Carol of the Bells: Ποιός ήταν ο συνθέτης; Η ιστορία της πιο δημοφιλoύς μελωδίας των Χριστουγέννων στο δυτικό κόσμο

“Carol of the Bells” μια από τις πιο αγαπημένες μελωδίες των Χριστουγέννων στο δυτικό κόσμο, μια μελωδία με τέσσερις νότες (ostinato), ένα τραγούδι που γράφτηκε ως «τραγούδι για τις ευχές του χειμώνα» και διασκευάστηκε χιλιάδες φορές μέχρι σήμερα.

Ποιός ήταν ο συνθέτης;

Ο Ουκρανός Μικόλα Ντμiτροβιτς Λεοντόβιτς (Mykola Leontovich, 1877  – 1921)  εκτός από συνθέτης ήταν ακόμη μαέστρος, εθνομουσικολόγος και δάσκαλος. Η μουσική του ήταν εμπνευσμένη από τον Μικόλα Λίσενκο και την Εθνική Μουσική Σχολή της Ουκρανίας. Ο Λεοντόβιτς ειδικεύτηκε στη χορωδιακή μουσική a cappella από πρωτότυπες συνθέσεις, στην εκκλησιαστική μουσική και στις περίτεχνες διασκευές λαϊκής μουσικής.

Ο Λεοντόβιτς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην επαρχία Ποδολία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα η περιοχή βρίσκεται στην Ουκρανία). Ο πατέρας, ο παππούς και ο προπάππος του ήταν ιερείς του χωριού. Ο πατέρας του, Ντμίτρο Φεοφάνοβιτς Λεοντόβιτς , ήταν επιδέξιος στο τραγούδι και στο τσέλο, το κοντραμπάσο, το αρμόνιο, το βιολί και την κιθάρα, εκτός από το ότι διεύθυνε μια σχολική χορωδία. Ο Λεοντόβιτς έλαβε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα από αυτόν.

Ο Λεοντόβιτς εκπαιδεύτηκε ως ιερέας στο Θεολογικό Σεμινάριο Κάμιανετς-Ποντίλσκι και αργότερα συνέχισε τη μουσική του εκπαίδευση στο Μέγαρο Καπέλα της Αγίας Πετρούπολης κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα με τον Μπόλεσλαβ Γιαρόφσκι. Με την ανεξαρτησία του ουκρανικού κράτους στην επανάσταση του 1917, ο Λεοντόβιτς μετακόμισε στο Κίεβο όπου εργάστηκε στο Ωδείο του Κιέβου και στο Ινστιτούτο Μουσικής και Δράματος Μικόλα Λίσενκο.

Αναγνωρίζεται για τη σύνθεση του Στσέντρικ (Shchedryk) το 1904 (το οποίο έκανε πρεμιέρα το 1916), γνωστό στον αγγλόφωνο κόσμο ως Κάλαντα των Καμπάνων ή Κουδούνισμα Χριστουγεννιάτικων Καμπάνων (Carol of the Bells).

Η ιστορία του… «Shchedryk» μετέπειτα “Carol of the Bells”

Ο μαέστρος της Ουκρανικής Δημοκρατίας Capella, Oleksander Koshyts (επίσης γράφεται Alexander Koshetz) ανέθεσε στον Leontovych να δημιουργήσει το τραγούδι βασισμένο σε παραδοσιακά ουκρανικά λαϊκά άσματα και το νέο έργο για τη χορωδία, “Shchedryk” που προέκυψε, βασίστηκε σε τέσσερις νότες (ostinato).

Η αρχική λαϊκή ιστορία που αναφέρεται στο τραγούδι συνδέθηκε με την ερχόμενη Πρωτοχρονιά, η οποία στην προχριστιανική Ουκρανία, γιορταζόταν με τον ερχομό της άνοιξης, τον Απρίλιο. Ο αρχικός ουκρανικός τίτλος “Shchedryk” μεταφράζεται σε «ο γενναιόδωρος» και μιλά για μια ιστορία ενός χελιδονιού που πετάγεται σε ένα νοικοκυριό για να διακηρύξει τη γενναιόδωρη χρονιά που η οικογένεια θα έχει.

Να  σημειώσουμε πως με την εισαγωγή του Χριστιανισμού στην Ουκρανία και την υιοθέτηση του Ιουλιανού ημερολογίου, ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς μεταφέρθηκε από τον Απρίλιο στον Ιανουάριο.

Το οστινάτο του Λεοντόβιτς έχει διασκευαστεί πάνω από 150 φορές από το 2004.

Το τραγούδι εκτελέστηκε για πρώτη φορά από φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου τον Δεκέμβριο του 1916, αλλά έχασε τη δημοτικότητά του στην Ουκρανία λίγο μετά την επικράτηση της Σοβιετικής Ένωσης. Παρουσιάστηκε στο δυτικό κοινό από την Ουκρανική Εθνική Χορωδία κατά τη διάρκεια της περιοδείας συναυλιών του 1919 στην Ευρώπη και την Αμερική, όπου έκανε πρεμιέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 5 Οκτωβρίου 1922, σε ένα sold-out κοινό στο Carnegie Hall.
Το αρχικό έργο προοριζόταν να τραγουδηθεί a cappella από μικτή τετράφωνη χορωδία. Δύο άλλες ρυθμίσεις της σύνθεσης δημιουργήθηκαν επίσης από τον Leontovych: ένα για τη γυναικεία χορωδία (ασυνόδευτο) και ένα άλλο για την παιδική χορωδία με τη συνοδεία πιάνου. Αυτά σπάνια εκτελούνται ή καταγράφονται.

Η πιο δημοφιλής αγγλική διασκευή συντέθηκε από τον Πήτερ Τ. Βιλχούσκι

Η πιο δημοφιλής αγγλική διασκευή συντέθηκε το 1936 από τον Πήτερ Τ. Βιλχούσκι (Peter J. Wilhousky), ο οποίος επηρεάστηκε από την κουλτούρα των ανατολικοευρωπαίων γονέων του και την παραδοσιακή χριστιανική ιστορία των καλάντων, που ακούγονταν κατά τη γέννηση του Ιησού.
Αλλες αγγλικές διασκευές του τραγουδιού έγιναν το 1947, το 1957 και 1972 από τον M. Χόλμαν. Να σημειώσουμε πως ο Βιλχούσκι κατοχύρωσε τα πνευματικά δικαιώματα των νέων στίχων το 1936 και δημοσίευσε επίσης το τραγούδι, παρά το γεγονός ότι είχε δημοσιευτεί σχεδόν δύο δεκαετίες νωρίτερα στην Ουκρανική Εθνική Δημοκρατία.

Το τραγούδι έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στα soundtrack για ταινίες και τηλεόραση.