Λέντι Μπιλάλι: Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου…
[Εξομολογήσεις…]
«Με τους γονείς μου πηγαίναμε τις βόλτες μας, τους έβλεπα πάντα με το χαμόγελο. Σε μας δεν έδειξαν ποτέ τι περνάνε. Άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται όταν έπρεπε να βγάλουμε τα χαρτιά μας για τη νόμιμη παραμονή μας. Έβλεπα πώς μας συμπεριφέρονταν στις δημόσιες υπηρεσίες, ότι κάποιοι υπάλληλοι υποτιμούσαν τους γονείς μου.
Μου είχε κακοφανεί θυμάμαι αλλά οι γονείς μου τους δικαιολογούσαν. Ένιωθαν κάπως υπόχρεοι. Πριν από λίγες μέρες πήγαμε για ένα τριήμερο στην Αλβανία με την αδερφή μου, να δούμε τους παππούδες. Γυρνώντας, στον έλεγχο των συνόρων, μας ρώτησαν πού πηγαίνουμε.
Η αδερφή μου, χωρίς καθόλου σκέψη, απάντησε ‘‘σπίτι μας’’. Δεν μας ρώτησαν κάτι άλλο. Ήταν αποστομωτικό. Γιατί, ναι, μπορεί να υπάρχει πάνω από ένας τόπος που μπορεί να είναι σπίτι σου. Είναι πατρίδα μου η Ελλάδα αλλά δεν διαγράφω τις εικόνες, τα συναισθήματα για την πρώτη μου πατρίδα. Το αν νιώθεις Έλληνας ή Αλβανός είναι ψευδοδίλημμα, πολλά παιδιά δεύτερης γενιάς νιώθουν και τα δύο και το να πρέπει να διαλέξουν είναι βίαιο. Εγώ δεν είμαι ένα παιδί που απλώς με έφερε εδώ ο πατέρας μου. Είμαι συνειδητά εδώ.
Η Ελλάδα είναι κατ’ επιλογή πατρίδα μου. Το συναίσθημα κλιμακώθηκε, ωρίμασε και έχει μεστώσει. Αυτό είναι το μέρος μου. Και να φύγω καμία μέρα για το εξωτερικό θα είναι όπως ο Έλληνας που πάει να βρει την τύχη του».
Υπογραφή: Λέντι Μπιλάλι, Ήρθε στην Ελλάδα από την Αλβανία το 1996
