Νίκος Ρεμπάπης στο “Π”: Σκιαμαχίες με σημεία και τέρατα

Του
ΝΙΚΟΥ ΡΕΜΠΑΠΗ
Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

Η λέξη «τερατογένεση», την οποία χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ, ταιριάζει γάντι στις δηλώσεις Πέτσα πως «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει». Ταιριάζει, επίσης, στην πολιτική της δολοφονικής εμπλοκής της Ελλάδας στα πολεμικά παιχνίδια του ΝΑΤΟ. Με τέρατα καλούνται να αναμετρηθούν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, που κόβουν από δω κι από κει αλλά και πάλι δεν βγαίνει ο λογαριασμός.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε με τη λέξη «τερατογένεση» να περιγράψει ένα βολικό αντίπαλο αφήγημα. Μόνο που αφενός το αφήγημα δεν υπάρχει –το ΚΚΕ δεν πρόκειται να δώσει ούτε ανοχή ούτε εμπιστοσύνη σε καμία κυβέρνηση διαχείρισης αυτού του σάπιου συστήματος–, αφετέρου τα «σκιάχτρα» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν είναι και τόσο διαφορετικά από τη ΝΔ, γεγονός που κάθε φιλικός με την πραγματικότητα παρατηρητής μπορεί να εντοπίσει, ψάχνοντας ενδεικτικά, π.χ., πόσα εμβληματικά νομοσχέδια της ΝΔ έχει υπερψηφίσει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, με τον μισό ΣΥΡΙΖΑ –που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ– η ΝΔ έχει ήδη συγκυβερνήσει, με το δε ΠΑΣΟΚ ως «όλον» επίσης.

Το ΚΚΕ στο ερώτημα «Υπάρχει άλλος δρόμος για τον ελληνικό λαό;» απαντάει καθαρά «ΝΑΙ». Γι’ αυτό και το ΚΚΕ απορρίπτει κάθε σενάριο συμμετοχής ή ανοχής σε κυβερνητικά σχήματα, με όποιο πρόσχημα και με όποια σύνθεση. Αν αυτό γινόταν δύσκολα κατανοητό το 2012, πλέον έχοντας μεσολαβήσει από τότε μία τετραετία «αριστερής» κυβέρνησης και μία τετραετία «ώριμης» αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι το ΚΚΕ δικαιώθηκε για αυτή του τη στάση. Η εγχώρια και η διεθνής εμπειρία αποδεικνύουν ότι οι λεγόμενες «προοδευτικές» κυβερνήσεις –ακόμα κι αν πέρα από κάθε λογική αποδεχθούμε ότι έχουν καλές προθέσεις– όχι μόνο δεν ασκούν τελικά πολιτική υπέρ των εργαζομένων, αλλά κάνουν και κάτι πολύ χειρότερο: Εφαρμόζουν την πολιτική του κεφαλαίου στο όνομα της «προόδου».

Στο όνομα της «προόδου» ψηφίστηκαν στην Ελλάδα σκληρά Μνημόνια, διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Συμφωνία των Πρεσπών, μέτρα όπως ο περιορισμός του απεργιακού δικαιώματος, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών κ.ά., που δεν μας φτάνει ο χώρος για να τα αναφέρουμε όλα. Σε αυτό το έδαφος απογείωσε την επίθεσή της στον λαό η κυβέρνηση της ΝΔ, που αξιοποιεί τα πεπραγμένα δήθεν «προοδευτικών» κυβερνήσεων για να παριστάνει τη δικαιωμένη και να κουνάει το δάχτυλο.

Αν κάτι χρειάζεται σήμερα για να αναπνεύσει ο λαός, δεν είναι η αναμονή «σωτήρων». Δήθεν «εύκολες» λύσεις από τα πάνω δεν βρέθηκαν ποτέ για τους εργαζομένους, ούτε στις υποσημειώσεις της Ιστορίας. Αντίθετα, το παραμικρό που κερδίζουν οι εργαζόμενοι, το κερδίζουν με τον δικό τους οργανωμένο αγώνα, σε σύγκρουση με την εκάστοτε κυβέρνηση, το κράτος των λίγων, τη μεγάλη εργοδοσία. Ο δρόμος της σύγκρουσης είναι ο μόνος που οδηγεί σε διέξοδο υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Εκεί το ΚΚΕ καταθέτει όλες του τις δυνάμεις, ώστε τελικά ο λαός να γίνει αφέντης στον πλούτο που ο ίδιος παράγει, με την εξουσία στα δικά του χέρια. Στα μεγάλα αδιέξοδα της εποχής απάντηση μπορεί να δώσει μόνο μια νέα οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Τα σενάρια των «πάνω» είναι για να καίγονται, γιατί αναπόφευκτα φέρνουν «τέρατα» για τον λαό.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ