Στάικος Βεργέτης στο “Π”: Γιατί το Μουντιάλ είναι σπουδαίο γεγονός
Του
ΣΤΑΪΚΟΥ ΒΕΡΓΕΤΗ
Προπονητή της Ράουντγκλας Παντζάμπ
Με το Παγκόσμιο Κύπελλο να κάνει πρεμιέρα σήμερα είναι πολλές οι σκέψεις, πολλές οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα που κατακλύζουν τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Γυρίζοντας στις δικές μου αναμνήσεις, θα θυμηθώ, στη μικρή επαρχιακή μου πόλη, να μαζευόμαστε όλα τα παιδιά σε μια αυλή (καλοκαίρι γαρ) και να βλέπουμε για πρώτη φορά σε έγχρωμη τηλεόραση αγώνες του Μουντιάλ το 1986.
Λένε ότι ο καθένας θυμάται για πάντα και θεωρεί ως καλύτερο Μουντιάλ αυτό που πρωτοείδε σε ηλικία που μπορούσε να αντιληφθεί. Αυτό συνέβη και με εμένα με το Μουντιάλ εκείνο που παρακολούθησα τότε, σε ηλικία δέκα ετών. Πραγματικά όμως ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Παγκόσμια Κύπελλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το γκολ του αιώνα, όπως ψηφίστηκε επίσημα, αυτό του Μαραντόνα στον αγώνα με την Αγγλία, ή το «χέρι του Θεού», πάλι στο ίδιο ματς, τις πολιτικές επιρροές που υπήρχαν με τα θέματα εκείνης της εποχής;
Το Μουντιάλ είναι γεγονός σημαντικό, γιατί, πρώτα απ’ όλα, μας θυμίζει την παιδική μας ηλικία. Πάντα υποστηρίζαμε εξαρχής μία ομάδα και πόσα συναισθήματα –χαράς όταν προκρινόταν, λύπης όταν αποκλειόταν– στιγμάτιζαν την παιδική μας ψυχή. Είχαμε έναν παίκτη-ίνδαλμα, ήρωα, που ηγούνταν της ομάδας του, ο Μαραντόνα στην Αργεντινή, ο Λίνεκερ στην Αγγλία, αργότερα ο Μπάτζιο στην Ιταλία και ο Ματέους στη Γερμανία. Το ποδόσφαιρο δεν μας άφησε ποτέ παραπονεμένους, καθώς σε κάθε γωνιά του πλανήτη ένα αστέρι πάντα γεννιόταν για να καθοδηγεί την εθνική της χώρας του. Οι θύμησες πολλές φορές δεν αφορούν γεγονότα που εξελίχθηκαν, αλλά συναισθήματα που σε έκαναν να νιώσεις τα γεγονότα αυτά. Και εμείς ως παιδιά, γενιές που δεν είχαν καθημερινή πρόσβαση στο ποδοσφαιρικό θέαμα, όπως σήμερα μέσα από το διαδίκτυο, γεμίσαμε δέος και συναισθήματα ακραίας χαράς και ανείπωτης στενοχώριας, βάσει της εξέλιξης των αγώνων.
Το κάθε Μουντιάλ είναι σημαντικό γιατί εγείρει την εθνική περηφάνια του κάθε λαού για τη χώρα από την οποία κατάγεται και στην οποία ζει. Μέσα από το Μουντιάλ πολλοί λαοί έχουν ζήσει την περηφάνια και την ικανοποίηση ότι επετεύχθη κάτι σημαντικό, που αφήνει για τις επόμενες γενεές μια παρακαταθήκη περηφάνιας, ιδίως για τις πιο μικρές ποδοσφαιρικά χώρες, που από άσημες ποδοσφαιρικά έκαναν μια πορεία που τη διηγούνται στα παιδιά τους όσοι το έζησαν. Παράδειγμα, το Βέλγιο το 1986, το Καμερούν το 1990, η Βουλγαρία το 1994, η Νότιος Κορέα το 2002 κ.ά.
Το κάθε Μουντιάλ είναι σημαντικό γιατί χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο σε σχέση με την εποχή και τη χώρα όπου διεξάγεται. Έχουν πραγματοποιηθεί αγώνες εν μέσω πολέμων, πολιτικών αλλαγών και κοινωνικών ζυμώσεων. Μέσα από το πέρασμα των τετραετιών που γίνεται το κάθε ραντεβού βλέπουμε και τη διαδρομή της κοινωνίας και πώς το ποδόσφαιρο ανέδειξε αυτές τις αλλαγές. Είδαμε να εξαλείφονται οι φυλετικές διακρίσεις να παίζουν μαύροι με λευκούς, συμπαίκτες με διαφορετικά θρησκευτικά και πολιτικά φρονήματα. Το Μουντιάλ εξάλειψε τα δεινά των πολιτικοκοινωνικών ζυμώσεων και ανέδειξε το ποδόσφαιρο σε εφαλτήριο της ανθρώπινης αξίας.
Το κάθε Μουντιάλ δείχνει τις τάσεις του ποδοσφαίρου, αναδεικνύει νεωτερισμούς αναιρεί ή επιβεβαιώνει καινοτομίες που επιχειρούνται. Ανοίγει πνευματικούς ορίζοντες για όλους τους επαγγελματίες του χώρου του ποδοσφαίρου (προπονητές, γυμναστές, αναλυτές κ.ά.).
Ελπίζω και εύχομαι αυτό το Μουντιάλ, παρά τα όσα έχουν προηγηθεί, να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τα νέα παιδιά, ιδίως γι’ αυτά που θα είναι το πρώτο τους. Να τα γοητεύσει ώστε να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο και γενικά να έχει θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία την παρούσα εποχή.
