλείσει συμφωνία για την ΑΟΖ, εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Αλβανικού Δικαστηρίου, την οποία προκάλεσε ο ίδιος ως αρχηγός της αντιπολίτευσης το 2010, με την παραίνεση και την καθοδήγηση της Άγκυρας…
Και η Αθήνα τον πιστεύει και σπεύδει να δηλώνει αυτόκλητος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας χωρίς να έχει θέσει ως βασικό όρο και προϋπόθεση για οποιοδήποτε ευρωπαϊκό βήμα των Τιράνων την επίλυση της διαφοράς για την ΑΟΖ και την πλήρη διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου.
Η αλβανική πλευρά επιχείρησε να υπονομεύσει ακόμη και την επίσκεψη που, ορθά, επαναπρογραμμάτισε ο κ. Μητσοτάκης στις μειονοτικές περιοχές της Βορείου Ηπείρου, περιλαμβάνοντας και τη Χειμάρρα στο πρόγραμμά του, την οποία επισκέφθηκε με τον Χειμαρρειώτη Πύρρο Δήμα. Ο Πρόεδρος της Αλβανίας Μπαϊράμ Μπεγκάι επέλεξε ξαφνικά να επισκεφθεί τις περιοχές της μειονότητας την παραμονή της άφιξης του κ. Μητσοτάκη και ενώ ο κ. Δένδιας βρισκόταν στα Τίρανα. Ο κ. Μπεγκάι απαίτησε να απομακρυνθεί η ελληνική σημαία από το δημαρχείο της μειονοτικής Φοινίκης και από το μνημείο των τριών παλικαριών της μειονότητας από το Αλύκο που εκτελέσθηκαν πισώπλατα από το αλβανικό καθεστώς όταν προσπάθησαν να διαφύγουν προς την Ελλάδα.
Ο δήμαρχος Χρήστος Κίτσος (που εκλέγεται με το μειονοτικό «δεξιό» κόμμα MEGA) αρνήθηκε να υπακούσει στις προεδρικές εντολές, καθώς η ελληνική σημαία κυματίζει στο δημαρχείο και στο μνημείο δίπλα στην αλβανική και στη σημαία της ΕΕ βάσει του μειονοτικού νόμου και των συμβάσεων-πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων. Τότε ο αλβανός Πρόεδρος, θέλοντας να προκαλέσει κρίση και να ξυπνήσει τα αντανακλαστικά των αλβανών εθνικιστών (εν όψει της επίσκεψης Μητσοτάκη), ακύρωσε την επίσκεψή του στο δημαρχείο και στην τελετή για την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο.
Και ο ίδιος ο κ. Ράμα, όμως, επιχείρησε να υπονομεύσει την επίσκεψη, καθώς αρχικά είχε ζητήσει να συνοδεύει σε όλους τους σταθμούς της περιοδείας του τον κ. Μητσοτάκη.
Στην περήφανη και αδούλωτη Χειμάρρα, όμως, ο κ. Ράμα είναι persona non grata για την ελληνική εθνική μειονότητα, καθώς είναι αυτός που προώθησε τον διασπαστικό συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές, που έδωσαν τη νίκη στον κ. Γκόρο, του οποίου η ελληνική ιθαγένεια αφαιρέθηκε από τον πρώην ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά λόγω του ρόλου του στο σχέδιο υφαρπαγής των ελληνικών μειονοτικών περιουσιών. Ένα σχέδιο του οποίου βασικός εμπνευστής, σύμφωνα με την ΟΜΟΝΟΙΑ, είναι ο ίδιος ο κ. Ράμα και οι στενοί φίλοι του εργολάβοι και επιχειρηματίες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων.
Η αποφασιστική παρέμβαση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Χειμάρρας ξύπνησε την Αθήνα, τουλάχιστον ως προς αυτό, και έτσι η ελληνική πλευρά συμβιβάστηκε με την παρουσία του κ. Ράμα στην επίσκεψη στη Δερβιτσάνη και στην αποστολή κάποιας υπουργού της κυβέρνησης στη Χειμάρρα προκειμένου να υπάρχει και τυπικά εκπροσώπηση της αλβανικής κυβέρνησης.
Όλο αυτό το σκηνικό δείχνει ότι πολύ λίγα έχουν αλλάξει τα τελευταία 30 χρόνια στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Και η λανθασμένη συνταγή είναι να ακολουθείς τα ίδια μονοπάτια, που οδηγούν στα ίδια λάθη.
Εάν η αλβανική ηγεσία δεν αντιλαμβάνεται από μόνη της ποιο είναι το συμφέρον της χώρας της, και αν αρκείται στα λαδώματα και στις κολακείες της Άγκυρας, ας αντιμετωπισθεί όπως πρέπει και όπως της αξίζει. Όχι με κανακέματα, γλυκόλογα και χάδια. Γιατί, εάν με κάποια γειτονική χώρα η Ελλάδα διαθέτει στρατηγικό πλεονέκτημα, αυτή είναι η Αλβανία. Πέραν όλων των άλλων, ας κοιτάξουν στο Μαξίμου και στο ΥΠΕΞ πόσες άδειες παραμονής έχει προσφέρει η Ελληνική Πολιτεία και κυρίως πόσα εκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται, νόμιμα ή παράνομα, κάθε μήνα από την Ελλάδα στην Αλβανία, ανεβάζοντας το αλβανικό ΑΕΠ εις βάρος του ελληνικού.
Γι’ αυτό αλλά και για πολλά άλλα ακόμη: Ας μη γινόμαστε, τουλάχιστον, περίγελως του κ. Ράμα…
