Ευαγγελία Λιακούλη στο “Π”: Κλιματική αλλαγή ή κλιματική κατάρρευση;

Της
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΛΙΑΚΟΥΛΗ
Ποινικολόγου, Γραμματέως της ΚΟ,
Βουλευτού Λάρισας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής

Η χώρα μας ζει, για ακόμα μια φορά, έναν πύρινο εφιάλτη που τυλίγει στις φλόγες πολλές περιοχές της επικράτειας και αφήνει στο διάβα του καμένη γη. Ο μέχρι στιγμής απολογισμός έχει καταγράψει απώλειες 15.000 στρεμμάτων γης, πληθώρα υλικών ζημιών και καμένων σπιτιών, δίνοντας μια πρώτη εικόνα του μεγέθους της οικολογικής καταστροφής και των τραγικών συνεπειών της φωτιάς στις ζωές των ανθρώπων.

Παράλληλα, παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες τη νότια και δυτική Ευρώπη να «βράζει» από ένα πρωτοφανές κύμα ζέστης, που έχει στοιχίσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Οι θερμοκρασίες εκτινάσσονται στα ύψη παντού, σε Ευρώπη, ΗΠΑ και μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου –και τα καυτά καλοκαίρια γίνονται πλέον ο κανόνας, αποδεικνύοντας ότι κανένα κράτος δεν χαίρει «κλιματικής ανοσίας».

Οι επιστημονικές προβλέψεις παραμένουν δυσοίωνες, εκτιμώντας ότι τέτοιου είδους ακραία φαινόμενα, για τα οποία κύρια υπεύθυνη είναι η ανθρώπινη δραστηριότητα, θα αποτελούν πλέον «τη νέα κανονικότητα» του πλανήτη μας.

Η στάθμη της θάλασσας συνεχώς ανεβαίνει, η Αρκτική λιώνει, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι πεθαίνουν και τα δάση καίγονται, τροφοδοτώντας περαιτέρω την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τις φυσικές καταστροφές, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, την επισιτιστική και υδάτινη ανασφάλεια, την οικονομική αστάθεια.

Είναι σαφές ότι τα έως τώρα ληφθέντα από τη διεθνή κοινότητα μέτρα δεν αρκούν, τη στιγμή που το ανυπολόγιστο κόστος της κλιματικής κρίσης φτάνει σε μη αναστρέψιμα επίπεδα.

Αδιαμφισβήτητα, δεν έχουμε πλέον να αντιμετωπίσουμε απλώς την «κλιματική αλλαγή», αλλά μάλλον ξεπερνάμε και το στάδιο της «κλιματικής κρίσης», μπαίνοντας πρόσω ολοταχώς στο στάδιο της «κλιματικής κατάρρευσης», έναν όρο που ακούσαμε πριν από λίγα χρόνια από τις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις και τον θεωρήσαμε υπερβολή.

Η πρόσφατη δήλωση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ επικυρώνει με τον πιο επίσημο τρόπο την «κλιματική κατάρρευση», καθώς θέτει ξεκάθαρα το δίλημμα που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα: συλλογική δράση ή συλλογική αυτοκτονία, επισημαίνοντας μάλιστα ότι αυτή η επιλογή είναι στο χέρι μας.

Σε εθνικό επίπεδο, οι αποτυχίες της κυβέρνησης να προλάβει αλλά και να διαχειριστεί την κάθε κρίση που προκύπτει διαδέχονται η μία την άλλη. Παρά τις επικοινωνιακές κορόνες και τις μεγαλόστομες υποσχέσεις της στις αρχές του καλοκαιριού, δεν έχει πάλι προβεί σε έργα καθαρισμού των δασών, ούτε στην επεξεργασία ενός σύγχρονου σχεδίου διαχείρισης καταστροφών, βασισμένου στην πρόληψη και την προετοιμασία, με σαφείς και δεσμευτικές αρμοδιότητες, συνεκτικό συντονισμό και εξειδικευμένα στελέχη.

Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής μιλάει, εδώ και χρόνια, για την πράσινη ανάπτυξη και την ανάγκη μετάβασης σε ένα νέο μοντέλο, σύμφωνα με τις αρχές της Ενεργειακής Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Αγνοώντας την κακόβουλη κριτική και τους χλευασμούς περί «πράσινων αλόγων», που τότε δεχτήκαμε, είμαστε το πρώτο ελληνικό κόμμα που έβαλε, από τόσο νωρίς, ψηλά στην πολιτική ατζέντα τη συζήτηση για την κλιματική κρίση και άνοιξε τον δημόσιο διάλογο για την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός νέου, καινοτόμου εθνικού κλιματικού νόμου, θεωρώντας ότι οι πολιτικές για το περιβάλλον και το κλίμα πρέπει να είναι διορατικές, ώστε η χώρα μας να αποκτήσει ανθεκτικότητα στις κρίσεις.

Ήδη από την άνοιξη του 2021 παρουσιάσαμε, έναν εμπεριστατωμένο Οδικό Χάρτη για όλα τα στάδια παραγωγής και ψήφισης του νέου Κλιματικού Νόμου, ο οποίος αποτελεί τη θεσμική ασπίδα μέσω της οποίας η χώρα μας θα μπορέσει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να επιτευχθεί ο ευρωπαϊκός στόχος της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση επέλεξε να αφήσει και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη, ψηφίζοντας έναν κλιματικό νόμο κενό ουσίας και νοήματος. Προτίμησε να προσεγγίζει το θέμα αποκλειστικά επικοινωνιακά και άκρως φοβικά, χωρίς να ενδιαφέρεται να εναρμονιστεί με τις σύγχρονες ανάγκες των καιρών αλλά και με την ουσία του τεράστιου αυτού ζητήματος.

Στην εθνική προσπάθεια οικοδόμησης του νέου «πράσινου μέλλοντος» της χώρας μας οφείλουμε όλοι να συνδράμουμε από κοινού, θέτοντας ως βασική μας προτεραιότητα τόσο την προστασία του περιβάλλοντος όσο και την άμβλυνση των ανισοτήτων σε βάρος των πιο ευάλωτων, εμπλέκοντας ενεργά στη διαδικασία όλους τους πολίτες, κυρίως τις νεότερες γενιές.

Τώρα, αυτό είναι το εθνικό σχέδιο, αλλά και χρέος του ΠΑΣΟΚ, που καλείται και πάλι να πρωτοστατήσει, με γενναίες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για το θέμα και που, όπως δείχνουν τα πράγματα, μόνο αυτό τελικά… και θέλει και μπορεί.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ