Θανάσης Γκώγκος στο “Π”: Η απεργία στις 9 Νοέμβρη βγάζει τις ανάγκες μας στο προσκήνιο

Θανάσης Γκώγκος στο “Π”: Η απεργία στις 9 Νοέμβρη βγάζει τις ανάγκες μας στο προσκήνιο

Του
ΘΑΝΑΣΗ ΓΚΩΓΚΟΥ
Μέλους του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ
για την Εργατική και Συνδικαλιστική Δουλειά,
Mέλους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ


Αυτοί που εγκαλούσαν το ΚΚΕ ως «οπισθοδρομικό» και «παρωχημένο» και το καλούσαν να επιστρέψει τάχα στον αιώνα μας, είναι οι ίδιοι που μας ζητούν να δεχτούμε ως «κανονικότητα» τα ψίχουλα, οι ίδιοι που μας προτρέπουν να προσαρμοστούμε στο κρύο, στα δελτία τροφίμων και στα «καλάθια του νοικοκυριού».

Κάθε εργατική – λαϊκή οικογένεια σήμερα, όταν φτιάχνει τον μηνιαίο προϋπολογισμό και βάζει δεξιά τα έσοδα και αριστερά τα έξοδα, βλέπει στο τελικό αποτέλεσμα ένα τεράστιο «μείον». Ένα «μείον» που δεν μπορεί να καλυφθεί από τους κουτσουρεμένους μισθούς, δεν μπορεί να καλυφθεί από τις συντάξεις των παππούδων. Ένα «μείον» που είναι πονοκέφαλος, άγχος και ζόρι για τον εργαζόμενο λαό.

Οι εργαζόμενοι αναγκαστικά βάζουν στην άκρη βασικές ανάγκες τους, κόβουν από αυτά που δεν πρέπει να κοπούν, βάζουν «έναντι» για να περιορίσουν τρύπες, γνωρίζοντας εξαρχής πως είναι αυταπάτη το ότι θα καλύψουν το «μείον» τον επόμενο μήνα. Ο μήνας που έρχεται διπλασιάζει τα έξοδα, τα χρέη συσσωρεύονται και δημιουργείται επιπλέον πελάγωμα και αγανάκτηση.

Η παραπάνω καθημερινότητα αποτυπώνεται και στα στοιχεία, που δείχνουν πως την ώρα που ο πληθωρισμός καλπάζει με 12,1% (Σεπτέμβρης), η συνολική απώλεια των εργαζομένων με μισθό έως 750 ευρώ φτάνει στο 40% και μεσοσταθμικά στο 19,1%! Η μείωση του μέσου πραγματικού μισθού βρίσκεται στο 12%!

Δηλαδή, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει χρήμα, επιδοτώντας τους παρόχους ενέργειας με 4 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ άλλα 5 δισεκατομμύρια ευρώ φεύγουν προς το ΝΑΤΟ, την ίδια ώρα που μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα σούπερ μάρκετ, έχουν στήσει χορό κερδών γύρω μας, μας καλεί να κάνουμε διαχείριση στην επιβίωσή μας.

Η λύση δεν είναι να μπει χρονομετρητής στον θερμοσίφωνα ούτε να κυκλοφορούμε με μπουφάν μέσα στο σπίτι. Σύγχρονο δεν είναι να κοιτάζουμε τους λογαριασμούς του ρεύματος με μουσική υπόκρουση από θρίλερ ούτε να κάνουμε βόλτες σε όλα τα σούπερ μάρκετ της περιοχής μας για να πετύχουμε τις καλύτερες τιμές.

Η ζωή μάς επιβάλλει να βγάλουμε επιθετικά τις ανάγκες μας στο προσκήνιο! Η αγανάκτηση και η οργή να μετατραπούν σε ένα διεκδικητικό ποτάμι, που δεν θα δέχεται τα ψίχουλα ως φυσική εξέλιξη, δεν θα δέχεται ως λύση τα διάφορα «vouchers» και «pass» που μας κατακλύζουν σε όλο το φάσμα των κοινωνικών παροχών, αλλά θα απαιτήσει εδώ και τώρα αυξήσεις στους μισθούς. Το εργατικό – λαϊκό κίνημα να επιβάλει με τους αγώνες του πραγματική μείωση στις τιμές των τροφίμων, στο ρεύμα, συνολικά στην ενέργεια, στη φοροληστεία.

Φέρνουν οι αγώνες, όμως, αποτελέσματα; Οι αγώνες χρειάζονται τη συμμετοχή των εργαζομένων. Η σωστή στόχευση των εργατικών αγώνων και η μαζικότητά τους σε κλάδους και χώρους δουλειάς δίνουν τον ρυθμό για την κλιμάκωση, για τη μέγιστη άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι η πραγματική απάντηση σε κάθε προσπάθεια εκτόνωσης της αγωνιστικής δράσης.

Αποτελέσματα είχαν από τη δράση τους οι εργαζόμενοι στην efood, στην Cosco, στα εργοτάξια και σε άλλους χώρους δουλειάς όπου αγωνίστηκαν μαζικά και με σθένος απέναντι στην εργοδοσία αλλά και στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά. Αποτελέσματα προσδοκούν να έχουν οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια και χώρους δουλειάς, στη βιομηχανία, στο εμπόριο, στις τηλεπικοινωνίες, στον επισιτισμό, που μπαίνουν στη μάχη για την υπογραφή κλαδικών και επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων.

Αυτό προϋποθέτει, όμως, να σπάσει κάθε κλίμα αναμονής, με το οποίο επιχειρείται να μπουν οι αγώνες στο χωνευτήρι της κυβερνητικής εναλλαγής και να προσαρμοστούν οι εργατικές διεκδικήσεις στον βωμό των επερχόμενων εκλογών. Από τέτοιους «Μεσσίες» χορτάσαμε! Καιρός να δοκιμαστεί η πραγματική δύναμη των εργαζομένων εκεί που νιώθει και πονάει ο πραγματικός αντίπαλος.

Η επιτυχία της πανελλαδικής – πανεργατικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη, το νέκρωμα της παραγωγής σε κλάδους και χώρους δουλειάς, μπορεί να πυροδοτήσει θετικές εξελίξεις σε κάθε κλάδο, στον διεκδικητικό αγώνα για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, στην προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ