Ιωάννα Καρυστιάνη: Η γλώσσα είναι ο μίτος της Αριάδνης
[Εξομολογήσεις…]
• Που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο
«Υπάρχουν φορές που νιώθω εγκλωβισμένη. Σβήνω πράγματα, γιατί η γλώσσα μου δεν θέλω να είναι εκκεντρική.
Θέλω να με ξυπνάει. Να υπάρχει δηλαδή η ηδονική ανάγνωση γιατί το ίδιο απαιτώ και σαν αναγνώστρια. Η γλώσσα να μου λέει: ‘‘Άκου με, έχω κι άλλα να σου πω’’. Άλλοτε με καταβάλλει γιατί με ξεμπροστιάζει. Άλλες φορές αισθάνομαι ξεπερασμένη και στο νόημα και στο γράψιμο.
Σκέφτομαι πως ειδικά στους νεότερους αυτά που λέω ηχούν παρωχημένα. Δουλεύω πολύ πάνω στη γλώσσα. Στην έντονη προφορικότητα των βιβλίων μου θεωρώ ότι υπάρχουν τα λεγόμενα ευλογημένα λάθη. Τα οποία είναι σαν μικρά κοσμήματα, που δείχνουν το αχανές της γλώσσας κι επίσης την ετοιμότητά της να αγκαλιάζει την κάθε εποχή. Σέβομαι αυτό που έχω επιβιώσει. Για παράδειγμα τα δυναμικά στοιχεία της λόγιας ή της λαϊκής γλώσσας που έχουν παραμείνει. Αυτή η εμμονή στο να απορρίψουμε οτιδήποτε έχει να κάνει με τη μιγαδοποίηση δεν οδήγησε πουθενά. Η γλώσσα είναι ο μίτος της Αριάδνης που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο».
Η τελευταία λέξη δεν υπάρχει. Ούτε στην τέχνη, ούτε στη ζωή. Η ζωή όλων μας έχει ψιλά γράμματα που έχουν σημαδέψει τα μέσα μας».
Υπογραφή: Ιωάννα Καρυστιάνη, Συγγραφέας
