Άννα Ευθυμίου στο “Π”: Στο επίκεντρο τα μόνιμα μέτρα στήριξης πολιτών και επιχειρήσεων

Της
ΑΝΝΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Δικηγόρου με Εξειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο,
Βουλευτού ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης

Την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός του 2023, ο πρώτος, έπειτα από 12 έτη, που θα συζητηθεί εκτός του μνημονιακού προγράμματος αλλά και του πλαισίου ενισχυμένης εποπτείας. Ωστόσο είναι ο τρίτος που συντάσσεται σε συνθήκες διεθνών κρίσεων.

Στόχος της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκε αρμοδίως, είναι η αύξηση του εισοδήματος των πολιτών και των νοικοκυριών με μόνιμα μέτρα. Στην κατεύθυνση αυτή έρχεται και η μονιμοποίηση της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες, αυξάνοντας το διαθέσιμο εισόδημα 2,2 εκατ. εργαζομένων και μειώνοντας το μισθολογικό βάρος των επιχειρήσεων, η μόνιμη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εργαζομένους στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα και για τους συνταξιούχους, η διευθέτηση παγίων μισθολογικών αιτημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων και η αναμόρφωση του ειδικού μισθολογίου των γιατρών του ΕΣΥ.

Ιδιαίτερα σημαντικό μέτρο αποτελεί και η αύξηση του κατώτατου μισθού, η τρίτη κατά σειρά επί διακυβέρνησης της ΝΔ, η οποία θα γίνει τον Μάιο του 2023. Έχει εμπράκτως επιβεβαιωθεί ότι ο κατώτατος μισθός βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο των φτωχών, ενισχύει την ενεργή ζήτηση και επιβεβαιώνει ένα άλλο οικονομικό μοντέλο, το οποίο βασίζεται στην ανταγωνιστικότητα που προκύπτει από την αποτελεσματικότητα και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των προϊόντων και όχι στην ανταγωνιστικότητα που προκύπτει από τη συμπίεση του μισθολογικού κόστους.

Στην κατεύθυνση αυτή, το κυβερνητικό επιτελείο μαζί με την αύξηση του κατώτατου μισθού θα μπορούσε να εξετάσει τη δυνατότητα να ξεπαγώσουν οι τριετίες, με ταυτόχρονα, παράλληλα μέτρα στήριξης προς τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Πιστεύω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τη νέα γενιά, διότι αυτοί που κυρίως πλήττονται από το πάγωμα των τριετιών είναι οι νέοι εργαζόμενοι που βγαίνουν στην αγορά εργασίας και εξαιτίας του παγώματος των τριετιών αποστερούνται ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματός τους.

Σε αντιστάθμισμα για τις επιχειρήσεις, θα ήταν ιδιαίτερα επωφελής η περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, καθόσον ιδίως οι εκπρόσωποι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με τους οποίους διατηρώ συνεχή διάλογο, παρά τη σημαντική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, θεωρούν ακόμα μεγάλο το μη μισθοδοτικό κόστος. Ιδιαίτερα επωφελής θα ήταν, παράλληλα, και η επαναφορά της ρύθμισης των 120 δόσεων για το σύνολο των χρεών –και προ της πανδημίας–, εφόσον το κρίνει το οικονομικό επιτελείο. Έτσι και οι επιχειρήσεις θα είναι φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερες και θα υπάρχει μεγαλύτερη ροή χρημάτων στα δημόσια ταμεία.

Οι παραπάνω προτάσεις μου κινούνται στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του εισοδήματος νοικοκυριών και επιχειρήσεων με μόνιμο τρόπο. Η επιδοματική πολιτική δίνει σοβαρές αλλά τεχνητές ανάσες. Από την άλλη, η ενίσχυση με μόνιμο τρόπο είναι και μακρόπνοη και στην κουλτούρα και στη φιλοσοφία της ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση, στην κατεύθυνση της συνετής δημοσιονομικής διαχείρισης, με τη βέλτιστη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, εξασφαλίζει τα βασικά όπλα απέναντι στην αβεβαιότητα της περιόδου και τη μεταβλητότητα των αγορών, με στόχο την επίτευξη επενδυτικής βαθμίδας.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: newsbreak.gr