Ελίζα Βόζεμπεργκ στο “Π”: Ο ενεργειακός χειμώνας της Ευρώπης

Της
ΕΛΙΖΑΣ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ
Ευρωβουλευτού της Νέας Δημοκρατίας

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η εκτόξευση του πληθωρισμού σε ιστορικά υψηλά 40 ετών και η πρωτόγνωρη ενεργειακή κρίση καθιστούν τον προσεχή χειμώνα τον πιο δύσκολο για την Ευρώπη από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το κορυφαίο ζήτημα, που εύλογα απασχολεί όλες ανεξαιρέτως τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εν όψει της επικείμενης χειμερινής περιόδου, είναι η ενεργειακή επάρκεια και το υψηλό κόστος κάλυψης των αναγκών από εναλλακτικές πηγές ενέργειας.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ήδη από τη Σύνοδο Κορυφής του περυσινού Οκτωβρίου και με αφορμή την από τότε διαφαινόμενη ενεργειακή κρίση, είχε προτείνει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, με έμφαση στην προστασία των ευάλωτων ομάδων, στην αύξηση της αποθήκευσης και στην κοινή προμήθεια αερίου από την ΕΕ, με στόχο την επίτευξη χαμηλότερης τιμής.

Μάλιστα, ο έλληνας πρωθυπουργός επανήλθε πρόσφατα με νέα πρόταση, που έχει ως κεντρική ιδέα τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού μηχανισμού, μέσω του οποίου θα αποζημιώνονται οι βιομηχανικοί καταναλωτές για τη μείωση στη χρήση φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι προτάσεις, όμως, για μια κοινή ευρωπαϊκή λύση μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει ευήκοα ώτα. Η προφανής εξήγηση είναι ότι κάθε κράτος-μέλος ακολουθεί τη δική του ενεργειακή πολιτική, που εξαρτάται από την πρόσβαση σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, τα περιθώρια αποθήκευσης και τον βαθμό εξάρτησης από το φυσικό αέριο.

Η ΕΕ στην παρούσα φάση αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, σε αντίθεση με την κρίση της πανδημίας, κατά την οποία επέδειξε άμεσα αντανακλαστικά και προχώρησε στην από κοινού αντιμετώπιση του προβλήματος, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την κοινή προμήθεια εμβολίων και τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης.

Η ευρωπαϊκή αβελτηρία έριξε το βάρος της αντιμετώπισης του προβλήματος στα κράτη-μέλη και η ελληνική κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έλαβε γενναία μέτρα στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια διαδραμάτισε η διάσωση της ΔΕΗ, που έδωσε τη δυνατότητα παροχής πρόσθετων εκπτώσεων, ύψους 800 εκατ. ευρώ, ενώ στην κατάσταση χρεοκοπίας που την είχε αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα μπορούσε να στηρίξει τους καταναλωτές, αλλά θα χρειαζόταν και κρατική ενίσχυση για να μην κλείσει.

Περαιτέρω, από τον Αύγουστο ανεστάλη η ισχύς της ρήτρας αναπροσαρμογής, η οποία ευθύνεται για τις αυξήσεις στους λογαριασμούς, και εφαρμόζεται ένα σύστημα κρατικής παρέμβασης στη χονδρική και εμμέσως στη λιανική τιμή του ρεύματος, με στόχο την αποσύνδεση των λογαριασμών που φθάνουν στους καταναλωτές από την αλματώδη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου.

Επιπρόσθετα, επεστράφη αναδρομικά το 60% των πρόσθετων επιβαρύνσεων από τον Ιανουάριο και μέχρι του ποσού των 600 ευρώ.

Είναι άξιο προσοχής το ότι η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι εξήλθε από μια υπερδεκαετή οικονομική κρίση, βρίσκεται στην πρώτη θέση ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ ως προς το ποσοστό επί του ΑΕΠ που διέθεσε για να αμβλύνει τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Bloomberg, από την έναρξη της ενεργειακής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2021 έως σήμερα η Ελλάδα έχει διαθέσει 6,8 δισ. ευρώ, ή ποσοστό 3,7% του ΑΕΠ της, για στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων, όταν οι δύο ισχυρότερες ευρωπαϊκές οικονομίες, η Γερμανία και η Γαλλία, έχουν διαθέσει 1,7% και 1,8% του ΑΕΠ τους αντίστοιχα.

Είναι προφανές ότι το ενεργειακό παζλ της ΕΕ αποτελεί μια δύσκολη εξίσωση, όμως ο δύσκολος χειμώνας που έρχεται και η γεωπολιτική αναταραχή που βιώνει η ΕΕ καθιστούν αναγκαία μια κοινή στρατηγική, κατά το επιτυχημένο πρότυπο της αντιμετώπισης της κρίσης της πανδημίας. Αναμφίβολα, η διαπραγματευτική ισχύς της ενιαίας αγοράς των 450 εκατ. καταναλωτών μπορεί να πετύχει καλύτερες τιμές και να συμβάλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Μάλιστα, σε αυτήν τη δύσκολη πολιτικοοικονομική συγκυρία, η Ελλάδα με τις παρεμβάσεις και τις πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει εξελιχθεί σε συνδιαμορφωτή των ευρωπαϊκών εξελίξεων.

Αυτό που αναδεικνύεται μέσα από την κρισιμότητα της κατάστασης και τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας είναι η ανάγκη για μια σταθερή και ισχυρή κυβέρνηση. Η επιτυχημένη διαχείριση των αλλεπάλληλων σοβαρών κρίσεων της τελευταίας τριετίας από την αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ επιβεβαιώνει αυτήν την ανάγκη με τον καλύτερο τρόπο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ