Σκάνδαλο υποκλοπών: Οι «παρακολουθούντες δεν μπορούν», τι θα γίνει όταν και οι «παρακολουθούμενοι» δεν θα θέλουν, κύριε Μητσοτάκη; – Του Ν. Στραβελάκη

Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Το σκάνδαλο της παρακολούθησης των κινητών τηλεφώνων του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη και του οικονομικού συντάκτη του CNN Greece Θανάση Κουκάκη έχει πυροδοτήσει σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Οι παραιτήσεις του διοικητή της ΕΥΠ αλλά και του εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου και ανιψιού του κ. Δημητριάδη δεν ανέκοψαν τις εξελίξεις.

Το ίδιο συνέβη και με τις ατυχείς δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη τη Δευτέρα 8 Αυγούστου. Ο τελευταίος, παρότι τοποθέτησε την ΕΥΠ στον απευθείας έλεγχό του από τον πρώτο μήνα της πρωθυπουργίας του, δήλωσε άγνοια για τις παρακολουθήσεις. Κάτι που σημαίνει είτε ότι ο πρωθυπουργός δεν λέει την αλήθεια είτε ότι είναι ανίκανος, αφού γίνονται πράγματα που αγνοεί σε υπηρεσία η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχό του.

Να μην πούμε για το περιβόητο πρόγραμμα παρακολουθήσεων Predator (ελληνιστί, αρπακτικό) του κ. Δημητριάδη και τις δικαστικές αγωγές εναντίον της «ΕΦΣΥΝ» και των «Reporters United» μετά την παραίτησή του. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο βρετανικός «Guardian», το σκάνδαλο «φέρνει στη μνήμη τις χειρότερες μέρες της διακυβέρνησης της χώρας από τους στρατιωτικούς» (8/8/2022).

Πέρα, όμως, από όλα αυτά τα εντυπωσιακά, τα οποία πιθανότατα έχουν και «ουρά», που θα ξετυλιχτεί το επόμενο διάστημα, οι πολιτικές εξελίξεις που πυροδοτήθηκαν έχουν διαφορετική διάσταση. Καίνε οριστικά το σενάριο της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ μετά τις επόμενες εκλογές. Σενάριο που μέχρι πρότινος πριμοδοτούσε το σύνολο του πολυπληθούς κυβερνητικού Τύπου. Μάλιστα, θεωρούσαν ότι μπορεί να περιλάμβανε και την παραμονή του κ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία. Κοντολογίς, η ΝΔ υπό τον κ. Μητσοτάκη δεν αποτελεί πλέον αξιόπιστο κυβερνητικό εταίρο για κανέναν. Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, που ακόμη και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, που φερόταν μέχρι και ως πιθανός υποψήφιος με τη ΝΔ στις επόμενες εκλογές, στο πλαίσιο του «κεντρώου ανοίγματος», έκανε δηλώσεις με την ιδιότητα του συνταγματολόγου, κατακεραυνώνοντας τις κυβερνητικές πρακτικές.

Το χειρότερο είναι ότι οι διαπιστώσεις δεν περιορίστηκαν στον χώρο της αντιπολίτευσης. Από τις στήλες της «Εστίας» ο κ. Μανώλης Κοττάκης, συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου «Καραμανλής off the record», έγραψε: «Αυτό που δεν έχει αντιληφθεί (σημ.: ο κ. Μητσοτάκης) είναι η κρίση εμπιστοσύνης που προκάλεσε μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων σε καιρούς εθνικά ευαίσθητους (τουρκικό γεωτρύπανο στην Κύπρο) η είδηση ότι η υπαγόμενη απ’ ευθείας στον Πρωθυπουργό Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών πραγματοποιούσε υποκλοπές…». Πιο δηκτικός, έως και εμπρηστικός, ο Νίκος Καραχάλιος, σύμβουλος Στρατηγικής των Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, δήλωσε: «Ο Μητσοτάκης θα πέσει ως προδότης. Πήγε να στήσει καθεστώς».

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τη δυσαρέσκεια των Βρυξελλών για τη διαχείριση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και την έντονη φημολογία για περικοπές, ή ακόμη και μη καταβολή της δεύτερης δόσης, είναι σαφές ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι πλέον ο εκλεκτός του διεθνούς παράγοντα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο να το συμπεράνει κανείς με δεδομένο ότι η αποκάλυψη για την παρακολούθηση του κινητού του κ. Ανδρουλάκη ήρθε από Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ότι ο τελευταίος (παρά τις διασυνδέσεις του με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα) αντέδρασε καταθέτοντας μηνύσεις. Είναι προφανές ότι δεν θα ακολουθούσε αυτήν τη γραμμή αν δεν είχε πάρει «πράσινο φως» από συγκεκριμένα κέντρα εκτός και εντός Ελλάδας.

Έχουμε, λοιπόν, ένα νέο, μη αναστρέψιμο πολιτικό σκηνικό. Με τα πολιτικά δεδομένα, τον εκλογικό νόμο και τα δημοσκοπικά ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Μητσοτάκης δεν θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Η διαπίστωση αυτή και μόνον αναζωπυρώνει τα εκλογικά σενάρια, που είχαν υποχωρήσει με την απόφαση του κ. Μητσοτάκη να μην προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο του 2022. Με τα σημερινά δεδομένα, ο κ. Μητσοτάκης κινδυνεύει να πάει σε εκλογές συρόμενος, ενώ το σενάριο της κυβέρνησης τεχνοκρατών μοιάζει μονόδρομος για την εγχώρια αστική τάξη και διακαής πόθος των Βρυξελλών.

Η ταπεινή μου συμβουλή, πάντως, προς όσους καταστρώνουν σχέδια είναι να μην περιορισθούν στη δεκαετή πλέον διαπίστωση ότι το πολιτικό προσωπικό «δεν μπορεί», αλλά να αναλογισθούν τι πρόκειται να συμβεί όταν και η κοινωνία δεν θα θέλει να κυβερνηθεί όπως πριν.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ