Στη ζούγκλα του Αμαζονίου…
Πριν από δύο χρόνια, στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου ανακαλύφθηκε ένας πολύχρωμος «καμβάς» μήκους 13 χιλιομέτρων, γεμάτος με σχέδια της Εποχής των Παγετώνων.
Στην πρωτόγονη αυτή ζωφόρο παρελαύνουν μαστόδοντες, γιγάντια θηλαστικά και άλλα εξαφανισμένα θηρία.
Τα υπέροχα εγχάρακτα, που δημιουργήθηκαν κάποτε με τη χρήση μιας κόκκινης χρωστικής ουσίας που απαντάται συχνά στον αρχαίο κόσμο, εκτείνονται σε σχεδόν 8 μίλια (13 χιλιόμετρα) στους λόφους πάνω από τρία καταφύγια βράχων στον Αμαζόνιο της Κολομβίας, σύμφωνα με όσα έδειξε νέα μελέτη.
Οι αυτόχθονες άρχισαν, πιθανότατα, να ζωγραφίζουν αυτές τις εικόνες στον αρχαιολογικό χώρο Serrania La Lindosa, στο βόρειο άκρο του Αμαζονίου της Κολομβίας, προς το τέλος της έσχατης Εποχής των Πα
γετώνων, περίπου πριν από 12.600 έως 11.800 χρόνια.
«Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Αμαζόνιος εξακολουθούσε να μεταμορφώνεται στο τροπικό δάσος που γνωρίζουμε σήμερα», δηλώνει ο ερευνητής Μαρκ Ρόμπινσον, αρχαιολόγος στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Έξετερ.
Πράγματι, η άνοδος της θερμοκρασίας μετέτρεψε τον Αμαζόνιο από ένα συνονθύλευμα με σαβάνες, αγκαθωτούς θάμνους και δάση στο σημερινό πάμφυτο τροπικό δάσος.
Όσο για τους πίνακες των παγετώνων, αυτοί περιλαμβάνουν αποτυπώματα χεριών, γεωμετρικά σχέδια και μια μεγάλη ποικιλία ζώων, από τα μικρά, όπως ελάφια, αλιγάτορες, νυχτερίδες, μαϊμούδες, χελώνες, φίδια και χοίρους, έως τα μεγάλα, όπως καμήλες, άλογα και τριδάχτυλα θηλαστικά.
Άλλες φιγούρες απεικονίζουν επίσης ανθρώπους, σκηνές κυνηγιού, φροντίδα φυτών, δέντρα και πλάσματα της σαβάνας.
Πολλά από τα μεγάλα ζώα της Νότιας Αμερικής εξαφανίστηκαν στο τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, πιθανότατα ως το συνδυαστικό αποτέλεσμα του ανθρώπινου κυνηγιού και της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι ανασκαφές στα βραχώδη καταφύγια αποκάλυψαν ότι αυτές οι τοποθεσίες ήταν μερικές από τις πρώτες που κατείχαν άνθρωποι στον Αμαζόνιο. Οι πίνακες και οι κατασκηνώσεις προσφέρουν στοιχεία για τη διατροφή αυτών των πρώτων κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.
Για παράδειγμα, υπολείμματα από οστά και φυτά υποδεικνύουν ότι το μενού περιελάμβανε φρούτα από φοίνικες και δέντρα, πιράνχας, αλιγάτορες, φίδια, βατράχους, τρωκτικά, όπως η πάκα και η καπιμπάρα, και αρμαδίλους.
Οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανασκάψουν τα καταφύγια αυτά το 2017 και το 2018, μετά τη συνθήκη ειρήνης που συνήψε το 2016 η κολομβιανή κυβέρνηση και η FARC, μια ομάδα τοπικών ανταρτών.
«Αυτές οι βραχογραφίες είναι θεαματικές αποδείξεις για το πώς οι άνθρωποι αναδιαμόρφωσαν τη γη, πώς κυνηγούσαν και πώς ψάρευαν», δήλωσε ο Χοσέ Ιριάρτε, επίσης εκ των ερευνητών, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ. Και πρόσθεσε: «Είναι πιθανόν η τέχνη αυτή να αποτελούσε ισχυρό κομμάτι εκείνου του πολιτισμού και έναν τρόπο για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης να συνδέονται κοινωνικά».
