Γ. Ιωακειμίδης στο “Π”: Στόχος μας, να ζωντανέψουμε τους προσφυγικούς συνοικισμούς της Νίκαιας

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ
Δημάρχου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη,
Επικεφαλής της «Νέας Αυτοδιοίκησης» στο ΔΣ της ΚΕΔΕ

Η Νίκαια είναι μια πόλη-γέννημα της προσφυγικής ανάγκης. Η Νέα Κοκκινιά ήταν μια πόλη αμιγώς προσφυγική, που δεν υπήρχε στον χάρτη μέχρι το 1923 και γι’ αυτό οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σ’ αυτά τα άγονα έως τότε εδάφη. Με ιδρώτα και αίμα, κατάφεραν να μετατρέψουν τα άγονα εδάφη σε πόλεις, να στήσουν τα νοικοκυριά τους και να κάνουν πράξη υψηλά ιδανικά ζωής και πολιτισμικές αξίες που μας κάνουν υπερήφανους.

Φέτος, με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκτός από τις επετειακές εκδηλώσεις που διοργανώνουμε, έχουμε προχωρήσει σε νέες, επιπρόσθετες παρεμβάσεις προκειμένου να υποστηρίξουμε ακόμη περισσότερο την προσφυγική ταυτότητα της πόλης.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το ανθρώπινο περιβάλλον της Νίκαιας και διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία της πόλης είναι άρρηκτα δεμένα με τον χρόνο και τον τρόπο που γεννήθηκε. Τα προσφυγικά τετράγωνα που αναπτύχθηκαν γρήγορα κατέλαβαν μια σημαντική έκταση, η οποία σήμερα ταυτίζεται με το κέντρο της πόλης.

Στόχος μας είναι να ζωντανέψουμε τους προσφυγικούς συνοικισμούς της πόλης, συμφιλιώνοντας το παρελθόν με το παρόν σε μια αρμονία οικιστικής πρωτοτυπίας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την επινοητικότητα και τη δημιουργικότητα των οικιστών.

Προχωρήσαμε λοιπόν στην ανάπλαση των προσφυγικών τετραγώνων και συγκεκριμένα των πλυσταριών στον Δήμο Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, έργο συνολικού προϋπολογισμού 980.000 ευρώ.

Ο δήμος εξασφάλισε το ποσό των 568.000 ευρώ από το Πράσινο Ταμείο, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 412.000 ευρώ καλύπτεται από τα έσοδα του Δήμου. Οι εργασίες εξελίσσονται και αφορούν 23 εσωτερικούς χώρους (πλυσταριά) των προσφυγικών τετραγώνων στο ιστορικό κέντρο της πόλης, επιφάνειας 12.600 τ.μ. Παράλληλα καταβάλλουμε προσπάθειες ώστε να πετύχουμε την ένταξη περισσότερων προσφυγικών τετραγώνων στο σχέδιο ανάπλασης.

Με την ιδιότητα του μηχανικού μπορώ να σας πω ότι έχει τεράστια σημασία να διασώσουμε τον δομικό πολιτισμό μιας εποχής, μιας πόλης. Και ο δομικός πολιτισμός των προσφύγων του 1922 είναι τα προσφυγικά, τα «γερμανικά», σε αυτά κατοίκησαν οι άνθρωποι, σε αυτά στηρίχθηκε η πόλη και στη συνέχεια μεγάλωσε.

Αποφασίσαμε να αποκαταστήσουμε δύο τύπους προσφυγικών κτιρίων: Ένα «γερμανικό» και μια προσφυγική διώροφη πολυκατοικία με τις εξωτερικές σκάλες. Παράλληλα προχωρούμε στην καταγραφή προσφυγικών κατοικιών της πόλης, εξετάζοντας τα ιδιοκτησιακά καθεστώτα, προκειμένου να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και καθιερώνουμε το «Προσφυγικό Βραβείο», το οποίο θα δίνεται με απόφαση δημοτικού συμβουλίου σε ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που σχετίζονται με την προσφυγιά. Ακόμη, ξεπερνώντας γραφειοκρατικά εμπόδια, πετύχαμε την έγκριση για τον χαρακτηρισμό προσφυγικής πολυκατοικίας σε Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού, επί των οδών Μαινεμένης – Καραολή και Δημητρίου – Ικονίου.

Η πόλη μας υπήρξε ο μεγαλύτερος αστικός προσφυγικός συνοικισμός και μαζί με τους Δήμους Βύρωνα, Καισαριανής και Νέας Ιωνίας υπήρξαμε οι πρώτοι αστικοί προσφυγικοί συνοικισμοί στην Ελλάδα που εγκαινιάστηκαν το 1923, γι’ αυτό και προτείναμε στα Ελληνικά Ταχυδρομεία την έκδοση γραμματοσήμων αφιερωμένων στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Αυτή η αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί μικρό φόρο τιμής και μνήμης σε ένα από τα κορυφαία γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, κάτι που εμείς στη Νίκαια ζήσαμε με την εγκατάσταση περίπου 50.000 προσφύγων στα άγονα έως τότε εδάφη της περιοχής.

Η συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη μεγάλη καταστροφή, που σήμανε και το τέλος της υπερτρισχιλιετούς ελληνικής παρουσίας στα μικρασιατικά παράλια, είναι αφορμή στοχασμού και μνήμης.

Είναι έναυσμα να ανασύρουμε όλα όσα μας διαμόρφωσαν στο διάβα του ιστορικού χρόνου. Και αυτά που σηματοδοτούν περιόδους δόξας και ανάτασης και αυτά που σηματοδοτούν περιόδους λαθών και ήττας. Μόνο μέσα από έναν ειλικρινή και γόνιμο διάλογο με την Ιστορία μπορούμε να σχεδιάσουμε το μέλλον. Αν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, δεν θα γνωρίζουμε και το ποιοι θέλουμε να γίνουμε.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: toaerodromio.gr