Κώστας Σκανδαλίδης στο “Π”: Το ΠΑΣΟΚ απέναντι στο αδιέξοδο αναπτυξιακό μοντέλο

Του
ΚΩΣΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗ
Βουλευτή Α’ Αθηνών,
Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής

Με εναρκτήριο λάκτισμα τη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός και όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός εγκαινίασε ουσιαστικά την τελική φάση μιας πολύμηνης προεκλογικής περιόδου. Με έμφαση στις παροχές και στη μεγάλη δημοσιονομική επέκταση, επιχειρούν να εμφανίσουν ένα success story με βάση το σλόγκαν:

«Η οικονομική κρίση και τα προβλήματα είναι εισαγόμενα, όμως η κυβέρνηση διασφάλισε συνθήκες ευημερίας στον ελληνικό λαό». Με αφορμή την κατάθεση του προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2023, ο υπουργός Οικονομικών προέβη σε μια προεκλογική διακήρυξη για το σύνολο της οικονομίας, που κατά τη γνώμη του πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα; Ας δούμε τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης και αν υπήρχε εναλλακτική πολιτική πάνω στα βαριά μεγέθη του success story.

Πρώτα απ’ όλα στο καυτό θέμα της ακρίβειας. Αφού οι τιμές ανέβηκαν στα ύψη, αφού ο καλπάζων πληθωρισμός ροκανίζει τα εισοδήματα, αφού οι μεγαλοεισαγωγείς και οι μεγαλέμποροι αισχροκερδούν για έναν ολόκληρο χρόνο, η κυβέρνηση ανακάλυψε το «καλάθι του νοικοκυριού». Και άρχισε ατελείωτη συζήτηση για το ποια προϊόντα θα μπουν σε αυτό, ποιων εταιρειών, πώς θα ξεχωρίζουμε τα προϊόντα και κυρίως πώς θα ελέγχεται όσον αφορά την κερδοσκοπία. Πεδίο δόξης λαμπρόν για να θησαυρίσουν οι επιτήδειοι σε βάρος του καταναλωτή. Υπήρχε άλλος δρόμος; Ασφαλώς, και μάλιστα δομικός και σίγουρος. Η μείωση του ΦΠΑ στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, που καλύπτει όλη τη διατροφική αλυσίδα και ελέγχεται απευθείας και σε καθημερινή βάση, όπως πρότεινε το ΠΑΣΟΚ από την αρχή.

Όσον αφορά το κόστος της ενέργειας και τις τιμές των καυσίμων, ποιος ωφελείται από τη διαρκή διελκυστίνδα, μήνα προς μήνα, διαμόρφωσης των τιμών, οι οποίες συνοδεύονται από κρατικές επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων, που προέρχονται από τους φόρους των πολιτών; Οι εταιρείες και οι πάροχοι που διαμορφώνουν αυθαίρετα τις τιμές. Και όμως… Αν από την αρχή, και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, έμπαινε πλαφόν στη λιανική τιμή, η αλυσίδα της κερδοσκοπίας θα έσπαγε, θα συμπιεζόταν προς τα κάτω. Και πάλι δομική λύση και όχι βλέποντας και κάνοντας. Αν αυτό συνδυαζόταν με τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα και το πλαφόν στην KWh, θα μπορούσαν να συγκρατηθούν οι τιμές και οι λογαριασμοί της ενέργειας.

Σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις, η φτώχεια στην Ελλάδα φτάνει το 20%. Ωστόσο η κυβέρνηση επαίρεται για την ασήμαντη αύξηση του κατώτατου μισθού και τη μείωση της ανεργίας, που παραμένει η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Αντί να επαναφέρει τον κατώτατο μισθό, αυξάνοντάς τον δραστικά και συνδέοντάς τον με την άνοδο του τιμάριθμου, αντί να απαλλάξει τα κατώτατα εισοδήματα από τους δυσβάσταχτους φόρους, αντί να επαναφέρει ένα ΕΚΑΣ στους εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους της πείνας, αφήνει τα πράγματα να εξελίσσονται δραματικά. Δεν είναι μόνο τα ποσοστά της φτώχειας, είναι ότι οι φτωχοί φτωχαίνουν περισσότερο, καθημερινά.

Επαίρεται η κυβέρνηση για την ανάπτυξη και καταφεύγει στο επιχείρημα για θεαματική αύξηση των εξαγωγών και των επενδύσεων. Αποσιωπά όμως το γεγονός ότι το εμπορικό ισοζύγιο είναι ελλειμματικό και συνεχώς διευρύνεται, ότι την αύξηση των επενδύσεων προκαλεί κυρίως το ξεπούλημα, κυριολεκτικά, των ελληνικών επιχειρήσεων και η αύξηση της κατανάλωσης, ότι οι περιβόητες παροχές παχαίνουν τα πορτοφόλια των αρεστών και τον προνομιούχων. Και οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης πάνε σε φιλικά προς την κυβέρνηση χέρια. Και, το κυριότερο, παραμένει το αδιέξοδο αναπτυξιακό μοντέλο. Το ΠΑΣΟΚ προτείνει άλλες προτεραιότητες στην κατανομή των πόρων, άλλες, διαφανείς διαδικασίες στη διαχείρισή τους, άλλη ισορροπία, που να ευνοεί τους μικρομεσαίους και το αγροδιατροφικό μοντέλο.

Ποιος, κατά συνέπεια, έχει προτάσεις ουσιαστικά φιλολαϊκές, που εκπορεύονται από την αίσθηση αποτελεσματικότητας, διαφάνειας αλλά και, κυρίως, κοινωνικής δικαιοσύνης και ποιος κάνει τους αριθμούς να φαίνονται πλούσιοι και τη ζωή των πολιτών να φτωχαίνει συνεχώς; Αυτή είναι η διαφορά. Κατά τα άλλα, μας κατηγορούν διαρκώς και μας εγκαλούν, διερωτώμενοι αν έχουμε ταυτότητα και πρόγραμμα. Αιδώς, Αργείοι!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ