Λουκάς Καρυτινός: Ε, στο τέλος μ’ έριξε…
[Εξομολογήσεις…]
«Όταν τελείωνα τη Λεόντειο οι γονείς μου πίστευαν στο ταλέντο μου και ουδέποτε με είχαν πιέσει να επιλέξω και κάποια άλλη πανεπιστημιακή σχολή για να έχω εξασφαλίσει τα προς το ζην στο μέλλον.
Στο σχολείο γνώρισα τον καλύτερό μου φίλο που είμαστε και σήμερα τόσο κοντά όσο τότε, λέγεται Φώτης Χατζής. Αυτός ήθελε να γίνει δικηγόρος. Την κρίσιμη εποχή μου είπε: “Βρε Λουκά, δεν δίνεις κι εσύ μαζί μου εξετάσεις; Μη χαλάσουμε την παρέα μας. Η Νομική έχει πολύ πιο ωραίες κοπέλες από αυτές που πηγαίνουν στο Ωδείο”.
Ε, λοιπόν, στο τέλος μ’ έριξε. Έδωσα, πέτυχα και καθίσαμε και στα φοιτητικά έδρανα της Νομικής μαζί, αν και εγώ συνέχιζα και τις μουσικές μου σπουδές. Πριν από ένα-δυο χρόνια ο Φώτης μού ομολόγησε: “Η μάνα σου με είχε βάλει να σε πείσω να σπουδάσεις και κάτι άλλο και τα κατάφερα!”. Μα το πιστεύετε;
Η μουσική οργανώνει τον εγκέφαλο με τον δικό της μοναδικό τρόπο, είναι κάτι ανάμεσα στη μαγεία και τα μαθηματικά. Η νομική σκευή έπιασε τόπο μόνον όταν κλήθηκα να υπηρετήσω και σε διοικητικές θέσεις».
Υπογραφή: Λουκάς Καρυτινός, Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών