Μικροπολιτικά παιχνίδια και φατριασμός υπονομεύουν τo αρραγές μέτωπο στις Ένοπλες Δυνάμεις

Ερωτηματικά για τη στάση της κυβέρνησης

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Μια πρωτοφανής κρίση και ανελέητη σύγκρουση στο εσωτερικό της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων έχει στηθεί και πυροδοτείται από παράγοντες εντός και εκτός στρατεύματος, με κίνδυνο αποδυνάμωσης των Ενόπλων Δυνάμεων τη στιγμή που η Τουρκία κλιμακώνει την προκλητικότητά της, επαναφέροντας πάλι το τελεσίγραφο: «Αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ή θα λάβουμε μέτρα και θα ‘‘έρθουμε μια νύχτα’’ ξαφνικά».

Αυτή ακριβώς η κατάσταση προστίθεται στο ήδη βαρύ κλίμα που υπάρχει μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Εξωτερικών, που καθιστά δυσχερέστατη τη συνεννόηση και τη συνεργασία μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Νίκου Δένδια, όπως φάνηκε και από τον χειρισμό της υπόθεσης της επίσκεψης του ΥΠΕΞ στη Λιβύη αλλά και από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στα Τίρανα.

Με αφορμή τις επερχόμενες κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπου ο μεν Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος θα επιθυμούσε μια ανανέωση της θητείας του, αλλά υπάρχει πίεση για αποστράτευσή του, από το Ναυτικό κυρίως αλλά και από πολιτικούς παράγοντες, που δεν καλοβλέπουν την ενασχόλησή του με τα ελληνοτουρκικά, εξελίσσεται μια σοβαρή σύγκρουση που υπονομεύει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Με αφορμή την κόντρα του Α/ΓΕΕΘΑ με το Ναυτικό για το θέμα των κορβετών, καθώς ο στρατηγός Κ. Φλώρος υποστήριζε την αμερικανική πρόταση, είχε γίνει διαρροή σε έντυπο με ένα απαράδεκτα συκοφαντικό δημοσίευμα που στοχοποιούσε τον Αρχηγό του Στόλου, αντιναύαρχο Παναγιώτη Λυμπέρη. Ακολούθησαν και άλλα δημοσιεύματα, τα οποία αποδόθηκαν σε προσκείμενους προς τον Α/ΓΕΕΘΑ δημοσιογράφους. Ο ίδιος ο στρατηγός Κ. Φλώρος, ο οποίος έχει αδυναμία στις δημόσιες σχέσεις και στην προβολή του έργου του, επιδόθηκε σε ένα μπαράζ κινητικότητας με εκδηλώσεις, περιοδείες, επισκέψεις στο εξωτερικό και με δηλώσεις όπως «όποιος ‘‘έρθει νύχτα’’ θα συναντήσει Θερμοπύλες και Μαραθώνες), που τόνωναν και το προσωπικό προφίλ του στην κοινή γνώμη, και καθιστούσε όλο και πιο δύσκολη μια απόφαση για αποστράτευσή του.

Την Τρίτη ήταν η σειρά του Α/ΓΕΕΘΑ να βρεθεί στο στόχαστρο ενός πρωτοφανούς λιβελογραφήματος (στο in.gr), που δεν πρόβαλε μόνο τα γνωστά στοιχεία της αντιδικίας που υπάρχει για τα θέματα εξοπλισμών και για τα θέματα διαδοχής στην ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά άνοιξε και ένα άλλο μέτωπο: Κατηγόρησε τον Α/ΓΕΕΘΑ ότι είναι αυτός ουσιαστικά που πυροδοτεί την κρίση με την Άγκυρα και ότι κάθε στιγμή που υπάρχει μια πρωτοβουλία σε πολιτικό επίπεδο αυτός είτε οργανώνει ασκήσεις στα νησιά, είτε κινητοποιεί τις ειδικές δυνάμεις (με κίνδυνο όπως αναφέρει το δημοσίευμα να συλληφθούν από τούρκους κομάντος!), είτε προβαίνει σε «εμπρηστικές» δηλώσεις, υπονομεύοντας έτσι τα βήματα… προσέγγισης.

Αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη προσέγγιση, η οποία τείνει να καλλιεργηθεί από κάποιους εκ των εσωτερικών αντιπάλων του στρατηγού Φλώρου αλλά και από μέρος του πολιτικού συστήματος τόσο στο εσωτερικό του Μαξίμου αλλά και στο υπουργείο Εξωτερικών, που θεωρούν ότι με την Τουρκία πρέπει να συνεχίζεται η πολιτική κατευνασμού και να μη δίνεται απάντηση στις τουρκικές προκλήσεις. Με την προσέγγιση αυτή ουσιαστικά αποενοχοποιείται η Άγκυρα για την ένταση και σε λίγο στην Ελλάδα θα αυτομαστιγωνόμαστε βλέποντας πότε τον Α/ΓΕΕΘΑ και πότε τον ΥΠΕΞ ως… υπεύθυνους για την κλιμάκωση της έντασης με την Τουρκία.
Δεν πρέπει επίσης να παραβλεφθεί το γεγονός ότι πίσω από ορισμένα δημοσιεύματα που στοχοποίησαν τον Α/ΓΕΕΘΑ βρίσκονται κύκλοι που είναι υπέρ της πολιτικής κατευνασμού απέναντι στην επιθετική πολιτική της Τουρκίας ή εξυπηρετούν τις επιδιώξεις συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων…

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος έχει πρωτίστως την ευθύνη να μαζέψει το μαγαζί του, να επαναφέρει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του τον Α/ΓΕΕΘΑ, να φέρει στο ίδιο τραπέζι μαζί του και την ηγεσία των άλλων Σωμάτων και να τους επαναφέρει στην τάξη, υπενθυμίζοντάς τους ότι πάνω απ’ όλα είναι ανώτατοι αξιωματικοί που έχουν ένα και μόνο καθήκον: Την ασφάλεια της χώρας. Όμως τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος πρέπει να εξαφανίσει κάθε ίχνος εσωτερικής αντιπαλότητας στις Ένοπλες Δυνάμεις, που δίνει ίσως την ευκαιρία και σε ξένες δυνάμεις, είτε με δημοσιεύματα είτε με εξοπλιστικά παιχνίδια, να παρεμβαίνουν και να υποσκάπτουν την ενότητα και το αρραγές μέτωπο των Ενόπλων Δυνάμεων. Και κυρίως να κόψει κάθε πιθανό δίαυλο επικοινωνίας του Μεγάρου Μαξίμου με ΜΜΕ και πρόθυμους δημοσιογράφους που είναι έτοιμοι να εμπλακούν σε αυτό το επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα παιχνίδι.

Όλη αυτή η κατάσταση διαμορφώνεται ενώ η Τουρκία επαναφέρει όλο το πλαίσιο των διεκδικήσεών της και δείχνει πλέον εμμονή με την Ελλάδα, την οποία θεωρεί εύκολο αντίπαλο ο κ. Ερντογάν για να κάνει εκ του ασφαλούς επίδειξη ισχύος, εν όψει της δύσκολης εκλογικής μάχης σε έξι περίπου μήνες.

Δεν θα πρέπει να διαφεύγει καθόλου την προσοχή της κυβέρνησης το γεγονός ότι η Τουρκία κάθε άλλο παρά έχει λησμονήσει ή εγκαταλείψει την πρωτοφανή θέση να συνδέει την τήρηση της υποτιθέμενης υποχρέωσης αποστρατιωτικοποίησης των νησιών με τη διατήρηση της ελληνικής κυριαρχίας τους. Μάλιστα ο κ. Τσαβούσογλου έφτασε στο σημείο να απειλεί τη χώρα μας με ευθεία ανάληψη δράσης από την Άγκυρα, εάν δεν γίνει αποδεκτό το τουρκικό τελεσίγραφο.

Επίσης, κάθε άλλο παρά επανάπαυση χρειάζεται επειδή ο κ. Ερντογάν έστειλε το πλωτό γεωτρύπανο προς την περιοχή των νοτιοανατολικών ακτών της Τουρκίας, απέναντι από την κατεχόμενη Καρπασία.

Η Τουρκία διατηρεί ως μοχλό πίεσης σταθερά την υποτελή λιβυκή κυβέρνηση και τη δυνατότητα να στείλει ανά πάσα στιγμή, και μόλις θεωρήσει ότι την εξυπηρετεί, το ερευνητικό τουρκικό σκάφος σε περιοχές της «Γαλάζιας Πατρίδας», καθώς στην περίπτωση αυτή θα θέσει την κυβέρνηση προ κρίσιμων διλημμάτων, και μάλιστα σε μια περίοδο που θα έχουμε μπει σε μια αμφίρροπη προεκλογική μάχη. Ό­που δεν πρέπει να επαναληφθεί η στάση κατευνασμού και υποχωρητικότητας (όπως αυτή του 2020 με το «Oruc Reis»), ούτε όμως πρέπει η αγωνία για επίδειξη πατριωτικού σθένους να οδηγήσει σε λανθασμένες αντιδράσεις.

Η περίοδος είναι εξαιρετικά κρίσιμη και δεν επιτρέπεται τα μικροπολιτικά παιχνίδια και ο φατριασμός να υπονομεύουν την αποτρεπτική ισχύ της χώρας.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ