Βασιλική Κωνσταντινοπούλου: Χρυσό μετάλλιο… Είναι το όνειρο του κάθε αθλητή!
[Εξομολογήσεις…]
-Χρυσό μετάλλιο στο πρωτάθλημα Μαραθωνίου
«Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα, είναι λες και ζω σε ένα όνειρο. Όποιος τρέχει για τον Μαραθώνιο, έχει ονειρευτεί άπειρες φορές τον τερματισμό του, αλλά όταν το ζεις είναι πραγματικά ένα τρομερό συναίσθημα.
Ξεπερνάς τα όριά σου. Η εμπειρία μου, βέβαια, ως μαραθωνοδρόμου είναι πολύ μικρή, είναι η δεύτερη φορά που τρέχω.
Πέρα από τον πόνο, πέρα από την κούραση, όταν έχεις πετύχει τον στόχο σου, είναι κάτι το απερίγραπτο. Όπως όλοι οι αθλητές, είχα πολύ άγχος ήδη από το πρωί του αγώνα. Ξύπνησα όμως με τη διάθεση να αγωνιστώ. Τα πράγματα κύλησαν όπως τα είχα σχεδιάσει. Τελείωσα το πρωινό μου, πήραμε το αμάξι με τον προπονητή μου ο οποίος μας άφησε στον χώρο της προθέρμανσης. Ξεκινήσαμε και μετά το ‘‘μπαμ’’ όλα πήραν τον δρόμο τους. Όσο έτρεχα, το καταλάβαινα ότι είμαι μπροστά αλλά επειδή στον Μαραθώνιο γνωρίζουμε τι συμβαίνει, προκύπτουν πάντα διάφορα και από εκεί που βρίσκεσαι πρώτος, ξαφνικά, μπορεί να βρεθείς δεύτερος ή τρίτος, μέχρι να κόψω την κορδέλα του τερματισμού δεν πίστευα ότι είμαι πρώτη.
Εκείνη τι στιγμή σκεφτόμουν ότι τα κατάφερα, ότι κατάφερα να τερματίσω, ότι ξεπέρασα τα όριά μου, που ήταν και ο πρώτος και κυριότερος στόχος μου, να κάνω δηλαδή κάτι καλύτερο.
Κι ύστερα ήρθε η ώρα της απονομής. Ήταν και είναι το όνειρο κάθε αθλητή που τρέχει Μαραθώνιο ένα χρυσό μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Μαραθωνίου. Οπότε, εκείνη τη στιγμή, έβλεπα το όνειρό μου μπροστά μου και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τη χαρά μου.
Από το μυαλό μου πέρασαν και οι δυσκολίες της προπόνησης αλλά και οι δυσκολίες του αγώνα. Στον τερματισμό, βέβαια, ήμουν τόσο χαρούμενη, οπότε στο μυαλό μου κυριαρχούσαν οι χαρούμενες σκέψεις. Σκεφτόμουν τον γιο μου που θα με έβλεπε στην τηλεόραση, τους γονείς μου που θα περιμέναν στο τηλέφωνο, την αγκαλιά του άντρα μου, τον προπονητή μου».
Υπογραφή: Βασιλική Κωνσταντινοπούλου, Πρωταγωνίστρια του Αυθεντικού Μαραθωνίου
