Ώρα μηδέν για την Ευρώπη, που βουλιάζει στην παγίδα του Ουκρανικού
– Η μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης, ΑΦΗΣΕ να φύγει όλη η τεχνολογία της ηλιακής ενέργειας στην Κίνα!
– Δεν φρόντισε να προωθήσει την έρευνα και εκμετάλλευση νέων πηγών υδρογονανθράκων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα και στην Κύπρο) που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στη λύση του σημερινού προβλήματος.
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Στα όριά της οδηγείται η αντοχή και η ανοχή των ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται την ύπαρξη ουσιαστικού στόχου που αφορά άμεσα τις ζωές τους και το μέλλον τους, βλέπουν τη γηραιά ήπειρο να βουλιάζει, χωρίς πυξίδα και στρατηγική, σε μια στείρα και χωρίς προοπτική νίκης αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Μια σύγκρουση η οποία προς το παρόν έχει θύματα μόνο τους αθώους πολίτες στην Ουκρανία και τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
• Ανάγκη επίδειξης ρεαλισμού, για να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες του πολέμου
Η Ρωσία έχει επιλέξει τη στρατηγική φθοράς και εξάντλησης του αντιπάλου, οδηγώντας τον πόλεμο στην Ουκρανία σε μια σύγκρουση διαρκείας, εκτιμώντας ότι έτσι θα μπορέσει να λυγίσει την αντίσταση των Ουκρανών και κυρίως θα προκαλέσει κόπωση στις δυτικές κοινωνίες, που απειλούνται με μια πραγματική ανατροπή του βιοτικού επιπέδου και του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου που χτίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι ΗΠΑ προσφέρουν διαρκώς νέα όπλα στην Ουκρανία, τα οποία όμως είναι προφανές ότι δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στρατηγικό πλεονέκτημα στο Κίεβο, ώστε να επιτύχει ένα καίριο χτύπημα στις ρωσικές δυνάμεις εισβολής. Και, πολύ περισσότερο, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση των εδαφών που έχουν καταλάβει οι Ρώσοι από τις 24 Φεβρουαρίου και μετά. Ούτε βεβαίως τίθεται θέμα για μια ουκρανική επίθεση η οποία θα μπορούσε να εκδιώξει τις ρωσικές δυνάμεις και να αποκαταστήσει την ουκρανική κυριαρχία στις περιοχές της Κριμαίας, που έχει ήδη προσαρτηθεί στη Ρωσία, και των ανατολικών επαρχιών του Ντονμπάς, που ήταν υπό τον έλεγχο των ρωσόφιλων αυτονομιστών.
Επιστολή Μητσοτάκη σε Φον ντερ Λάιεν: Η πρόταση της Ελλάδας για την ενεργειακή κρίση
Η απειλή συνέχισης και παράτασης της σύγκρουσης συνιστά τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ευρώπη, η οποία, χωρίς ηγεσία, σύρεται από τις επιλογές των ΗΠΑ για ένα θέμα που αφορά κυρίως τη δική της ασφάλεια και τη δική της γειτονιά.
Και ο κίνδυνος πλέον είναι, όσο παρατείνεται η κρίση, η Ρωσία να δημιουργήσει τετελεσμένα διοργανώνοντας δημοψηφίσματα στις περιοχές που έχει καταλάβει, ώστε να προσαρτηθούν στη Ρωσία, και να επεκτείνει το πεδίο δράσης της και προς τη Νότια Ουκρανία, καθιστώντας πλέον απαγορευτική και επικίνδυνη κάθε ανάληψη δράσης στις περιοχές αυτές, που θα αποτελούν πια μέρος της ρωσικής επικράτειας…
H Ευρώπη ως υπνοβάτης προς το άγνωστο
Η Ευρώπη αυτήν τη στιγμή βαδίζει ως υπνοβάτης προς το άγνωστο, με όλες τις προβλέψεις να είναι δυσοίωνες. Ο πληθωρισμός, σχεδόν ύστερα από μισό αιώνα, έχει επιστρέψει και πλήττει τα λαϊκά εισοδήματα και υπονομεύει την ανάκαμψη των οικονομιών, οι τεράστιες δαπάνες για ενίσχυση των ευάλωτων πολιτών και των επιχειρήσεων που πλήττονται ροκανίζουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς, τα δημόσια χρέη αυξάνονται, όπως και το κόστος δανεισμού, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας στην ευρωπαϊκή αγορά.
Όμως αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που περιμένει την Ευρώπη με την έλευση του φθινοπώρου και του χειμώνα, όπου ακόμη κι αν η Ρωσία δεν διακόψει πλήρως την παροχή φυσικού αερίου (κάτι για το οποίο οι περισσότεροι αναλυτές αμφιβάλλουν), είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπισθούν οι ελλείψεις που θα υπάρξουν μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία και κυρίως αυτό που δεν θα αντιμετωπίζεται είναι το κόστος της ενέργειας.
«Ostpolitik»: Η Ευρώπη πληρώνει την εμμονή της Γερμανίας
Η Ευρώπη πληρώνει την εμμονή της Γερμανίας να βολευθεί για δεκαετίες μετά τον Ψυχρό Πόλεμο (και πριν) με τη λεγόμενη «Ostpolitik», που εξασφάλιζε φθηνή ενέργεια με τη συνεχή ροή ρωσικού φυσικού αερίου αλλά και με χαμηλές δαπάνες για την άμυνα, καθώς σε μεγάλο βαθμό η προστασία της Γερμανίας είχε αναληφθεί από τους Αμερικανούς.
Έτσι, η Γερμανία, παρά τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες, απέφυγε –αν δεν υπονόμευσε– τις μεγάλες αλλαγές για προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, άφησε, αν και η μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης, να φύγει όλη η τεχνολογία της ηλιακής ενέργειας στην Κίνα και επίσης δεν φρόντισε να προωθήσει την έρευνα και εκμετάλλευση νέων πηγών υδρογονανθράκων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα και στην Κύπρο), που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στη λύση του σημερινού προβλήματος.
Σήμερα η Γερμανία κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη όχι μόνο με περικοπές στην ηλεκτροδότηση και στη θέρμανση αλλά και με διακοπή λειτουργίας μεγάλων βιομηχανικών μονάδων, που θα προκαλέσουν όχι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική κρίση.
Συμφωνία των κρατών-μελών της ΕΕ για σχέδιο έκτακτης ανάγκης με το φυσικό αέριο
Σε αυτό το περιβάλλον, η ΕΕ δείχνει να μην έχει πολλές επιλογές, καθώς όλη η Δύση φαίνεται να είναι απολύτως εξαρτημένη από τις επιλογές της ουκρανικής ηγεσίας, η οποία φυσικά δεν έχει κανέναν λόγο να είναι επισπεύδουσα για επίλυση της ουκρανικής κρίσης.
Η Ελλάδα, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι είναι λιγότερο εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο από άλλες χώρες και είναι έτσι σε καλύτερη θέση, έχει ήδη υποστεί σοβαρό πλήγμα στην οικονομία.
Και ενδεχομένως η καλή τουριστική χρονιά να προσφέρει ένα μαξιλάρι στην κυβέρνηση για επιδόματα και στήριξη των πολιτών, αλλά είναι προφανές ότι οι συνέπειες της κρίσης δεν μπορούν να καλυφθούν. Και η κοινωνική οργή μεγαλώνει και αυτό φαίνεται και από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία αλλά και στις κεντροευρωπαϊκές χώρες.
Δυστυχώς, η Ελλάδα, με τρόπο που δεν ήταν αναγκαίος, ενεπλάκη σε απευθείας σύγκρουση με τη Ρωσία, ενώ έχει παγώσει τις σχέσεις της και με την άλλη μεγάλη παραγωγό χώρα φυσικού αερίου, το Αζερμπαϊτζάν. Και δεν θα πρέπει καθόλου να υποβαθμιστεί το γεγονός ότι οι νέες, μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου που συμφώνησε η ΕΕ να παίρνει από το Αζερμπαϊτζάν θα φτάνουν στα ελληνικά σύνορα, πριν διοχετευθούν στην ευρωπαϊκή αγορά, μέσω Τουρκίας… Κάτι που μεγαλώνει την εξάρτηση της χώρας από την Τουρκία, ως κόμβο μεταφοράς ρωσικού και αζερικού φυσικού αερίου…
Η κυβέρνηση οφείλει να επεξεργασθεί συγκεκριμένο σχέδιο με ρεαλιστικές προτάσεις για την έξοδο από την κρίση και σε συντονισμό με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης, να προωθήσουν στις Βρυξέλλες την αναγκαιότητα επιλογών που θα οδηγούν σε διακοπή των εχθροπραξιών και θα ανοίγουν τον δρόμο του διαλόγου, όσο ακόμη είναι καιρός. Αυτό δεν σημαίνει ούτε εγκατάλειψη της σχέσης με τους Αμερικανούς ούτε την αυτονόμηση της χώρας μας και σύμπραξή της με ορισμένες φιλορωσικές ηγεσίες της ΕΕ, αλλά την προβολή μιας ρεαλιστικής επιλογής για την αποκατάσταση της ειρήνης, τη διάσωση των ευρωπαϊκών οικονομιών και συνεπακόλουθα του ευρωπαϊκού μοντέλου κοινωνικού κράτους, καθώς μόνο έτσι θα μπορέσει να διασφαλισθεί και η ισχυρή θέση της Ευρώπης ως παγκόσμιας δύναμης.
Κάθε άλλη επιλογή θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και για ολόκληρη την Ευρώπη.
