Μανώλης Μητσιάς: Έκανα τη ζωή μου σημαντική με το τραγούδι…
[Εξομολογήσεις…]
• Ο φάρος μου ήταν ο Γκάτσος
«Είχαμε αγάπη στην οικογένειά μας. Το όνειρο του κάθε γονέα ήταν το παιδί του να σπουδάσει για να ξεφύγει από αυτή τη ζωή. Η αρχική επιθυμία – και δική μου – ήταν να γίνω γιατρός, γιατί μου άρεσε να προσφέρω. Αυτό που έβλεπα να κάνει ο κοινοτικός γιατρός στο χωριό. Αλλά άλλες οι βουλές των ανθρώπων και άλλες του καθεστώτος τότε. Την πρώτη χρονιά, 1965, η βάση για να μπω στην έκθεση ήταν 12 και έπιασα 11,67.
Μου επετράπη να δώσω εξετάσεις γιατί είχε καθυστερήσει να έρθει το χαρτί κοινωνικών φρονημάτων. Την επόμενη χρονιά που θέλησα να δώσω είχε πάει πια το χαρτί αυτό. Τότε ο πατέρας μου μού είπε ‘‘κάνε ό,τι θέλεις’’. Βέβαια οι περιπέτειές μου και όταν άρχισα να τραγουδάω δεν σταμάτησαν. Φυλακίστηκα τρεις μήνες στο Γεντί Κουλέ. Το 1967, όταν μάθαμε ότι θα έρθει στη Θεσσαλονίκη να μιλήσει ο Παπαδόπουλος, ήμουν ενταγμένος στους ‘‘Λαμπράκηδες’’ και αποφασίσαμε να ρίξουμε έναν στύλο της ΔΕΗ.
Όπως έχω πει ξανά, μας πήρε χαμπάρι η Ασφάλεια και μας συνέλαβε. Έβλεπα τη μορφή του Νίκου Γκάτσου μπροστά μου, την εικόνα του. Τον θυμάμαι στου Φλόκα, να φοράει ένα γκρι παντελόνι, ένα πουκάμισο άσπρο ή γκρι και να κάθεται πάντα στην ίδια θέση, με το τσιγάρο στο χέρι. Μια φορά πήγε να καθίσει ο Αβέρωφ – 1975, υπουργός Εθνικής Άμυνας – και έτρεξαν τα γκαρσόνια και τον παρακάλεσαν να αλλάξει τραπέζι. Φυσικά, το έκανε με χαρά, γιατί ήταν ένας πολύ ευγενής άνθρωπος.
Ο Γκάτσος ήταν λιγομίλητος και σκεπτικός. Είχε πάντα να πει κάτι, όχι με διδακτικό τρόπο. Όσες φορές και αν του ζητούσα τη συμβουλή του για το πώς έπρεπε να πράξω μου απαντούσε ‘‘εσύ ξέρεις’’. Είχα πολλά προβλήματα τότε με προτάσεις πολύ δελεαστικές, με χιλιάδες χρήματα, από τα νυχτερινά μαγαζιά της εποχής. Όταν έγραψε στο ‘‘Ρεμπέτικο’’ τον στίχο ‘‘Μονάχος βρες την άκρη της κλωστής / και αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι’’, κατάλαβα τι είναι ο Γκάτσος.
Όσα είχα να πω τα έλεγα μέσα από το τραγούδι. Μου έδωσε αναγνωρισιμότητα και πήρα πολλή αγάπη. Ήθελα να αποδείξω κι εγώ πως είμαι κάποιος. Αφού δεν κατάφερα να σπουδάσω, έπρεπε με κάποιον τρόπο να δικαιώσω την οικογένειά μου. Έκανα τη ζωή μου σημαντική με το τραγούδι. Γιατί γνώρισα αυτούς τους συνθέτες που δεν μου έδωσαν μόνο τα σπουδαία τραγούδια τους. Με διαμόρφωσαν και ως άνθρωπο. Μου έδειξαν τον τρόπο να σκέφτομαι και να συμπεριφέρομαι. Ο φάρος μου ήταν όμως ο Γκάτσος. Θυμάμαι του έλεγε ο Γιώργος Μαρίνος ‘‘εσείς, κύριε Γκάτσο, είστε ο γκουρού’’».
Υπογραφή: Μανώλης Μητσιάς, Τραγουδιστής