Ο Ποπολάρος και άλλα διηγήματα

August 9, 2022 στις κατηγορίες BIBΛIO,

Τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας
σε προσεγμένες εκδόσεις στην κλασική σειρά Μίνωας

Στην εμβληματική Κλασική Σειρά των εκδόσεων Μίνωας προστίθεται ένα ακόμα βιβλίο με 10 διηγήματα του πολυγραφότατου, πολυδιαβασμένου και πολυαγαπημένου νεοέλληνα λογοτέχνη Γρηγόριου Ξενόπουλου. Ο Ποπολάρος, που αποτελεί και τον κορμό αυτής της έκδοσης, πρωτοδημοσιεύτηκε το 1913 στην εφημερίδα Εστία με τον τίτλο Ο Αντάρτης και έχει ως θέμα τις ταξικές διαφορές στην επτανησιακή κοινωνία του 19ου αιώνα.

Συγγραφέας
Γρηγόριος Ξενόπουλος

Κείμενο οπισθόφυλλου

Οι κόντηδες και οι νόμπιλοι εμάς δεν μας λογαριάζουνε για ανθρώπους. Μας αγαπάνε καμιά φορά, μα όπως μπορεί να αγαπάνε ένα πιστό σκυλί ή ένα όμορφο άλογο. Μας έχουνε για όντα κατώτερα, που είναι προορισμένα να τους δουλεύουνε, να τους διασκεδάζουνε και να τους προσκυνάνε.

Ο Ζέππος ο Πεμπονάρης είναι ο ποπολάρος που ερωτεύεται την όμορφη κοντεσίνα Έλδα. Στον λόφο της μαγευτικής Μπόχαλης στη Ζάκυνθο ένα καλοκαίρι θα αναπτυχθεί το ειδύλλιό τους, το οποίο όμως θα τελειώσει πολύ σύντομα και απότομα, καθώς η αριστοκράτισσα Έλδα απορρίπτει τελικά τον γιο του σταφιδά, λόγω της αγεφύρωτης κοινωνικής διαφοράς τους. Τότε στην ψυχή του πληγωμένου ποπολάρου θα ξυπνήσει όλο το μίσος της τάξης του και ως γνήσιος επαναστάτης δεν θα υποταχθεί σε προλήψεις, προσβολές και καπρίτσια…

Ένα διήγημα αποκαλυπτικό των ταξικών διχασμών της επτανησιακής κοινωνίας του 19ου αιώνα και του χάσματος ανάμεσα στους αριστοκράτες και τους ποπολάρους.

Διαβάστε ένα απόσπασμα ΕΔΩ

Περιλαμβάνονται, επίσης, τα διηγήματα:
Μανταλένα, Οι ερωτευμένοι, Νανότα, Το ζακυθινό μαντίλι, Η κούκλα της νύφης, Ερμίνα, το πουλημένο κορμί, Η Φανερωμένη, Ο τύπος και η ουσία και Η Σκουφάτη.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους και πολυγραφότερους νεοέλληνες συγγραφείς με στόφα αληθινού λογοτέχνη. Γεννήθηκε στην Πόλη, μεγάλωσε στη Ζάκυνθο και από το 1892 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από νεαρή ηλικία με τα περισσότερα είδη του λόγου και έζησε από την πένα του: έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και διηγήματα, παιδικά αναγνώσματα, χρονογραφήματα, μελέτες, άρθρα και κριτικές. Το 1922 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το 1931 εκλέχτηκε ακαδημαϊκός. Ίδρυσε το 1945 το περιοδικό Νέα Εστία και ήταν αρχισυντάκτης στο θρυλικό περιοδικό Η Διάπλασις των Παίδων για πενήντα χρόνια. Μαζί με τον Παλαμά, τον Σικελιανό και τον Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία ήταν και ο πρώτος πρόεδρος από το 1934 έως το 1937. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για την τηλεόραση, ενώ τα θεατρικά του έργα συνεχίζουν να ανεβαίνουν ακόμα και σήμερα στις ελληνικές σκηνές.
Στα έργα του διακρίνεται ο κόσμος της Ζακύνθου και ταυτόχρονα απεικονίζεται η αθηναϊκή αστική κοινωνία. Τον απασχολούν τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής στην οποία έζησε και συχνά διατυπώνει τους προβληματισμούς του. Εισχωρεί στη νοοτροπία των ανθρώπων, στα καθημερινά τους προβλήματα και στον ψυχικό τους κόσμο, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά της γυναίκας. Ο Ξενόπουλος είναι σήμερα ένας από τους πιο πολυαγαπημένους συγγραφείς, γιατί παραπάνω από μισό αιώνα έκανε τέχνη στηριζόμενος σε στοιχεία που χαρακτηρίζονται για τη διάρκειά τους. Πνεύμα ανοιχτό, ελεύθερο να δεχτεί επιδράσεις από τα ευρωπαϊκά κινήματα του καιρού του, γνώρισε, μελέτησε, αφομοίωσε και μεταφύτευσε στον ελληνικό χώρο τον ρεαλισμό και τον νατουραλισμό.
Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά για τα γραπτά του: «Εγώ γράφω διηγήματα για τον κόσμο και θέλω να τα χαίρεται ο κόσμος. Ο κόσμος με νιώθει, ο κόσμος με διαβάζει, ο κόσμος με αγοράζει. Μου αρέσει κάθε μου γραφτό να είναι στη μορφή του τόσο απλό, ώστε με την ίδια σχεδόν άνεση να μπορεί να το διαβάζει κι ένας μαθητής του γυμνασίου και ο κύριος Παλαμάς. Δεν αγαπώ τα σύννεφα και τα σκοτάδια· με τραβά περισσότερο η ξαστεριά, το φως. Εσπούδασα μαθηματικά στα νιάτα μου, κι εσυνήθισα να λέγω τα πράγματα απλά, καθαρά και ξάστερα».

Στη σειρά κυκλοφορούν επίσης: