Νάντια Γιαννακοπούλου στο “Π”: Ανάγκη για άμεσα, δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας

Της
ΝΑΝΤΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής,
Βουλευτού Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας

Φτάνοντας στις μέρες των γιορτών, η ακρίβεια «χτυπάει κόκκινο». Είναι σαφές ότι οι κυβερνητικές επιλογές αποδεικνύονται ατελέσφορες, ανεπαρκείς, αναποτελεσματικές. Η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών μειώνεται συνεχώς, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ο πρωτογενής τομέας αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, που υπονομεύουν τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας.

Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών στην Αττική, το 27% έχει περιορίσει τα έξοδα για ενέργεια, το 26% για καταναλωτικά προϊόντα και το 21% για βασικά αγαθά. Τα ποσοστά αυτά δείχνουν την πίεση που δέχονται τα νοικοκυριά. Ταυτόχρονα, το 49% των επαγγελματιών και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα ανησυχεί για το μέλλον και τη βιωσιμότητα της εργασίας του. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό εύρημα.

Σε όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση πορεύτηκε με τη λογική των επιδομάτων. Ωστόσο, η πολιτική των επιδοτήσεων κάθε μορφής δείχνει τα όριά της, ενώ θα μπορούσαν να ληφθούν σημαντικά, ριζικά μέτρα, που θα είχαν άμεσα και απτά αποτελέσματα στη ζωή των ανθρώπων. Αυτή η πολιτική δεν αντιμετωπίζει δραστικά την ακρίβεια κάθε μορφής.

Ως ΠΑΣΟΚ πάντα ψηφίζαμε κάθε μέτρο που μπορεί να ελαφρύνει έστω και λίγο τα βάρη του μέσου νοικοκυριού. Ωστόσο, πάντα καταθέταμε προτάσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, κάτι που δεν θα μπορούσε ασφαλώς να ικανοποιεί όσους αυτά τα δύσκολα χρόνια εξασφάλισαν τεράστια κέρδη. Δυστυχώς, επαληθευόμαστε. Αυξάνει η δυσκολία ανταπόκρισης των οικογενειακών προϋπολογισμών. Αυξάνει η δυσκολία αποπληρωμής χρεών. Αυξάνει η δυσκολία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να αντέξουν, να επιβιώσουν.

Ως ΠΑΣΟΚ έχουμε προτείνει κατ’ επανάληψη μέτρα, απέναντι στα οποία η κυβέρνηση κωφεύει ή απαντά ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Είναι πράγματι παράδοξο να έχεις διαθέσει πάνω από 60 δισ. ευρώ αυτά τα τρία χρόνια, σε μια πρωτοφανή δημοσιονομική επέκταση, και να σπεύδεις να αρνηθείς κάθε πρόταση. Είναι προφανές ότι έχει επιλεγεί ένα μοντέλο που σε τελευταία ανάλυση δεν ενοχλεί τα υπερκέρδη, επιβαρύνει απλώς τον προϋπολογισμό, δηλαδή και πάλι εμάς, ενώ ταυτόχρονα τα αποτελέσματα για το μέσο νοικοκυριό αποδεικνύονται πενιχρά.

Το ΠΑΣΟΚ επισημαίνει ότι αυτό το κύμα της ακρίβειας μπορεί να χτυπήσει ακόμα περισσότερο τα λαϊκά εισοδήματα. Γι’ αυτό ο πρόεδρός μας Νίκος Ανδρουλάκης κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες βασικές προτάσεις για την ακρίβεια: Μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και καύσιμα αλλά και πρόνοια να παραμείνουν στον υπερμειωμένο συντελεστή τα βρεφικά είδη, όπως το βρεφικό γάλα και οι πάνες. Πλαφόν στη λιανική αγορά ενέργειας. Στήριξη –και ενίσχυση– της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της ΡΑΕ, καθώς και των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς, ώστε να αντιμετωπισθούν οι ολιγοπωλιακές πρακτικές και η αισχροκέρδεια στην αγορά. Ενεργειακή δημοκρατία, για την απεξάρτηση από τα ολιγοπώλια, με ενίσχυση των υποδομών των δικτύων μεταφοράς, διανομής και αποθήκευσης ενέργειας. Στήριξη των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, με άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και επαναφορά του καθορισμού του μέσω των εθνικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Νέο ΕΚΑΣ για 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους και αυξήσεις που καλύπτουν τον πληθωρισμό για όλους τους συνταξιούχους, καθώς και μειωμένο ενιαίο εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για την περίοδο της κρίσης. Δημιουργία κοινωνικής κατοικίας – ενίσχυση της φοιτητικής στέγης. Προστασία της πρώτης κατοικίας των αδύναμων δανειοληπτών. Πρόκειται για μελετημένες, κοστολογημένες, ρεαλιστικές προτάσεις.

Στη διασφάλιση του βιοτικού επιπέδου έχουν εθνικό χρέος να συμβάλουν όλοι οι κλάδοι που είχαν έκρηξη κερδών, και σε αυτούς δεν ανήκουν μόνο οι πάροχοι ενέργειας. Ταυτόχρονα, οι τράπεζες έχουν χρέος να συμβάλουν αποφασιστικά στη δημιουργία αναχωμάτων για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε ως χώρα, ως κοινωνία. Όταν κατά την περίοδο των Μνημονίων ανακεφαλαιοποιήθηκαν επανειλημμένα χάρη στο υστέρημα του ελληνικού λαού, αυτό που περιμένει η κοινωνία από αυτές είναι τουλάχιστον κάποιες κινήσεις έμπρακτης ανταπόδοσης.

Η κυβέρνηση έχει πλήρη ευθύνη να εξασφαλίσει τη συμβολή αυτών των κλάδων, αφήνοντας την τακτική των «καλεσμάτων» και των παρακλήσεων. Έχει τα εργαλεία –αν θέλει– να το κάνει πράξη, ώστε να ανακουφιστούν πράγματι οι πολλοί. Αυτό επιβάλλει η ανάγκη διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής, με στήριξη της κοινωνίας και ιδιαίτερα των πιο ευπαθών ομάδων.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ