Βιβή Δάγκα στο “Π”: Να γίνουμε η σπίθα που θα κάνει το σκοτάδι… φως!

Της
ΒΙΒΗΣ ΔΑΓΚΑ
Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, Υπεύθυνης του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ
για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών

Όλες αυτές τις μέρες παρακολουθούμε με οργή και το στομάχι σφιγμένο την υπόθεση του κατ’ εξακολούθηση βιασμού ενός 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό, της εκπόρνευσης και κακοποίησής του από τον 53χρονο και σειρά ακόμα δραστών. Τα φώτα της δημοσιότητας, όμως, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν κάθε προβληματισμό από όλους εκείνους τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που γεννούν τους δράστες-«τέρατα», διευκολύνουν τη δράση τους και αφήνουν τα παιδιά ευάλωτα στην πολύμορφη βία.

Οι αποκαλύψεις για το συγκεκριμένο έγκλημα είναι μια ακόμα θλιβερή απόδειξη ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες ακραίες ατομικές συμπεριφορές. Υπάρχει ένα βαθύτερο, σάπιο, οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο φυτρώνουν η αποθέωση του ατομισμού, ο ανταγωνισμός, η εκμετάλλευση, η ατομική αλαζονεία, η υποτίμηση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, ακόμα και της ζωής του. Αυτές οι σάπιες αξίες αναπαράγονται στην αρένα και στη σύγχρονη αντιδραστικοποίηση της καπιταλιστικής κοινωνίας. Γίνονται μάθημα-στάσης ζωής στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στον χώρο δουλειάς, αλλά και από τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ, διαμορφώνοντας μαζικά, αντιδραστικά πρότυπα διαπροσωπικών σχέσεων. Αυτό είναι το έδαφος που διευκολύνει, μαζί με άλλους παράγοντες, τη διαμόρφωση τέτοιων ατομικών συνειδήσεων και προσωπικοτήτων, ικανών να πράξουν τις πιο αποτρόπαιες εγκληματικές πράξεις.

Σε αυτόν τον βούρκο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας θεριεύουν τα «επίσημα» και «ανεπίσημα» κυκλώματα της πορνείας, ακόμα και παιδιών, το οργανωμένο έγκλημα. Λειτουργούν 153.000 ιστότοποι που αναπαράγουν εικόνες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Το αίτημα για τη δημοσιοποίηση των ονομάτων όσων εμπλέκονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στην υπόθεση, που πρέπει να γίνει, δεν μπορεί να αφήνει στο απυρόβλητο τον ιστότοπο που δημοσίευσε το αντίστοιχο υλικό της 12χρονης, ο οποίος συνεχίζει να λειτουργεί! Στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους υποτάσσονται όλες οι εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής, εμπορευματοποιείται ακόμα και η σεξουαλικότητα, αποφέροντας αμύθητα κέρδη σε νόμιμες επιχειρήσεις και σε κυκλώματα πορνείας, σε κάθε κράτος.

Αυτό το εχθρικό αστικό κράτος αφήνει ανυπεράσπιστα τα θύματα, λογαριάζοντας ως κόστος τις αναγκαίες υποδομές προστασίας των παιδιών, με τη διαχρονική υποχρηματοδότηση και υποστελέχωσή τους από όλες τις κυβερνήσεις. Και από την άλλη θρέφει ή κρύβει στα σπλάχνα του δράστες-«τέρατα». Αυτή η αντιδραστική, ταξική πολιτική ενισχύει την απόλυτη εξάρτηση των παιδιών από τους γονείς. Καταδικάζει τα παιδιά του λαού στη βία της φτώχειας, στην εγκατάλειψη του σχολείου, στην κακοποίηση. Έχει βάλει τη σφραγίδα της στην ανήλικη εργασία, για την οποία δεν έδειξαν την ίδια «ευαισθησία» οι διάφοροι πανελίστες.

Απέναντι σε αυτήν τη δυσωδία, ανάσα δίνουν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες του εργατικού, λαϊκού κινήματος, υψώνοντας ασπίδα προστασίας σε κάθε παιδί που υποφέρει. Η θέλησή τους για να μπορεί κάθε παιδί να ζει μια ζωή γεμάτη όνειρα, απαλλαγμένη από τη βία και την κακοποίηση νικά τη θλίψη.

Στον δρόμο της γνώσης και του αγώνα, καθένας και καθεμιά μπορεί να αποκτήσει το κουράγιο, τη δύναμη, την αντοχή να αναπτύξει αντισώματα στα αντιδραστικά πρότυπα και κοινωνικούς ρόλους για τον άνδρα και τη γυναίκα, που αναπαράγονται στην αρένα και στη σήψη της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η συμμετοχή στον αγώνα για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης και βίας είναι πηγή έμπνευσης για την αγωνιστική στάση σε όλα τα πεδία της ζωής, και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκεί γίνονται μάθημα ζωής οι αξίες της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της αφοσίωσης, του αλληλοσεβασμού. Και αυτό μπορεί να το διασφαλίσει οριστικά και αμετάκλητα μια κοινωνία στην οποία ο εργαζόμενος άνθρωπος, απελευθερωμένος από τα καπιταλιστικά δεσμά, θα απελευθερώσει μαζί και τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της εποχής μας και θα τις θέσει στην υπηρεσία των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.

Είναι στο χέρι του καθενός και της καθεμιάς να πολλαπλασιαστούν οι μαχητές στον καθημερινό, ταξικό, πολιτικό αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να γίνουμε η σπίθα που θα κάνει το σκοτάδι φως!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: atexnos.gr