Άννα Ευθυμίου στο “Π”: Με αφορμή το φρικτό έγκλημα σε βάρος της 12χρονης

Της
ΑΝΝΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Βουλευτού ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης, Δικηγόρου

Η σεξουαλική εκμετάλλευση και η κακοποίηση ανηλίκου δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Όμως συμβαίνει συχνά τις τελευταίες δεκαετίες. Μάλιστα, πλέον εμφανίζουν έξαρση αυτές οι κακοποιητικές συμπεριφορές. Επομένως, αυτό αυτόματα συνεπάγεται ότι τόσο η Πολιτεία όσο και η κοινωνία πρέπει να αποκτήσουν άλλα αντανακλαστικά για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού, τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και σε επίπεδο καταστολής.

Σε επίπεδο πρόληψης, ο ρόλος του σχολείου είναι μεγάλος. Είναι σημαντική η διδασκαλία του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και η ενίσχυση των ψυχολόγων. Οι κοινωνικοί λειτουργοί στα σχολεία πρέπει να έχουν ενισχυμένη παρουσία και να παρακολουθούν τη συμπεριφορά των παιδιών, ακόμα και στο πιο απλό: Αν ένα παιδί σταμάτησε να πηγαίνει σχολείο και γιατί. Στην περίπτωση του φρικτού εγκλήματος των κατ’ εξακολούθηση βιασμών της 12χρονης στον Κολωνό εύλογα αναφύεται το ερώτημα αν το συγκεκριμένο παιδί πήγαινε σχολείο ή αν σταμάτησε. Και αν ναι, αναζητήθηκαν οι λόγοι;

Επίσης, οι νέες τεχνολογίες έχουν εισβάλει και στη ζωή των παιδιών. Από τα παιδιά γίνεται συστηματική και ευρεία χρήση του διαδικτύου, βγάζουν φωτογραφίες μόνα τους και τα δείχνουν ή τα στέλνουν στους φίλους τους. Πρόκειται για το φαινόμενο «sexting». Τα παιδιά πρέπει να ενημερωθούν ότι οι φωτογραφίες και τα βίντεο που στέλνουν σε φίλους τους ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν στα χέρια τρίτων. Αλλά ένα ζήτημα είναι και τι βλέπουν τα παιδιά στην τηλεόραση και κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα παιδιά βλέπουν έναν κόσμο ο οποίος συνίσταται σε ανέσεις και εμπορευματοποιημένες απολαύσεις.

Συνεπώς, στο επίπεδο της πρόληψης, η αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού είναι πολυπαραγοντική και πολυδιάστατη. Με σκοπό το παραπάνω, από τον Νοέμβριο θα εφαρμοστεί, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, ένα πολυσχιδές σχέδιο με 11 οριζόντιες πολιτικές και 80 επιμέρους δράσεις που υλοποιούνται ισομερώς από τα 12 υπουργεία.

Στο επίπεδο της καταστολής, με την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα από την κυβέρνηση τον περασμένο Νοέμβριο, για τον βιασμό ανηλίκου επιβάλλεται πλέον η μοναδική ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Μια αλλαγή που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, που ικανοποιεί και το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας.

Πέρα από αυτό, όμως, τα παιδιά-θύματα σεξουαλικής κακοποίησης είτε γίνονται μόνιμα θύματα σωματικής, ψυχολογικής ή και σεξουαλικής κακοποίησης στη μετέπειτα ζωή τους είτε γίνονται τα ίδια δράστες κακοποίησης.

Ένα ζήτημα είναι και η χρονοβόρα δικανική εξέταση των περιστατικών σεξουαλικής –κυρίως– κακοποίησης, αφού οι καταγγελίες πάρουν τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Με άλλα λόγια, μόλις αυτό γίνει, ανήλικοι καλούνται να καταθέσουν σε άγνωστους αναρίθμητες φορές. Τα παιδιά φτάνουν σε αστυνομικά τμήματα, ιατροδικαστικές υπηρεσίες, εισαγγελίες, ανακριτικά γραφεία, υπηρεσίες ψυχικής υγείας και σε όλα αυτά δεκάδες φορές και για χρόνια, πολλά χρόνια.

Είναι ιδιαίτερα επωφελές που ο θεσμός των «Σπιτιών του Παιδιού» προχωρά πλέον και το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει ξεπεράσει τις δύσκολες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ώστε η Δικαιοσύνη να γίνει πιο φιλική προς τα παιδιά, με ακρόασή τους σε ειδικό και προστατευμένο περιβάλλον αλλά και με ποινικές διαδικασίες που ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών. Η αύξηση των φαινομένων σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων επιβάλλει την ανάγκη ο θεσμός αυτός να τρέξει όσο πιο γρήγορα γίνεται για να λειτουργήσει σε περισσότερες πόλεις στη χώρα μας.

Η ευθύνη μας, ως κοινωνία και ως Πολιτεία, απέναντι σε τέτοια φαινόμενα είναι τεράστια. Η κοινωνία οφείλει να διαπλάθει σωστά πρότυπα, να έχει τα μάτια της ανοιχτά και να καταγγέλλει. Η Πολιτεία να ενεργεί στα πλαίσια του θεσμικού της ρόλου, πολυδιάστατα, άμεσα και εμπεδώνοντας το μήνυμα ότι δεν υπάρχει καμία ανοχή σε τέτοιες φρικτές πράξεις.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: newsbreak.gr