Δυσμενές σκηνικό – Του Π. Αδαμίδη

Του
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ
Δικηγόρου, LL.M (Harvard’ 95), ΔΝ, αν. Καθηγητή
Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων
στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

Είναι ορισμένες ειδήσεις που σε πρώτο χρόνο αποτελούν αφορμή για μια ανάσα ανακούφισης. Όταν κανείς βέβαια τις αξιολογεί στο ευρύτερο πλαίσιο των γεωπολιτικών εξελίξεων και ισορροπιών.

Μια τέτοια είδηση είναι η διαρροή και ημιεπίσημη παραδοχή από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που δήλωσαν ότι το θέμα της εξαγωγής των ουκρανικών σιτηρών βαίνει σε οδό δρομολόγησης. Μια τέτοια προοπτική προσφέρει βάσιμες ελπίδες για την αποτροπή μιας επισιτιστικής κρίσης, που σε σύντομο χρόνο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε λιμό. Και στη συνέχεια θα μπορούσε να πυροδοτήσει χειμαρρώδεις μεταναστευτικές ροές με κατεύθυνση την ήπειρό μας και τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για την ακρίβεια, αυτό που ανακοινώθηκε από τους τέσσερις εμπλεκόμενους, με τοποθετήσεις και αποφυγή διαψεύσεων, είναι ότι από την επόμενη εβδομάδα εγκαθίσταται στην Κωνσταντινούπολη ένα κέντρο λογιστικής υποστήριξης και παρακολούθησης, μέσα από το οποίο θα διευθετηθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες για την εξαγωγή, τη μεταφορά και την επαλήθευση παραλαβής των ουκρανικών σιτηρών. Παράμετροι, δηλαδή, ουσιώδεις, που μαρτυρούν από μόνες τους πόσο πολύ έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις μεταξύ της Ρωσίας, της Ουκρανίας, των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας.

Ναι, της Τουρκίας, που εμμονικά, σε σημείο μελαγχολικού αστείου, θέλουν κάποιοι να πιστεύουν ότι είναι απομονωμένη ή ότι, πολύ περισσότερο, μπορεί να περικυκλωθεί και να απομονωθεί ως αποτέλεσμα των δικών μας ενεργειών και πρωτοβουλιών. Την ίδια αυτή στιγμή, που ορισμένοι φαντασιώθηκαν ή φαντασιώνονται αυτά τα κωμικά, η γειτονική χώρα αναδεικνύεται σε πρωταγωνίστρια των εξελίξεων. Είχαν προηγηθεί οι συναντήσεις στην Αττάλεια και στην Κωνσταντινούπολη, η πραγματοποίησή των οποίων και μόνο πίστωσε πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο, γόητρο και κύρος στον Ερντογάν και στις υπηρεσίες του.

Φτάσαμε πλέον να διευθετούνται στην Κωνσταντινούπολη τα ζητήματα επιλογής των λιμανιών από τα οποία θα πραγματοποιηθούν οι εξαγωγές, να ρυθμίζονται τα προβλήματα που αφορούν την επιλογή των πλοίων και την αποφυγή των ναρκοθετημένων ζωνών, να διασφαλίζονται οι εγγυήσεις για να μην καταστούν τα φορτία βορά του Ρωσικού Ναυτικού και να μπαίνουν οι δικλείδες για την ασφαλή παραλαβή και διοχέτευση των σιτηρών στις χώρες κατά βάση της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Και όλα αυτά τη στιγμή που η Τουρκία έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις κυρώσεις που ομοθυμαδόν εφαρμόζει η Δύση κατά της Ρωσίας, διασφαλίζει τον απρόσκοπτο ενεργειακό εφοδιασμό της από τη Ρωσία, υποδέχεται το σύνολο των ρώσων τουριστών, εξάγει τα προϊόντα της στη Ρωσία, καρπώνεται, σε ένα ουσιαστικό πλιάτσικο, κατά τις καταγγελίες, τα ουκρανικά σιτηρά, που έχουν πέσει σε ρωσικά χέρια, είναι η προστάτιδα των Τατάρων, που έχουν εκδιωχθεί από την Κριμαία μετά την προσάρτησή της από τους Ρώσους το 2014, και συνεχίζει να εφοδιάζει με τα φονικά drones Bayraktar την Ουκρανία, προκαλώντας πλήγματα και απώλειες στις ρωσικές δυνάμεις. Και, μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των αντιφάσεων και της περιφρόνησης του διεθνούς δικαίου, αναδεικνύεται σε αξιόπιστο διαμεσολαβητή μεταξύ των εμπολέμων και με την αιγίδα της Διεθνούς Κοινότητας και του ΟΗΕ. Φαντασθείτε να μην ήταν απομονωμένη!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ