Πάνος Σκουρολιάκος στο “Π”: Εχθροί και φίλοι του ΕΣΥ

Του
ΠΑΝΟΥ ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ
Βουλευτή Ανατολικής Αττικής και Αναπληρωτή Τομεάρχη Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει φίλους, έχει όμως και… όχι τόσο φιλικά διακείμενους, για να το πω ευγενικά. Αναμφισβήτητα, από τους διαμορφωτές και στήριγμά ήταν ο αείμνηστος Γεώργιος Γεννηματάς, ο οποίος θέσπισε το ΕΣΥ επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου.

Σκοπός του νόμου που εισήγαγε ήταν η δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη του ελληνικού πληθυσμού, τονίζοντας πως οι υπηρεσίες υγείας οφείλουν να παρέχονται απροσκόπτα και ισότιμα σ’ όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική και επαγγελματική τους κατάσταση. Ένας νόμος που άντεξε στα χρόνια, ένας νόμος που άντεξε τρία Μνημόνια, άντεξε στην πτώχευση της χώρας, άντεξε όταν οι κυβερνήσεις της ΝΔ προσπάθησαν να το απαξιώσουν, τόσο κατά την τριετία 2012 – 2014 αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Εδώ συναντάμε αυτούς που δεν τους λες και φανατικούς θαυμαστές του ΕΣΥ. Το αντίθετο.

Μπορούμε να δούμε θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, όπως ο Στέφανος Μάνος, να εκφράζονται θετικά για το ΕΣΥ: «Η κρίση βοήθησε να φανεί μια άλλη, καλύτερη πλευρά της δημόσιας διοίκησης». Και προσθέτει: «Αντίθετα η ιδιωτική επιχείρηση φάνηκε να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις ταχύτητας και αποτελεσματικότητας που επιβάλλει η πανδημία».

Δυστυχώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαξιώνει εμφατικά τη δημόσια υγεία. Δεν την ταρακούνησε ούτε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που επιβάλλει την άμεση επιστροφή όλων των υγειονομικών που είχαν βρεθεί εκτός εργασίας επειδή δεν είχαν εμβολιαστεί.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο-έκτρωμα, που καταργεί τον δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας. Που γυρίζει τον υγειονομικό χάρτη της χώρας 50 χρόνια πίσω, πριν το ΕΣΥ, στην εποχή που νοσοκομείο σήμαινε ιδιωτική κλινική του καθηγητού «κυρίου τάδε» για τους έχοντες τη δυνατότητα να πληρώσουν είτε με χρήματα στην άκρη είτε «σκοτώνοντας» ένα σπίτι.

Φέρνει ένα νομοσχέδιο που για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία σημαίνει ότι οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας θα είναι τυπικές, υποτυπώδεις και ανεπαρκείς, σε ένα ΕΣΥ που είναι ήδη αποψιλωμένο από προσωπικό.

Στον πυρήνα του νομοσχεδίου, που δικαίως είναι κόκκινο πανί για τις συλλογικές εκπροσωπήσεις των υγειονομικών, βρίσκεται η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με θεσμοθέτηση δυνατότητας για παράλληλη άσκηση ιδιωτικού έργου από τους γιατρούς του ΕΣΥ. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιχειρεί να αντιμετωπίσει την κρίση στελέχωσης στο δημόσιο σύστημα υγείας δίνοντας ως κίνητρο στους γιατρούς την άσκηση ιδιωτικού έργου, μετακυλίοντας το κόστος στις τσέπες των πολιτών, αρνούμενη να προχωρήσει στην αναγκαία βελτίωση των όρων και αμοιβών εργασίας, με ανάλογη ενίσχυση των δημόσιων δαπανών υγείας.

Αυτοί που πλήττονται περισσότερο από τον μεταρρυθμιστικό οίστρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι οι ασθενείς, που θα επιβαρυνθούν οικονομικά για να εξυπηρετηθούν σε ιδιωτικές δομές ή θα αντιμετωπίσουν την περιορισμένη πρόσβαση στην πρωινή δωρεάν λειτουργία των νοσοκομείων. Οι δωρεάν υπηρεσίες θα συρρικνώνονται και οι επί πληρωμή γιατροί θα επικρατήσουν. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο ένας γιατρός να ανταποκριθεί αξιοπρεπώς στην καθημερινή τακτική λειτουργία του νοσοκομείου, στα απογευματινά ιατρεία ή χειρουργεία, στην υποχρέωση της εφημερίας (περίπου άλλες δύο φορές τη βδομάδα) και ταυτόχρονα να δουλεύει σε ιδιωτικό ιατρείο ή κλινική. Αυτός που θα μείνει πίσω είναι ο ασθενής που δεν έχει λεφτά. Παράλληλα, η ταυτόχρονη απασχόληση γιατρών στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα θα στέλνει καθημερινά πελατεία του ΕΣΥ στον ιδιωτικό τομέα, που θα μεγεθύνεται σε βάρος του δημόσιου συστήματος υγείας. Προφανώς, η υγειονομική ανισότητα μεταξύ όσων έχουν να πληρώσουν για να λάβουν υπηρεσίες εκτός ΕΣΥ και όσων θα βρεθούν στο έλεος ενός υπολειμματικού, σε μέγεθος και δυνατότητες, δημόσιου συστήματος υγείας θα είναι κανονικότητα.

Κανονικότητα θα είναι όμως και το πελατειακό σύστημα και η κομματοκρατία στο ΕΣΥ, καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει το σύστημα κρίσεων για το ιατρικό προσωπικό πιο ευνοιοκρατικό. Υποβαθμίζει πλήρως τη βαρύνουσα σημασία των αντικειμενικών κριτηρίων, που σχετίζονται με την προϋπηρεσία, τη μετεκπαίδευση, το κλινικό έργο και προσδίδει κυρίαρχο ρόλο –πού αλλού;– στην προφορική συνέντευξη του υποψηφίου, που θα εξακολουθήσει να αποφεύγει περιφερειακές (νησιωτικές και απομακρυσμένες) δομές, στις οποίες η προοπτική παράλληλης απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα είναι εμφανώς πιο περιορισμένη.

Το εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει ως προτεραιότητα:

1.Την αύξηση της χρηματοδότησης με 2 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και επιπλέον 1 δισ. από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Με προοπτική σε βάθος τετραετίας να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε δαπάνες για την υγεία, που είναι στο 7% του ΑΕΠ.

2.Την αναδιαμόρφωση του μισθολογίου του ιατρικού προσωπικού, ώστε να καταπολεμήσουμε το brain drain, με τον εισαγωγικό μισθό για τον πρωτοδιόριστο γιατρό στα 2.000 ευρώ και ανάλογη προσαρμογή στις υπόλοιπες βαθμίδες.

3.Τη θεσμοθέτηση μηχανισμού αυτόματης προκήρυξης και κάλυψης των κενών λόγω συνταξιοδότησης.

4.Την πρόσληψη 15.500 μόνιμων υγειονομικών σε ορίζοντα τριετίας σε τομείς αιχμής αλλά και σε υπηρεσίες που μέχρι σήμερα υστερεί το ΕΣΥ (κοινοτική φροντίδα, επείγουσα ιατρική, αποκατάσταση, εργαστήρια, ψυχική υγεία, οδοντιατρική περίθαλψη, μετανοσοκομειακή φροντίδα).

5.Τη μονιμοποίηση στο ΕΣΥ του συνόλου του υγειονομικού προσωπικού που έδωσε και δίνει τη μάχη της πανδημίας.

6.Την ένταξη των υγειονομικών εργαζομένων στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών.

7.Την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας με τριπλασιασμό των δομών ΤΟΜΥ. Από τις 127 που λειτουργούν σήμερα πάμε στις 380 σε όλη τη χώρα, με εδραίωση του θεσμού του οικογενειακού γιατρού σε όλη την επικράτεια και για όλους τους πολίτες.

8.Τη λειτουργία ανά δήμο Πολυδύναμων Κέντρων Υγείας.

Οι υγειονομικοί, οι πολιτικές δυνάμεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης, οι τοπικές κοινωνίες, οι εκπροσωπήσεις ασθενών, εργαζομένων και συνταξιούχων βρίσκονται απέναντι στην προσπάθεια διάλυσης του ΕΣΥ.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ