Μανώλης Κεφαλογιάννης στο “Π”: Η Τουρκία είναι υπόλογη απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο!

Του
ΜΑΝΩΛΗ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας

Στο πλαίσιο της πολιτικής του αναθεωρητισμού και ενός ιδιότυπου νεοοθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού που ασκείται από πλευράς της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, ιδίως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, όλη αυτή την περίοδο η Τουρκία έχει προβεί σε ένα κρεσέντο κλιμακούμενων επιθετικών και προκλητικών ενεργειών και δηλώσεων κατά της Ελλάδας.

Επιστέγασμα, η προκλητική και επικίνδυνη για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου ομιλία του τούρκου Προέδρου από το βήμα της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μια παραληρηματική ομιλία, την οποία ο τούρκος Πρόεδρος χαρακτήρισε δήθεν «ανθρωπιστική». Μια ομιλία που δεν δίστασε να παρουσιάσει την Τουρκία σαν υπέρμαχο της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της σταθερότητας. Που τόλμησε να την εμφανίσει σαν τη χώρα που σέβεται απόλυτα τις σχέσεις καλής γειτονίας. Μια ομιλία που κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δήθεν δεν επιθυμεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, ότι δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας και προκαλεί διαρκώς εντάσεις στην περιοχή.

Ενώ, σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, ζήτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο και τάχθηκε ανοικτά υπέρ μιας λύσης δύο κρατών στο νησί.

Στην ίδια ομιλία δεν παρέλειψε να κάνει και ένα θεατρικό σόου για δημιουργία ψευδών εντυπώσεων εμφανίζοντας φωτογραφίες δύο μικρών παιδιών που δήθεν χάθηκαν στο Αιγαίο λόγω των επαναπροωθήσεων από το Ελληνικό Λιμενικό των μεταναστών που προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη. Και εξαπέλυσε και την ακραία και ψευδή κατηγορία κατά της χώρας μας ότι δήθεν διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Κράτους Δικαίου. Μια χώρα που σέβεται απολύτως τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μια χώρα που έχει σύνορα, τα οποία υπερασπίζεται και φυλάσσει. Μια χώρα που σέβεται απολύτως το Διεθνές Δίκαιο.

Σε αντίθεση με την Τουρκία, που επιχειρεί εδώ και καιρό να εργαλειοποιήσει το Μεταναστευτικό για να αποκομίσει οφέλη. Μια χώρα που καλύπτει, αν δεν ενθαρρύνει, τους ασύδοτους διακινητές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τους μετανάστες που επιζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Μια Τουρκία που πριν από δυόμισι χρόνια μετέφερε με κρατική αρωγή χιλιάδες λαθρομετανάστες στον Έβρο, οι οποίοι επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ευρώπη.

Η Τουρκία δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, καθώς διατηρεί από το 1995 την απειλή πολέμου (casus belli) κατά της Ελλάδας, σε πλήρη αντίθεση με τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αν ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, κόντρα στο άρθρο 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ.

Προχώρησε με το τουρκολιβυκό μνημόνιο στην οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τη Λιβύη, απεμπολώντας το δικαίωμα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά, όπως τα Δωδεκάνησα, το Καστελλόριζο και η Κρήτη. Σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που σαφώς ορίζει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ με τις ηπειρωτικές περιοχές.

Μια Τουρκία που συνεχίζει σχεδόν καθημερινά τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά. Ενώ το τελευταίο διάστημα, με μια άκρως προκλητική ρητορική, αμφισβητεί με δηλώσεις κορυφαίων τούρκων αξιωματούχων και την ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Και ο τούρκος Πρόεδρος, επιδεικνύοντας τη «φιλειρηνική του στάση», μας δήλωσε: «Θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ»…

Μια Τουρκία που αμφισβητεί ευθέως τη Διεθνή Συνθήκη της Λωζάννης, αποκαλώντας τη θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη «τουρκική». Σε πλήρη αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάννης, που ρητά αναφέρει την ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ως ελληνική εθνική μειονότητα και τη θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη ως μουσουλμανική.

Μια Τουρκία που τολμά να κατηγορεί την Ελλάδα ότι δήθεν καταπιέζει τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη. Και την ίδια ώρα, ξεχνά, ή κάνει πως ξεχνά, πως η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη ακμάζει, αριθμώντας περισσότερα μέλη από όσα υπήρχαν την περίοδο της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης. Σε αντίθεση με την ελληνική εθνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, που από 125.000 πριν από τη Συνθήκη αριθμεί λιγότερες από 2.000 ψυχές σήμερα. Μια ιστορική εθνική μειονότητα, η οποία συστηματικά πολεμήθηκε επί δεκαετίες μέσω στοχευμένων μέτρων και ενεργειών, που ευθέως καταστρατήγησαν τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ενώ στην Ίμβρο και στην Τένεδο, όπου η Συνθήκη προέβλεπε ειδικό αυτοδιοικητικό καθεστώς, αυτό καταργήθηκε μονομερώς από την Τουρκία, με τους ελληνορθόδοξους κατοίκους τους να εξαναγκάζονται σε φυγή.

Η Τουρκία δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παραμένει απέναντί τους. Και για αυτό είναι υπόλογη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ